อาจจะอธิบายปรากฏการนี้ได้ว่า
ในยุคทักษิณ เป็นประชาธิปไตยสมบูรณ์แบบ สื่อสามารถเลือกเสนอข่าวได้อย่างอิสระเสรี โดยมีเงื่อนไขเพียงประการเดียว เพื่อรายได้จากการโฆษณา ถ้าข่าวใดลงไปแล้วเงินโฆษณาจะหาย ก็พึงระมัดระวัง
ในยุค คมช. เป็นเผด็จการสมบูรณ์แบบ สื่อไม่สามารถเลือกเสนอข่าวได้อย่างอิสระเสรี เมื่อมีการชุมนุมไล่เผด็จการ สื่อต้องจำใจเสนอข่าว โดยแจ้งจำนวนผูชุมนุมให้น้อยเข้าไว้ เช่น หนึ่งหมื่น หนึ่งหมื่นห้าพันคน ทั้งๆที่แกนนำผู้ชุมนุมประกาศว่า มีคนไปชุมนุมร่วมแสนคน
จึงสรุปได้ว่า
คำโบราณท่านว่าเหล็กแข็งกระด้าง เอาเงินง้างอ่อนตามความประสงค์สื่อของไทยจะไปได้ดังใจจง เอาเงินลงฟาดหัวไว้เป็นได้การ
(ท่อนแรกของท่านกวีเอก สุนทรภู่ ท่อนหลังกระวาดพรรณแต่งล้อ)
