ขอตอบทีละคนแบบไม่โค้ดคำพูดนะคะ ขี้เกียจ
เริ่มจากคุณ Sweet Chin Music กฏหมายประเทศอื่นที่เขามีกษัตริย์ ในหลายๆ ประเทศเขาก็ไม่มีกฏนี้ค่ะ
ดูอย่างอังกฤษนี่เขาก็วิพากย์วิจารณ์กันเต็มที่ แค่ปรินซ์ของเขาไปเล่นยานี่สื่อก็ลงข่าวซะอ่วม
แต่นี่ประเทศไทย ใครๆ ก็ทราบว่ากฏหมายนี้เป็นกฏหมายร้ายแรง หลายๆ เรื่องปิดกันให้แซ่ดแต่ก็ทำได้แค่ดีลีทมันซะ
ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ดิฉันถามหน่อยเถอะว่า คนเล่นเน็ทอย่างคุณไม่เคยเห็นคลิปเลยหรือ
หรือคุณคิดว่ามันเป็นเรื่องที่คนจะต้องยอมรับและสรรเสริญ?
สิ่งสำคัญคือ อย่างไหนจึงเรียกว่า"หมิ่น"
ถ้าประเภทด่ากันเสียๆ หายๆ หยาบๆ คายๆ ใส่ร้ายป้ายสีอย่างนี้ไม่ต้องเป็นเจ้าหรอกค่ะ
เป็นคนธรรมดาก็ถือว่าหมิ่นประมาทแล้ว
แต่ถ้าเป็นการเอาความจริงมาพูดล่ะ
อย่างนี้เรียกว่าหมิ่นหรือไม่หมิ่น
ดิฉันไม่ได้เป็นพวกคลั่งด่าเจ้า
แต่ดิฉันต้องการเรียกร้องให้มีการตรวจสอบได้ และพูดความจริงได้
ดิฉันไม่ต้องการให้มีการปิดหูปิดตาและหลอกลวงสร้างภาพ
น่าแปลกใจที่หลายๆ คนก็เคยดูทั้งคลิปทั้งภาพนิ่ง
หลายๆ คนก็รู้จักตัวตนบุคคลในข่าวดีเสียยิ่งกว่าอะไร
แต่ก็ยังหลับหูหลับตาทำเป็นว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นกันอยู่ได้
จบแค่นี้ก่อน ดิฉันเชื่อว่าคุณและคนอื่นๆ คงมีอะไรจะมาต่อ
ต่อมา คุณ ไม่เอาทักสิน
ที่จริงว่าจะไม่ตอบเพราะความเห็นคุณช่างหาสาระอะไรไม่ได้
แต่ไหนๆ ตอบคุณSweet Chin Musicไปแล้ว ก็จะแถมให้...
ว่า
ดิฉันไม่ได้เป็นเมียพี่สุชาติ
จบ...
ผิดหวังมั้ยคะ ตอบสั้นไป
อ่ะ ตอบให้ยาวอีกสักหน่อยแล้วกัน คุณจะได้มีประเด็นไว้ด่าต่อ เดี๋ยวไม่มันส์
ดิฉันกับพี่สุชาติรู้จักกันมานานหลายปีตั้งแต่สมัยอยู่กลุ่มคนผ่านฟ้า
(ไม่รู้ตอนนั้นคุณเรียนหนังสือจบรึยัง)
ใครชอบขุดชอบคุ้ย จะยกเรื่องสมัยนั้นมาด่าก็ได้นะคะ ดิฉันจะถือซะว่ารำลึกความหลัง
ดิฉันเป็นลูกทีมแอดมินดูแลบอร์ดคนผ่านฟ้าของพี่สุชาติ
ดังนั้นจึงมีเรื่องต้องคุยต้องปรึกษากันมากกว่าคนอื่นๆ ในกลุ่ม ณ ขณะนั้น
แต่ช่วงนั้นนั้นมีเหตุการณ์อะไรต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย
อันเป็นเหตุให้ดิฉันได้ตัดสินใจลาออกจากกลุ่มไป
และในครั้งนั้นดิฉันได้เห็นน้ำใจพี่สุชาติ
มีหนังสือเล่มหนึ่งเคยกล่าวถึงสุภาษิตจีนบทหนึ่งไว้ว่า "ยื่นฟืนไฟกลางหิมะ"
นั่นคือการหยิบยื่นความช่วยเหลือในขณะที่คนกำลังต้องการความช่วยเหลือ
คนได้รับจะไม่มีวันลืม
ในขณะเดียวกัน ถ้าเสือกไปยื่นให้ตอนอากาศร้อนๆ
คนได้รับอาจจะด่าแม่เข้าให้
น้ำใจที่ดิฉันได้รับจากพี่สุชาติในครั้งนั้น
ดิฉันตั้งใจว่าจะเป็นมิตรกับแกไปจนว้นตาย
ดิฉันนึกในใจไว้ตั้งแต่ครั้งนั้น (และคุ้นๆ ว่าเคยโพสท์ไว้ในบอร์ดดีโค้ดด้วย)
ว่า ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม ดิฉันจะเป็นคนสุดท้ายในโลกที่ทอดทิ้งแก
หลังจากนั้นดิฉันเสื่อมศรัทธากับอะไรหลายๆ อย่างในวงการเมือง
วันเวลาผ่านไป ดิฉันเลิกเข้าพันทิปราชดำเนิน เลิกยุ่งเรื่องการเมือง
ถ้าอยากยุ่งเมื่อไหร่ก็ไปเองเงียบๆ ไม่อยากรู้จักใคร ไม่อยากเข้ากลุ่มไหนๆ อีก
ไม่ได้ไปช่วยแกหาเสียงผู้ว่า กทม ด้วยซ้ำ
พี่สุชาติยุคหนึ่งแกเรืองรองมาก มีคนล้อมหน้าล้อมหลัง มีแต่คนอยากบอกว่า "ฉันคือคนวันเสาร์"
ดิฉันไม่เคยบอกว่าดิฉันคือคนวันเสาร์
ดิฉันเห็นทีมงานคนวันเสาร์มีเยอะแล้ว ดิฉันอยู่เงียบๆ ดีกว่า
มาวันนี้พี่สุชาติหายตัวไป ดิฉันจึงกลับมาเพื่อทำตามสิ่งที่ดิฉันตั้งใจไว้
นั่นคือการต่อสู้เพื่อพี่สุชาติในยามที่ไม่มีใครอยากจะช่วยแก
มันก็เป็นสิ่งเดียวที่ดิฉันจะทำได้
เพราะดิฉันตัวเล็กๆ ไม่มีปัญญาแก้กฏหมายให้พี่สุชาติพ้นผิด
ดิฉันเป็นพนักงานบริษัทเงินเดือนไม่มากไม่มาย ไม่มีเงินทองอิทธิพลอะไรจะช่วยเหลือแกได้
สิ่งเดียวที่ทำได้ คือการแก้ต่างให้พี่สุชาติ แม้มันจะเป็นการกระทำโง่ๆ
ดิฉันรู้ว่าการคิดเข้ามาแก้ต่างแทนพี่สุชาติในบอร์ดเสรีไทย ดิฉันคงต้องตายคาตีนของทุกท่านอย่างแน่นอน
ชัวร์ยิ่งกว่าชัวร์
แต่ดิฉันก็จะทำอย่างนี้แหละ
อย่างน้อยดิฉันก็ไม่ต้องรู้สึกผิดกับตัวเอง
จบตรงนี้ก่อนนะคะ เชื่อว่าแค่นี้หลายๆ ท่านก็เตรียมเรื่องจะพิมพ์ด่า+กระแนะกระแหนแทบไม่ทันแล้ว
ต่อมา ตอบคุณ ssa เรื่องนี้มีการเข้าใจผิดหลายๆ ประเด็น
รายละเอียดมันเยอะมาก
ไว้อาทิตย์หน้าดิฉันจะพยายามเข้ามาตอบถ้าไม่ลืม
เพราะมันคงจะยาวมาก
ที่จริงอยากตอบวันนี้ แต่พรุ่งนี้วันจันทร์ ต้องทำงานแล้วค่ะ
ขออนุญาตทิ้งกระทู้ 1 อาทิตย์ ระหว่างนี้ใครอยากตอบอะไรก็ขอเชิญ
สัญญาว่าดิฉันจะขุดกระทู้กลับมาตอบให้