**กระทู้ปิดบัญชีหนังสือ "ยังไงก็ไม่ชิน"**

[*bonny]

ภาพเหตุการณ์ 19 กย.

[*bonny]

ภาพประกอบกวีนิพนธ์เรื่อง กวีนคร

[*bonny]

ตอนแรกผมนำเสนอภาพหน้าเหลี่ยมขึ้นเป็นภาพปก เพราะผมเห็นว่า น่าจะสื่อสารกับคนอ่านได้ตรงจุดมากกว่า แต่สมาชิกนิยมชมชอบและโหวตของคุณSaopao ทางทีมงานบอกว่า ภาพของผมเหมาะกันประกอบเนื้อหาภายในมากกว่า ผมก็เลยขอทีมงานให้เอามาแปะในบทความทางการเมืองของผมก็แล้วกัน จะเป็นภาพขาวดำก็ได้ เพราะไม่ได้ทำให้ต้นทุนแพงขึ้น
ภาพสองล้นเกล้ากับประชาชน ตอนที่ส่งให้ดู คุณดอกฟ้าก็บอกว่า สวยดี เราก็คิดว่า จะได้ลงตีพิมพ์ สุดท้าย เธอไม่ได้ส่งให้คุณอ้อเลย ตัดทิ้งหมด

ส่วนคุณดอกฟ้าก็ส่งรูปที่ถ่ายขึ้นเองมานำเสนอเช่นกัน ก็มีสวยๆ หลายภาพที่ผมให้ผ่าน แต่ก็มีหลายภาพที่ผมให้ความเห็นว่า ยังไม่เหมาะสมกับบทความ ไม่ถึงกับปฏิเสธหรอกครับ คือ ถ้าไม่มีที่ดีกว่า ก็ให้เป็นดุลยพินิจของที่ประชุมก็แล้วกัน
โดยส่วนตัวแล้ว เห็นว่า ภาพถ่ายของเธอมีจุดอ่อนที่ถ่ายจากกล้องดิจิตอลที่ความคมชัดยังสู้มือกล้องอาชีพไม่ได้ ในเน็ตมีภาพสวยๆ ที่ถ่ายโดยมืออาชีพทางการข่าว และเราสามารถนำมาใช้ได้โดยไม่ผิดกฎหมาย เพราะเป็นภาพที่สื่อสารมวลชนเผยแพร่สู่สาธารณะแล้ว ถ้าเราไม่ยึดติดว่า “ภาพถ่ายของข้า ใครอย่าแตะ” เราจะมีภาพประกอบที่สวยงามและสอดคล้องกับบทความมากกว่านี้

สุดท้าย เธอไปโพนทะนาในกระทู้ว่า ผมไม่ได้ทำอะไร เธอทำคนเดียว โห..เธอเล่นตัดงานของคนอื่นทิ้งหมดโดยที่เขาไม่รู้ตัวเช่นนี้

ผมไม่โทษคุณอ้อที่จัดทำรูปเล่มนะครับ เป็นเพราะผมไว้วางใจทั้งคุณอ้อและคุณดอกฟ้าและเม่ยโดยให้ทั้งสองฝ่ายประสานงานกันเองได้เลย เพียงแต่สิ่งที่ผิดพลาดคือ คุณอ้อส่งงานให้คุณดอกฟ้า แล้วจบที่ดอกฟ้า โดยดอกฟ้าไม่ได้เอาเข้าที่ประชุมให้ผมพิจารณาด้วย แต่ส่งโรงพิมพ์เลย

มติที่ประชุมเราใช้เสียงข้างมากตัดสินปัญหา ลำพังผมเสียงเดียว แต่น้องเขามีกันสองคน ผมก็แพ้วันยังค่ำครับ แต่ถือว่า ผมต้องทำหน้าที่กำกับดูแลทุกส่วนเพราะเป็นหัวหน้าทีม
ในความเป็นจริง มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ ที่ผมจะต้องชอบทุกรูปที่เธอถ่ายมาให้ดู จะมีชอบมาก กลางๆ และไม่ชอบเลยปะปนกันอยู่ แต่เชื่อไหมครับว่า แค่นี้ทำให้เกิดความไม่พอใจในตัวผมโดยที่ผมคิดไม่ถึง แต่เรื่องนี้ก็ยังไม่ทำให้เกิดจุดระเบิดออกมา เป็นแค่ชนวนเหตุของความไม่พอใจที่ก่อตัวเท่านั้น

เรื่องภาพสีนี่ยังมีประเด็นที่ต้องพูดถึง คือถ้าใครมีหนังสือ และได้อ่านเรื่องม่านพรางตา ของ*bonny ซึ่งผมถือเป็นบทความธงนำของผมและเป็นบทความต่อต้านระบอบทักษิณในเชิงบทวิเคราะห์ทางวิชาการที่มีการนำเอาหลักฐานมาแสดงเพื่อหักล้างเพียงบทความเดียวในหนังสือ
ก็ลองเปิดดูนะครับ ในส่วนของรูปภาพกราฟแท่งและกราฟเส้น ที่แสดงให้เห็นว่า คุณทักษิณอำพรางความจริงเกี่ยวกับหนี้สาธารณะเอาไว้อย่างไร
น่าเสียดาย ภาพสองภาพนี้ควรจะเป็นภาพสี ตามต้นฉบับที่มีสามสี แดง เหลือง น้ำเงิน ทำให้เห็นแท่งกราฟในแต่ละช่วงเวลาแตกต่างกันชัดเจน แต่คุณอ้อบอกว่า ไม่มีโควต้าให้ ถ้าส่วนนี้เป็นภาพสีก็ต้องไปตัดในส่วนอื่นออก เพราะถูกจับจองไว้หมดแล้ว ทั้งๆ ที่ผมส่งบทความนี้และบอกกล่าวมาแต่ต้น แต่พอได้ฟังอย่างนั้น ผมก็ถอยดีกว่า ไม่เอาดีกว่า
ภาพกราฟของผมจึงกลายเป็น เทา เทากลาง เทาแก่ แต่ภาพสีไปกระจุกอยู่ในหมวดของบทกวีเสียส่วนใหญ่ นี่แสดงให้เห็นว่า เราทำหนังสือเล่มนี้ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเนื้อหาและความจำเป็น แต่การใส่ภาพสี ทำตามอำเภอใจ

และก็เป็นข้อพิสูจน์ว่า ผมไม่มีอำนาจอะไรไปสั่งการใครให้ทำอะไรเพื่อตัวเองได้หรอกนะครับ ถ้าเป็นหนังสือของผมคนเดียวอย่างที่ใส่ร้ายมา ผมจะยอมให้ออกมาอย่างนี้หรือ

6) มีคนตั้งข้อสงสัยว่า ทำไมต้องรีบเร่งเรื่องส่งบทความ ในเมื่อบทความไม่พร้อม ทำไมไม่ขยายเวลาออกไป?

จริงๆ เรายืดหยุ่นให้นะครับ
เดิมเราให้เวลาหนึ่งเดือน หรือ 1 ใน 3 ของระยะเวลาโครงการ ไม่ถือว่า เร่งรัดหรอก ถ้ามีสมาชิกเริ่มต้นเขียนแต่ยังเขียนไม่เสร็จ เรายินดีขยายเวลาให้ จะอีกกี่วันก็ว่ามา แต่ครบหนึ่งเดือนแล้ว หากยังไม่ได้เริ่มจดปากกาเขียน แสดงว่า ไม่สนใจส่งบทความแล้ว
เรามีการกระตุ้นให้เริ่มเขียนบทความส่งตลอดทั้งเดือนนะครับ โน้วน้าวแล้วโน้มน้าวอีก กระทู้เก่าเป็นพยานได้
พอครบกำหนด 1 เดือน เราก็ขยายเวลาออกไปอีก 10 กว่าวัน จนแน่ใจจริงๆ ว่า ไม่มีผู้สนใจส่งบทความแน่แล้วเราจึงเดินหน้าต่อ ระยะเวลาที่ขยายออกไปนี้ก็ทำให้หนังสือออกช้ากว่ากำหนด จาก 3 เดือน เป็น 4 และเป็น 5 เดือนในที่สุด

นอกจากนี้ยังมีอีกหลายเหตุผลที่ผมต้องให้เป็นไปเช่นนั้น..คือ
--หนังสือที่มีสาระเกี่ยวกับการเมืองและเศรษฐกิจ ต้องสะท้อนภาพการเมืองและเศรษฐกิจในช่วงเวลาที่หนังสือออกได้ใกล้เคียงที่สุด เรามีกำหนดการ 3 – 4 เดือนในการทำให้จบ ระหว่างนั้น เป็นรัฐบาล นายกสุรยุทธ์ ผมได้แต่ภาวนาทุกคืนวันว่า อย่าเกิดเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงขึ้นในฉับพลัน เช่น..ปฏิวัติซ้อนที่มีข่าว หรือ ทักษิณกลับเมืองไทย หรือ มีการเลือกตั้งใหม่เกิดขึ้น เพราะจะทำให้บทความที่เรามีอยู่กลายเป็นเรื่องล้าสมัยในทันที เรียกว่า อาจต้องโละบทความบางบททิ้งก็ได้

--.ผมได้กำชับคุณดอกฟ้าและเม่ยอย่างเด็ดขาดว่า อย่าเพิ่งเปิดกระทู้รับจองหนังสือและเก็บเงินสมาชิกหากงานยังไปไม่ถึงบทสรุป 70-80% เพราะจะทำให้เราถูกบีบเรื่อง ราคาหนังสือ และกำหนดเวลาแล้วเสร็จ
แต่เธอทั้งสองก็ไปตั้งกันเองแล้ว และมีคนจองเข้ามาแล้ว ส่งเงินเข้าบัญชีกันแล้ว มีการคาดการณ์กำหนดวันที่หนังสือจะจัดส่งกันแล้ว
จะให้ผมทำยังไงครับ ก็ต้องปล่อยเลยตามเลย เกมมันไม่ได้กำหนดที่ผมนะครับ ผมแค่เดินตามให้ทันและอย่าสะดุดล้ม

7) คุณดอกฟ้ากล่าวหาว่า คุณพยายามยัดเยียดบทความเก่าของคุณลงในหนังสือเล่มนี้แบบฉวยโอกาสที่มีคนถอนเรื่องออก ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร?

ในสัปดาห์สุดท้ายก่อนส่งบทความและรูปภาพเข้าสู่โรงพิมพ์ จู่ๆ สมาชิกเจ้าของบทความท่านหนึ่งก็เมล์มาขอให้ถอนบทความออก มิเช่นนั้นจะฟ้องหากนำไปลง

ตอนนั้น ทำให้เราขาดบทความไปหนึ่งเรื่อง ไม่สามารถปิดหนังสือได้ตามจำนวนหน้าที่กำหนด และผมเองก็คงไม่เขียนเพิ่มแล้ว มันกระชั้นชิดเกินไปที่จะทำผลงานให้ดี จึงปรึกษาน้องทั้งสองว่า ผมมีบทความอยู่ในบล็อกส่วนตัว 2 เรื่องที่อยากแนะนำให้ไปอ่านดู หากอ่านแล้วชอบใจก็ไปเก็บมาได้ แต่ผมก็บอกก่อนแล้วว่า..เคยลงที่พันทิปมาแล้วนะ นานหลายปีแล้ว สมาชิกหลายท่านคงยังไม่ได้อ่าน (น้องทั้งสองเคยอยู่พันทิปมาก่อนก็คงยังไม่เคยอ่านเช่นกัน)

แต่ดอกฟ้าแย้งว่า ในเมื่อเป็นบทความเก่า ไม่ได้เขียนขึ้นใหม่ตามกติกา ถือว่า ผมทำผิดกฏซะเอง ซึ่งผมก็ไม่ได้โต้แย้งว่ากระไรสักคำเดียวนะครับ ไม่เอาก็คือไม่เอา กรณียัดเยียดนี่คงเป็นไปไม่ได้
ผมจะไปยัดเยียดเพื่ออะไรกันครับ เพราะเรื่องสั้นทั้งสองเรื่องเป็นเรื่องสั้นที่ยังไม่ได้ส่งให้สำนักพิมพ์ นอกนั้นในบล็อกผมถูกนำไปตีพิมพ์เป็นหนังสือหมดแล้ว เรื่องสั้นทั้งสองเรื่องนี้ก็รอผมเติมให้ครบจำนวนหน้า ส่งให้โรงพิมพ์ขายรวมเล่ม ก็ได้เงินไปแจกเด็กๆ เหมือนกัน (เรื่องสั้นเรื่องหนึ่งได้เงินประมาณ 5000 บาท ส่วนนิยายได้ 30000 – 50000 บาทต่อเรื่อง ผมจึงไปเขียนนิยายก่อน ใช้เวลาผลิตเท่ากัน)

ผมแค่เสนอทางแก้ในสถานการณ์เข้าตาจนและยังบอกด้วยว่า ถ้าเอือมชื่อ*bonny จะใช้นามปากกา ปริณดา ก็ได้ ไม่ได้บังคับว่าต้องนำไปลง และไม่เคยเถียงหรือคะยั้นคะยอสักคำเดียว แต่ยังบอกให้ตระหนักกันแต่แรกว่า เคยเป็นกระทู้เก่าในพันทิปมาแล้วนะ

ในเมื่อไม่เอาบทความเก่า แทนที่พวกเราจะต้องประชุมหาวิธีอื่นแก้ปัญหา ยังมีอีกตั้งหลายวิธีที่หาทางออกได้ เช่น เลื่อนงานพิมพ์ ..ลดจำนวนหน้าพร้อมลดราคา หรือ เอาบทความที่ได้คะแนนน้อยมาพิจารณาใหม่

แต่ปรากฏว่า น้องทั้งสองได้ใช้โอกาสนี้ ตัดผมออกจากทีมงาน ยึดอำนาจในการพิจารณาร่วมกันของผมไปหมด ไม่ยอมพูดคุย ไม่ติดต่อผมอีกเลย

ผมมารู้เอาภายหลังจากหนังสือออกขายแล้วว่า พวกเธอแอบไปติดต่อนักเขียนที่มีบทความอยูในหนังสือจำนวนหลายเรื่องแต่ใช้ชื่อต่างกันให้เขียนเรื่องเพิ่มเติม แล้วนำส่งให้โรงพิมพ์ไปเลยโดยไม่ต้องให้ผมร่วมรับรู้

ผมมาได้อ่านเรื่องนี้พร้อมกับเพื่อนสมาชิกท่านอื่นๆ ตอนหนังสือออกแล้วนั่นแหละครับ
นอกจากนี้ ภาพเขียนของผมทั้งหมดก็ถูกตัดออกด้วย แต่ภาพที่คุณดอกฟ้านำเสนอทั้งหมด ได้ปรากฏอยู่ในหนังสือทุกภาพ แม้บางภาพรับปากกันว่า จะหามาใหม่ก็นำมาบรรจุหมด
คุณดอกฟ้าจัดการหมด สั่งการเองหมด ไม่งั้นคุณอ้อจะจัดเรียงภาพเหล่านั้นได้อย่างไรถ้าไม่มีคนส่งภาพให้
จริงๆ แล้ว คุณอ้อ ทำรูปเล่มแล้วจะต้องส่งดราฟท์งานให้ทีมงานกองบก.ตรวจถึงจะถูก แต่ผมไม่เคยได้ตรวจดราฟท์งาน มีแต่งานให้ตรวจบรูฟ
คงกลัวผมจะคัดค้านเรื่องภาพสีที่แอบสอดไส้มั้ง ?
การข้ามขั้นตอนที่ผมจำเป็นต้องมีส่วนร่วมนี่แหละครับ ที่เธอเอาไปคุยในกระทู้ว่า หนังสือเล่มนี้เธอทำเองคนเดียว คุณบอนนี่ไม่เกี่ยว

อย่างนี้ คุณคิดว่า ใครกันแน่ที่ยัดเยียด และใครกันแน่ที่ใช้อำนาจอันมิชอบ

8) ทำไมกระทู้ที่แฉเบื้องหลังของคุณดอกฟ้า กับถ้อยแถลงของคุณจึงแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงแล้วจะให้เชื่อใครดี?

ผมตกใจพอสประมาณที่เธอกล้าทำกระทู้แฉเบื้องหลัง ที่สุดท้ายลงเอยด้วยการยกหางตัวเอง แสดงว่า เธอไม่ปกติแล้ว คนจิตปกติไม่ทำเรื่องเช่นนี้หรอกครับ

คุณดอกฟ้ากล้าประกาศในกระทู้เบื้องหลังการทำหนังสือของเธอว่า นี่คือ วีรกรรมที่เธอได้ทำลงไปและสมควรได้รับการยกย่อง ก็แสดงว่า เธอคิดว่า เป็นสิ่งดีงามแล้ว

แต่ผมกลับคิดว่า นี่เป็นความเลวร้ายที่สุดเท่าที่คนทำงานคนหนึ่งจะได้รับจากเพื่อนร่วมงาน..

ถ้านี่เป็นการทำธุรกิจ ผมก็ถูกหักหลังโดยหุ้นส่วน เพราะความไว้วางใจคนที่ผมแทบไม่รู้จักมาดูแลเรื่องเงินให้ผม ก็คงยกให้เป็นความผิดของผมเองด้วยก็แล้วกัน

ความจริงตอนนั้น.. ถ้าพวกเธอมีนักเขียนอยู่ในใจและต้องการเสนอทางออกนี้ ถ้านำเสนอในที่ประชุม คงคิดว่าผมจะคัดค้านหรือไงครับ?
ผมจะตอบรับข้อเสนอด้วยความยินดีด้วยซ้ำไป หรือหากผมไม่เห็นด้วยขึ้นมา ก็เป็นเพียงเสียงเดียวที่แพ้โหวตในที่ประชุมอยู่วันยังค่ำ ใยต้องใช้วิธีต่ำทรามเช่นนี้ ทั้งๆ ที่อ้างกฎระเบียบกับผม แต่คุณทำลายกฏทุกข้อ ยกเว้น กฏแห่งกรรม

เข้าใจว่า เธอคงเกลียดผมและอยากทำอะไรแก้แค้นให้ผมเจ็บใจมากกว่า

ผมจะทำอะไรได้ ในเมื่อไม่ใช่คนถือเงินของสมาชิก คุณคิดว่า คุณอ้อและโรงพิมพ์จะฟังผมหรือคนที่จะจ่ายเงินเขาล่ะครับ จะร้องแรกแหกกระเฌอประนามในกระทู้อย่างที่เธอทำอยู่นี้ บอกตามตรงว่า ไม่เคยคิดเลยครับ มันเป็นวิธีการที่อุบาทว์ชนเท่านั้นคิดเรื่องเช่นนี้ได้

ในสังคมของคุณดอกฟ้าอาจเรียกว่า นั่นเป็นวีรกรรม แต่ในสังคมที่ผมสังกัด เราเรียกว่า การทรยศครับ

วิธีการของผมในการตอบโต้ คือ ใช้ขันติธรรม..อดทน อดกลั้น นิ่งเฉย ใครอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ ผมไม่เคยปริปากบอกเรื่องนี้กับใครนะครับ ยังยึดมั่นในทีมสปิริต ยึดมั่นในความถูกต้องที่ผมกระทำ แม้หนังสือออกแล้ว ก็เข้าไปแจมกระทู้ตลอด ทำเสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างกัน
จนกระทั่งวันนี้ หากเธอไม่ทำกระทู้แฉเบื้องหลัง ผมก็คงไม่พูดถึงมันอีก เพราะคิดเสมอว่า มันผ่านไปแล้วๆ ๆ ให้อภัยและลืมมันซะ
ผมใช้เมตตาพรหมวิหารที่ผมภาวนาอยู่เป็นประจำแผ่เมตตาให้เธอเสมอๆ นะครับ

สรรพเพสัตตา อพยาปัชโช โหตุ..ขอให้สัตว์โลกอย่าผูกพยาบาทต่อสัตว์โลกที่ทำไม่ดีต่อเรา
สรรพเพสัตตา อนีโฆ โหตุ..ขอให้สัตว์โลกทั้งหลายหลุดพ้นจากทุกข์ที่ถือโทษโกรธเคืองรุมเร้าจิตใจด้วยเถิด

ส่วนสมาชิกที่ได้อ่านทั้งสองฝ่ายแล้ว ควรจะเชื่อใครดีนั้น ผมคงตอบแทนสมาชิกไม่ได้หรอก
คนเรามีวินิจฉัยต่อเรื่องราวที่ตนเองกระทำลงไปแตกต่างกันไป คุณดอกฟ้าบอกว่า นี่เป็นวีรกรรมที่งดงาม ก็เพราะเธอเชื่อเช่นนั้นจริงๆ ตามวิสัย และวิถีชีวิตที่เธอได้รับการอบรมมา

ผมขอยกตัวอย่างกรณีหนึ่ง..
นักเรียนช่างกลปทุมวันยิงนักเรียนอุเทนถวายเสียชีวิต ถ้าหากคนยิงไม่ถูกตำรวจจับ เขาก็จะบอกกับเพื่อนๆ ของเขาว่า ที่เขาทำน่ะ เป็นวีรกรรมี่ดีเลิศ น่ายกย่องที่สุดแล้ว “มันเสือกมองหน้าทำไม ถ้าหลบสายตาป่านนี้ก็ไม่ตายหรอก” คือยังไง นักเรียนคนนี้ก็ไม่คิดว่า สิ่งที่ตัวเองทำนั้นผิด เพราะได้รับการบ่มเพาะความเชื่อมาตลอดว่านี่คือ การกอบกู้ศักดิ์ศรีของโรงเรียนและของลูกผู้ชาย

คนที่จะตัดสินว่า เด็กคนนี้ผิดหรือไม่ มีเพียงผู้พิพากษาเท่านั้น ไม่ใช่เพื่อนฝูง พ่อ-แม่ หรือ ครูอาจารย์

ทุกท่านในที่นี้ก็ต้องตัดสินกันเอาเองโดยใช้วิจารณญาณที่ดี และสติปัญญาที่พวกท่านมีอยู่แล้ว

9) การออกมาเปิดโปงคนในทีมเช่นนี้ ไม่คิดหรือครับว่า จะเป็นคนทำลายทีมสปิริตเสียเอง?

การยึดมั่นในทีมสปิริตของผมคงทนตลอดไปไม่ได้นะครับ เพราะมีผู้เสียหาย ทั้งผม ..เม่ย และสมาชิกที่จ่ายเงินค่าหนังสือมา รวมทั้งขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ดด้วย มีผมคนเดียวเท่านั้นที่จะเรียกคืนความเป็นธรรมให้กับคนเหล่านั้นได้

การพูดในครั้งนี้ จะเป็นบรรทัดฐานในการทำงานของคณะผู้จัดทำหนังสือชุดต่อไปด้วยว่า ต้องทำอย่างไร มีจุดอ่อนในการจัดการอย่างไร

10) ทำไมคุณดอกฟ้ากับเม่ยถึงแตกคอกันได้ล่ะ พวกเขาร่วมมือกันมาตลอดมิใช่หรือ?

หลังจากหนังสือออกแล้ว เธอกับเม่ยก็จัดงานเปิดตัวหนังสือ มีเลี้ยงสังสรรค์กัน โดยไม่มีการปรึกษากับผมใดๆ ทั้งสิ้น

การอดทนรอ และนิ่งเฉยของผมดำเนินไปตลอดไม่ได้นะครับ เพราะงานของโครงการยังไม่จบนี่ครับ

เงินที่รับจากสมาชิกต้องเคลียร์ที่มาที่ไป และส่งเงินบริจาคให้เด็กด้อยโอกาสเสียก่อน ผมจึงยังต้องเข้ามาสางงานต่อในส่วนนี้ ซึ่งพอจะตั้งลำเคลียร์ คุณดอกฟ้าก็เปิดหมวกลาออกในกระทู้ของผมทันที ไม่ลาออกเปล่าๆ ทราบภายหลังจากเม่ยว่า ชวนเม่ยให้สละเรือพร้อมกับเธอด้วย กะให้*bonny ตายซากอยู่คนเดียวพร้อมกับงานเก็บกวาดขยะที่ต้องทำให้จบ

อืมม์..สุดยอด

น้องเม่ยเอะใจ และเกิดภาวะ ตาสว่างขึ้นมาเมื่อไรไม่ทราบได้ ยินยอมทำงานร่วมกับผมต่อไปและระบายความในใจให้ผมฟังผ่านเมล์ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และขอโทษที่ต้องทำเช่นนั้นลงไปเพราะเธอถูกครอบงำอย่างโงหัวไม่ขึ้น

และที่ผมกับเม่ยต้องทำงานกันสองคนตั้งแต่การส่งมอบหนังสือ การบริจาคเงินให้เด็กๆ จนถึงทุกวันนี้ ก็คือ งานเก็บกวาดที่เหลืออยู่ พูดง่ายๆ ก็คือ งานภารโรง ถ้าไม่ทำจะให้ใครทำล่ะครับ แต่ดอกฟ้ากลับบอกว่า ผมและเม่ยกำลังกอบโกยความดีใส่ตัวไปเสียฉิบ อ้าว..เวรกรรม

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ในทุกกระทู้ของผมและเม่ยและมีคุณดอกฟ้ามาแจมด้วยการแขวะใส่และหยามน้ำหน้าเสมอมา แต่ก็ลองไปเปิดดูได้ทุกกระทู้นะครับว่า ผมไม่เคยตอบโต้ และไม่เคยนำเรื่องราวของเธอไปเปิดเผยในที่สาธารณะให้เสียหาย เพราะตอนนั้น ผมยังยึดมั่นในทีมสปิริตอยู่

(พักครึ่งนะครับ อีก 10 คำถามจะตามมา)

[*bonny]

11) มีคนบอกว่า คุณ*bonny กับเม่ยเอาความดีความชอบของคุณดอกฟ้ากับหมาวัดไปหมด เธอทำงานหนักคนเดียวในหนังสือเล่มนี้จริงหรือ?

เธอควรจะให้เกียรติทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการทำหนังสือนะ การพูดว่า หนังสือเล่มนี้ดอกฟ้าทำงานหนักที่สุด ทำคนเดียว เป็นการฉกฉวยผลประโยชน์ใส่ตัวอย่างน่าละอายที่สุด

ลำพังแค่ภาพถ่าย + จัดงานเลี้ยง ทำให้เกิดหนังสือไม่ได้หรอกครับ และโครงการนี้ก็ไม่ได้จำกัดแค่ทำหนังสือจบเท่านั้น

หนังสือสำเร็จได้ เพราะทุกคนมีส่วนร่วมต่างหาก ตั้งแต่คุณเก็ตถวา น้องออฟ คุณอ้อ เม่ย และผม รวมทั้งนักเขียนบทความทุกคน ต้องได้รับคำชื่นชม
หนังสือเล่มนี้ คนซื้อเพราะสาระของบทความนะครับ ไม่ใช่เพราะภาพถ่าย คุณดอกฟ้าต้องจดจำไว้

คนที่ทำงานหนักที่สุดไม่ใช่ดอกฟ้าครับ แต่เป็นน้องเม่ย
ส่วนคนที่เจ็บปวดจากหนังสือเล่มนี้มากที่สุดก็ไม่ใช่ดอกฟ้าอีกเช่นกัน แต่เป็นผม

งานทำหนังสือเล่มหนึ่ง ถ้าตัดเรื่องงานเขียน งานอาร์ต งานพิมพ์ ออกไปแล้ว เหลืองานไม่เยอะหรอกครับ จะว่างานหนักคงไม่ใช่ แต่น่าจะเป็นอาการหนักใจมากกว่า

หลังจากคุณดอกฟ้าลาออกไป น้องเม่ยต้องเป็นคนส่งหนังสือให้กับสมาชิกที่สั่งจองด้วยตัวเองหมด ผมบอกว่าจะช่ายเธอยังไม่ยอมเลย ความจริงผมมีลูกน้องที่ทำงานที่คุ้นเคยกับการทำเรื่องเช่นนี้มาหลายครั้ง แต่เธอยืนยันว่า ไม่หนักหนาอะไร นอกจากนี้ยังต้องทำบัญชีรับจ่ายทั้งหมดดังที่ปรากฏ
น้องเม่ยยังต้องทำเรื่องส่งเงินบริจาคไปยังองค์กรการกุศลต่างๆ ให้ด้วย ล่าสุดหอบหนังสือหลายร้อยเล่มไปบริจาคให้กรมราชทัณฑ์ และกระทรวงศึกษาจนแล้วเสร็จ

ผมบอกให้เม่ยเบิกค่าพาหนะต่างๆ ที่จ่ายไปแล้วจำนวนมาก ทั้งค่าแท็กซี่ รถไฟฟ้า จยย.รับจ้าง แต่เธอบอกว่า ไม่เอา กลัวเป็นขี้ปากให้คนนินทา

ที่พูดมาไม่ใช่ว่า คุณดอกฟ้าไม่มีผลงานนะครับ เธอก็เป็นคนที่ทุ่มเทให้หนังสือเล่มนี้อย่างมากด้วยเช่นกัน แต่สิ่งที่ทุ่มเทนั้นผิดหลักการทำงานร่วมกัน เธอรวบงานบางอย่างไปทำคนเดียวเพราะความหวาดระแวง เกลียดและกลัวครอบงำจิตใจ

เธอลืมไปว่า โครงการนี้ผมเป็นเจ้าของโครงการ เมื่อเริ่มแล้วผมก็ต้องทำจนจบ เริ่มที่ผมก็ต้องจบที่ผม ไม่ใช่จบที่คุณดอกฟ้าหรือใครๆ ต่อให้เธอทำงานคนเดียว 100% ยังไงก็มีสถานะผู้ร่วมงานไม่ใช่เจ้าของโครงการนี้ เว้นเสียแต่ผมยกโครงการนี้ให้เธอไปทำ ซึ่งก็ไม่ใช่อีก ดังนั้น..เธอจะตัดผมออกจากความรับผิดชอบไม่ได้
โดยเฉพาะเธอบอกว่า เธอหลงหรือหลวมตัวมาทำงานนี้เพราะถูกคนยุ งานอาสาสมัครนะคุณดอกฟ้า ถ้าหลวมตัวเข้ามาแล้วเห็นว่า ไม่ดี คุณลาออกเมื่อไรก็ได้ แต่ไม่มีสิทธิ์ไปทำลายคุณค่าโครงการของเขา สุดท้ายจัดงานเลี้ยงแล้วเปิดหมวกอำลาเอง มาบอกว่า หลวมตัว เสียค่าโง่ไปแล้ว ทำไมความรู้สึกของคุณช้าจัง

12) คุณดอกฟ้าบอกว่า เธอออกเงินค่าเลี้ยงดูทีมงาน และคนนอก และออกค่าใช้จ่ายงานเลี้ยงเปิดตัวหนังสือเองทั้งหมด เป็นความจริงหรือไม่?

เป็นความจริงครับ แต่ผมไม่ถือเป็นผลงานในโครงการนี้แต่เป็นเรื่องส่วนตัวที่เธอเสนอตัวทำเอง

หนังสือการกุศลหารายได้ให้เด็กๆ แต่นัดพบปะพูดคุยทำความรู้จักกันที่ห้องอาหารในโรงแรมโซฟีเทล เซ็นทรัล (หลายครั้ง) ผมถือว่า เป็นการอวดศักดาและบารมีส่วนตัว ทำให้ผู้อื่นเข้าใจว่า เธอมีบารมีทางการเงิน หาใช่แนวทางของการทำหนังสือของผมไม่

การจัดงานเลี้ยงเปิดตัวหนังสือ ผมจำได้ว่า เดิมจะใช้ร้านบารนีของคุณอังศนา มีน้ำท่า ชากาแฟนิดหน่อย คุณอังศนายินดีให้บริการ แต่เธอเปลี่ยนเป็นโชว์เมนูที่เธอลงมือทำเอง หมดเงินไปเยอะ ถือเป็นเรื่องส่วนตัวที่เธอมีพาวเวอร์จะทำได้ คุณเธอก็ได้หน้าได้ตาได้รับคำนิยมชมชอบไปหมดแล้ว ผมไม่คัดค้านใดๆ แต่ถือเป็นบุญคุณกับหนังสือเล่มนี้ไม่ได้ มันไม่ใช่แนวทางของผม คุณดอกฟ้ากำหนดแนวทางเองหมด เหมือนกับที่เธอทำงานกับผม คือ พยายามควบคุมทุกส่วนเอาไว้ในมือ เพื่อทำตามอำเภอใจและลงความเห็นว่า นี่คือผลงานที่ทุ่มเท

งานเปิดตัวหนังสือทั่วๆ ไปที่สำนักพิมพ์จัดขึ้น ยอดพิมพ์เป็นหมื่นเล่ม เขาเลี้ยงแค่ชา กาแฟ และคุ้กกี้ เท่านั้น นั่นเขาทำเพื่อหากำไรจากหนังสือนะ แต่เราไม่ใช่

ผมทำหนังสือกับคุณอ้อมาหลายเล่ม คุยกันทางโทรศัพท์ ส่งงานกันทางเน็ต และไปรษณีย์ ไม่เคยเจอหน้ากันเลย แต่หนังสือก็เสร็จสมบูรณ์เหมือนกัน

ฉะนั้น..กรุณาอย่าตีค่าเงินที่คุณหว่านลงไปโดยไม่จำเป็นมาเกี่ยวข้องกับงานทำหนังสือเล่มนี้เลยครับ

13) มีคนบอกว่า ผลประโยชน์ตกอยู่กับคุณ*bonny เต็มๆ คุณแอบอ้างทำโครงการนี้ทำเพื่อตนเองหรือเปล่า?

ผลประโยชน์บ้าบออะไร ตั้งแต่มีงานนี้ขึ้นมา เจ็บตัวกันทุกคน เฉพาะเรื่องตัวเงิน คุณดอกฟ้าก็หมดไปเยอะ เม่ยก็หมดไปเยอะ ผมก็หมดไปเยอะ แต่ละคนควักกันเรือนหมื่นทั้งนั้น ผมจ่ายไปแล้วทั้งสิ้น 9,500 บาท ได้หนังสือมา 7 เล่ม
สุดท้าย เรามาทะเลาะกัน สาวไส้กันให้คนในบอร์ดตัดสินว่า ใครถูกใครผิด ได้ประโยชน์ตรงไหนไม่ทราบ

หนังสือเล่มนี้พิมพ์เป็นการเฉพาะกิจ แค่ 1000 เล่ม ขายภายในบอร์ดไม่ถึงครึ่งหนึ่ง ขายภายนอก 50 เล่มนอกนั้น..แจกฟรี
ตั้งข้อสังเกตแบบนี้ เพราะมีนามแฝง*bonny ปรากฏเป็นเสนียดตาหลายคนมากกว่ามั้ง

หน้ามืดจนลืมกันไปว่า ผู้ที่ได้รับประโยชน์สูงสุดคือ สังคมที่ด้อยโอกาสต่างหากล่ะ

นอกจากนี้ ตอนทำหนังสือเล่มนี้ คนทำงานอาร์ตให้เราและโรงพิมพ์ยังไม่ยอมรับพิมพ์บทความของ*bonny ด้วยเหตุผลที่ว่า..ค่อนข้างหมิ่นเหม่ต่อการถูกฟ้องร้อง จนผมต้องเอากลับมาแก้ไขถึงสองครั้งสองคราจึงพิมพ์ได้ เนื้อหาตอนแรก เล่นกันตั้งแต่คุณพ่อของคุณทักษิณออกหากินเลยนะครับ ผมเล่นแรงและเล่นหนักถึงไส้ถึงพุง อยากรู้นักว่า ผมได้ประโยชน์จากบทความหรือคนอ่านได้ประโยชน์กันแน่

ในหนังสือเล่มนี้ ลองอ่านดูนะครับ ผู้ที่เขียนบทความโจมตีระบอบทักษิณเต็มๆ มีแค่ผม กับคุณศิลาแลง คนละสองบทความ นอกนั้นเขียนเรื่องความรู้ทางการเมืองและสังคมทั่วๆ ไป
ถ้าถูกฟ้องร้อง ไม่ว่าจะเป็นบทความของ *bonny หรือ ของคุณศิลาแลง (คุณศิลาแลงใช้ชื่อตัวละครปลอมทั้งหมด ยังไงก็ต้องตีความหลายชั้นกว่าจะถึงตัว) คนที่ต้องรับผิดชอบ คือ บรรณาธิการของหนังสือเล่มนี้ ซึ่งก็เป็นผมวันยังค่ำ คงไม่ใช่ดอกฟ้า หรือเม่ยหรอก คนอื่นในเสรีไทยก็คงไม่อาจช่วยผมได้หรอกครับ

และเพราะใช้ชื่อ*bonny นี้นามเดียวมาตลอด ไม่เคยสวมหน้ากาก ทำให้สืบหาที่อยู่ และตัวตนได้ไม่ยาก

แม้แต่สมาชิกในนี้ยังมีการพยายามเอาชื่อ เอาที่อยู่ เอาบริษัทของผมมาแปะเพื่อประจานตัวผมได้ ( เลวสุดๆ ในบรรดาการใช้อวิชชาแล้ว) ในเมื่อพวกคุณหาได้ ตำรวจก็หาได้

ตอนหนังสือออกมา มีหนังสือคู่แข่งอีกเล่ม เรื่อง “ไม่เปรม” คนทำและคนเขียนต้องหลบๆ ซ่อนๆ หนังสือถูกเก็บกวาดไปเร็วมาก ทุกวันนี้ คนเขียนบางคนยังต้องคดีอยู่เลยครับ

แต่ผมรับรองว่า ถ้าไม่ใช่เพราะขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ดล่ะก็ จ้างให้ผมไม่ยอมเขียนบทความสุ่มเสี่ยงอย่างนั้นอย่างเด็ดขาด

อย่าลืมนะว่า คมช.อยู่เดี๋ยวเดียวก็ไปนะครับ ตอนสมัครเป็นนายก เฉลิมเป็นมหาดไทย จักรภพดูแลสื่อ หากลิ่วล้อผู้จงรักภักดีอยากจะหาเรื่องปิดเว็บนี้ ส่งหนังสือไปให้ดู คนที่ถูกเชือดคือผมก่อนเพื่อน ริดกุนเป็นจำเลยที่สองนะครับ

ที่เขาไม่ทำเช่นนั้นเพราะมีข้าศึกตัวใหญ่กว่าที่ต้องเผชิญหน้าต่างหาก เสรีไทยเป็นบอร์ดเล็กๆ หนังสือเล่มนี้ก็ไม่แพร่หลายในวงกว้าง ส่วนใหญ่เผยแพร่ในกลุ่มพันธมิตรที่ต่อต้านทักษิณ แต่ถ้ายอดพิมพ์เป็นหมื่นเล่มแบบรู้ทันทักษิณ ป่านนี้โดนไปแล้ว
ไอ้กลัวติดคุกน่ะ ไม่กลัวหรอกครับ คดีถึงศาลก็ชนะ แต่ในระหว่างที่ศาลยังไม่ตัดสินนี่สิ ทำอะไรไม่ได้ไปหลายปี เพราะจะไม่มีใครรับผลงานของผมอีก ไม่ว่าจะใช้นามปากกาไหน สงสารเด็กๆ นะครับ

ผมถึงบอกตั้งแต่ต้นไงครับว่า ทีนี่ดีนะ กล่าวหากันง่ายๆ ไม่เสียตังค์ หมิ่นประมาทคนไม่ติดคุก แค่เสียล็อกอิน เปลี่ยนหน้ากากเดี๋ยวก็กลับมาใหม่

14) นั่นสิ ทำไมคุณไม่เปลี่ยนนามแฝงไปหลายๆ บทความอย่างนักเขียนอีกท่าน?

อย่างที่บอก คือ ชื่อ*bonny ใช้มานาน ไม่ใช่รู้จักกันแค่ในเสรีไทยนะครับ คุณลองไปเสิร์ชหาในกูเกิ้ลได้ มีบทความของผมอีกหลายร้อยเรื่องที่ผมไม่ได้เอาไปเผยแพร่เอง แต่อยู่ในเว็บบอร์ดของหน่วยงานทั้งภาครัฐ เอกชน และรัฐวิสาหกิจ แม้แต่เว็บบอร์ดของรัฐสภาผมก็เคยเจอ
และผมก็นึกไม่ถึงหรอกว่า จะต้องปิดบังไปทำไมในเมื่อมันเป็นแค่นามแฝงที่คนรู้จักกันดีในหมู่นักท่องเว็บว่า เป็นนามแฝงที่เป็นสัญลักษณ์ของขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด และมีจุดยืนต่อต้านทักษิณชัดเจนมานานแล้ว

สำนวนการเขียนของผมก็เหมือนลายเซ็นต์ประจำตัว ใครก็อ่านออกแต่ลอกเลียนแบบกันไม่ได้ อีกอย่าง ผมไม่รู้จะหลอกสมาชิกที่นี่ไปทำไมกัน ที่นี่มันเว็บบอร์ดของเสรีไทยนะครับ ..ชอบไม่ชอบ ให้ผมรับเต็มๆ ดีกว่าครับ แต่ท่านอื่นเขาก็มีเหตุผลส่วนตัวของเขา ผมเคารพไม่ก้าวก่าย ในขณะที่คนอื่นๆ กลับนำมาสร้างเรื่องโจมตี หรือว่า..ชอบให้ผมโกหกว่า ไม่ได้เขียนในเรื่องที่ตัวเองเขียน ตรงนี้ถือว่า ไม่เข้าท่ามากๆ

15) ทำไมคุณพริกขี้หนูตามรังควานคุณตลอดมา?

คงเป็นเหตุผลส่วนตัวมั้งครับ คนไม่ชอบผมมีเยอะ แต่ละคนมีเหตุผลต่างกันไป
พริกขึ้หนูเป็นนามแฝงเฉพาะกิจเพื่อโจมตีผมโดยเฉพาะ จริงๆ เรื่องระหว่างผมกับเขาไม่มีหรอก แต่เป็นเรื่องที่คุณแบ่งฝัน...ปันรัก ไปก่อไว้ในสงครามแย่งชิงอำนาจเว็บนี้เมื่อสามปีก่อน

ขอย้อนไปกล่าวเรื่องสงครามทลายฝันสักนิดหนึ่ง..

ตอนผมยกขบวนสมาชิกจำนวนหนึ่งจากพันทิปมาที่นี่ เว็บไม่ได้ใช้ชื่อนี้ และก็มีคนที่ไม่ชอบทักษิณแต่ไม่ใช่สมาชิกขบวนการเสรีไทยอยู่อีกกลุ่มหนึ่งเข้ามาที่นี่เช่นกัน
เมื่อผมย้ายมาที่นี่แล้ว ก็ขอให้ริดกุนเปลี่ยนชื่อเว็บบอร์ดเป็นขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ดซะ เพราะมีคนรู้จักแล้ว คุณริดกุนโอเค ผมจึงไปประกาศในพันทิปให้สมาชิกของผมตามมาที่นี่
ชื่อห้องสนทนาตอนแรกก็ไม่ใช่อย่างที่เห็นอยู่ แต่เป็นชื่อที่ผมตั้งขึ้นโดยความเห็นขอบของริดกุน แต่ใช้ชื่อห้องสนทนานั้นได้ไม่นาน กลุ่มที่ไม่ใช่สมาชิกของขบวนการก็ขอให้ริดกุนแก้ไขใหม่หมด เป็นชื่อห้องสนทนาที่เป็นอยู่ในปัจจุนันนี้แหละ
แต่คนกลุ่มนั้นไม่ได้หยุดแค่นี้ ขอเปลี่ยนชื่อเว็บใหม่อีก โดยขอใช้ชื่ออื่นที่ไม่ใช่ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด นั่นทำให้คุณแบ่งฝันปันรัก ซึ่งตอนนั้นได้รับเลือกจากผมให้เป็นหนึ่งใน 9 อรหันต์ ดูแลบริหารจัดการเว็บนี้ไม่ยินยอมเพราะถือว่า คนที่ไม่ใช่สมาชิกขบวนการไม่มีสิทธิ์มายุบขบวนการทิ้ง
ซึ่งในบรรดา 9 อรหันต์ในขณะนั้น ที่ยังเล่นบอร์ดที่นี่อยู่ก็มีทั้ง คุณปุถุชน ลุงแคน และริดกุนด้วย แต่ไม่มีชื่อของคนในกลุ่มนั้นเนื่องจากผมไม่รู้จัก และไม่รู้ด้วยครับว่า มีการจับกลุ่มย่อยๆ ขึ้นมาในเว็บบอร์ดแห่งนี้

คุณแบ่งฝันไม่ได้ปรึกษากับใครในเรื่องนี้ แต่ก่อสงครามในเว็บนี้ขึ้นมาโดยปลอมตัวเป็นล็อกอินอื่น ใช้ชื่อว่า สาวแก่ ปฏิบัติการกามิกาเซ่ใส่เจ้าของความคิดนั้น จนบอร์ดลุกเป็นไฟ

สุดท้าย คนกลุ่มนั้นแยกตัวออกไปตั้งบอร์ดใหม่เป็นบอร์ดคู่ขนานกับเสรีไทยแห่งนี้พร้อมกับสมาชิกส่วนหนึ่ง

ผมเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องเพราะความเข้าใจว่า แบ่งฝันเป็นคนของผม อะไรที่แบ่งฝันทำลงไป สะเทือนถึงสถานะของผมทั้งสิ้น แม้ผมจะไม่รู้เรื่องสงครามเว็บที่เกิดขึ้น มารู้เอาตอนสงครามสงบแล้วพร้อมกับการจากไปของแบ่งฝันเนื่องจากถูกจับได้ว่า เป็นเจ้าของล็อกอิน “สาวแก่”


การที่มีสมาชิกบางคนเข้ามาจิกตีผมเป็นการส่วนตัวก็เพราะแบ่งฝันจากไปแล้ว แต่ความแค้นยังอยู่ จึงต้องปลอมชื่อเข้ามาเล่นแทนชื่อเดิมที่เคยใช้ที่นี่

ก็น่าคิดนะ จะกระชากหน้ากากของผมให้ได้ ทั้งๆ ที่ตัวเองสวมหน้ากากอยู่ (หลายใบ)

เรื่องที่โจมตีผม นอกจากเรื่องหนังสือยังไงก็ไม่ชินแล้ว ก็เป็นเรื่องเงินบริจาคที่คุณแบ่งฝันหอบติดตัวไปด้วยพร้อมกับการหายตัวไปจากบอร์ดนี้ และคุณพริกขี้หนูก็โผล่ออกมา และเจาะจงว่า ผมต้องรับผิดชอบแทนแบ่งฝันสำหรับเงินที่เธอเชิดหนีไป 3 หมื่นกว่าบาท

โถ..
ผมตั้งให้เป็นเลขาที่ประชุมเพราะเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวใน 9 อรหันต์ ไม่ได้ตั้งให้เป็นแคชเชียร์นะคุณ เลขาที่ประชุม มีหน้าที่รวบรวมเรื่องราวและจัดทำวาระการประชุมนำเสนอต่อสมาชิก ไม่ใช่เก็บเงิน
แต่แกก็ยังยืนยันกระต่ายขาเดียวว่า ผมต้องรับผิดชอบทั้ง 3 หมื่นบาทที่หายไปด้วย ไม่งั้นไม่ยอม

เอ..ผมก็งงๆ อยู่ เพราะตอนนั้น รับแจ้งทางเมล์ว่า มีการขอรับบริจาคเงิน ให้ชื่อจริงและเบอร์บัญชีมาให้ ใครบริจาคเท่าไรก็ได้ ผมก็ใส่ไป 10,000 บาท

การเปิดบัญชีรับบริจาคในครั้งนั้นเป็นมติที่ออกมาจาก 9 อรหันต์ ที่ไม่มีผมอยู่ร่วมด้วยแต่คุณพริกขี้หนูไม่เล่นงาน 9 อรหันต์หรอก เพราะไม่ใช่เป้าหมาย ต้อง *bonny ออกมารับผิดชอบคนเดียว

แกจะใช้วิธีการกล่าวหาเลื่อนลอยไปทีละสเต็ปๆ พอเราแก้ข้อนี้ ก็ไปเริ่มข้อใหม่ เช่น..
ตอนแรกสุด บอกว่า ผมกับแบ่งฝันสมรู้ร่วมคิดกัน เชิดเงินไปแบ่งกันแล้ว พอเราไปค้นใบโอนเงินเมื่อปีก่อนนู้นว่า ได้โอนเงินไปให้จริงๆ 10,000 บาท เอาหลักฐานมาแปะ เธอก็บอกว่า ไม่รู้ล่ะ ในเมื่อตั้งแบ่งฝันเป็นเลขาได้ก็ต้องรับผิดชอบเงินทั้งหมดด้วย
ผมก็เลยแก้ว่า..
ถ้างั้น เงินบริจาคของผมเองก็ปาไปแล้ว 1 หมื่นบาท ที่เหลือ หากสมาชิกท่านใดติดใจเรื่องความรับผิดชอบให้ส่งหลักฐานการบริจาคไปที่เมล์ของผม ผมจะจ่ายคืนให้
ร้อนถึงคุณปุถุชนต้องออกมาบอกว่า ยินดีแบ่งเบาภาระร่วมกับผมครึ่งหนึ่งหากผมต้องจ่ายจริง (คุณปุถุชนก็บริจาคให้แบ่งฝันด้วยเช่นกัน เป็นเงิน 5000 บาท เราสองคนรวมกันก็เป็นผู้เสียหายรายใหญ่แล้ว ฮา..)

แต่คุณพริกขี้หนูเนี่ยเธอก็ยังไม่พอใจครับ บอกว่า ต้องให้ดำเนินคดีกับแบ่งฝันด้วย

ฮ่า..ฮ่า ผมเลยเอะใจว่า อย่างนี้มันเล่นไม่เลิกนี่หว่า ตรรกะแบบนี้ ต้องเชิญให้ไปฟ้องศาลกันเองดีกว่าครับ ชื่อ- ที่อยู่ – เบอร์โทรฯ ของแบ่งฝัน น้องออฟหามาให้แล้ว ใครอยากฟ้องดำเนินคดีจัดการได้เลย
ส่วนของผมหนึ่งหมื่น ตอนนี้ไม่เสียดายแล้ว ถือเป็นค่าทำสงครามปกป้องขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ดก็แล้วกัน

ตอนแรก คุณพริกขึ้หนูก็หาสมัครพรรคพวก ทำท่าจะฟ้องร้องเอาจริงเอาจัง แต่ทำไปทำมาก็เลิก จะฟ้องได้ยังไงล่ะครับ ในเมื่อ ในหมู่พวกเธอไม่มีใครเป็นผู้เสียหายโดยตรง เพราะไม่เคยบริจาคเลยซักบาทเดียว ก็คงเช่นเดียวกับหนังสือเล่มนี้ เธอไม่เคยซื้อหรอกครับ แต่เจ็บร้อนกว่าคนซื้อเสียอีก

16) แล้วผู้จัดทำหนังสือครบรอบ 3 ปีจะถูกโจมตีไหม?

ผมคิดว่า ทั้งสองท่านไม่ใช่เป้าหมายของพวกเขาหรอกครับ อย่ากังวล

คุณJerasak กับคุณMoon โปรดทราบ ถ้าไม่อยากมาทำ 20 คำถามแบบผม กรุณาอย่าเรียกใช้บริการของผม ฮา..

17) มีหลายคนสงสัยพฤติกรรมของคุณเพราะคุณไม่เปิดเผยตัวตนกับสาธารณะ?

ผมไม่ได้จงใจปิดบังสถานภาพของตัวเองหรอก แต่เมื่อใดที่ผมเห็นว่า ไม่มีความจำเป็น ใยผมต้องแสดงตัวตนในโลกแท้จริงออกมา กิจการที่ผมดูแลอยู่ มีลูกค้าเป็นทั้งภาครัฐและเอกชนที่เกี่ยวข้องกับนักการเมือง ไม่อยากสร้างผลกระทบให้กับคนอื่นๆ ครับ

แม้กระนั้น..ยังมีบางคนในนี้ไปสืบค้นตัวตนและที่อยู่จริงของผมมาแปะจนได้ ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า ทำไปเพื่ออะไร??? ทราบหรือไม่ว่า หากเจ้าตัวไม่ยินยอมถือเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลอย่างผิดกฎหมายน่ะ
เพียงเพื่อเอาชนะผมให้ได้ ยอมทำทุกวิถีทาง โอ..นี่ถือเป็นความเลวร้ายอย่างที่สุดของการเล่นเว็บบอร์ดแล้วครับ

จริงๆ ก็มีสมาชิกของเสรีไทยท่านหนึ่งที่เคยพบหน้าค่าตาตัวเป็นๆ ของผมมาแล้ว เป็นผู้ใหญ่ในนี้ที่ทุกคนรู้จัก เราไปเดินขบวนต่อต้านดวงเฉลิมด้วยกันที่ลานพระรูป แต่อย่าเอ่ยนามเขาดีกว่าครับ เดี๋ยวไปมะรุมมะตุ้มเขาหมด และตั้งข้อหาว่า เป็นพวกผม

ส่วนเรื่องคุณปุถุชนที่พอผมแย้ม ก็หาว่า ผมขี้ตู่นั้น
ผมรู้จักคุณปุถุชนมา 10 ปีแล้วทางตัวอักษร ตอนนั้นยังเป็น เขายังเป็นมหาไล้อยู่ ฮ่า..
คุณลุงปุติดตามงานเขียนของผมมาตั้งแต่เรื่อง “ผมเหลือกระสุนนัดเดียวในลูกโม่ ผมจะใช้มันกับใครดี” หวังว่า ถ้าคุณปุเข้ามาอ่านคงจำได้

ผมเพิ่งมารู้ว่า คุณปุถุชน คือ คนที่ผมเคยไปพบที่บริษัทแถวบางลำภู ก็ตอนให้ส่งรายชื่อไปประท้วงรัฐบาลสมัครเรื่องเขาพระวิหารนั่นแหละครับ ก็เลยเข้าไปทักในเมล์ ยังหัวเราะกันอยู่ว่า โลกกลม

มีคนบอกว่า ผมอุปโลกเรื่องขึ้นเพื่อหวังเกาะลุงปุหากิน ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนมาคิด

18) มีคนบอกว่า คุณบอนนี่ก็มีหลายล็อกอินเหมือนกัน รวมทั้งล็อกอินชื่อแปลกๆ ที่เข้ามาในกระทู้นี้ด้วย จริงหรือเปล่า?

ไม่เป็นความจริงหรอกครับ ผมไม่ปลอมตัวมาด่าใครหรอก ไม่ใช่นิสัยผม พวกที่กล่าวหาคงคิดไม่ถึงว่า ในเว็บนี้มีคนที่รักความเป็นธรรม และรังเกียจพฤติกรรมของพวกเขาอยู่มากมาย กรุงศรีอยุธยา แตกเพราะบ่างช่างยุ แต่ก็กู้คืนได้เพราะ กรุงศรีอยุธยาไม่เคยสิ้นคนดี เสรีไทยก็เช่นกัน

19) ถ้าเรื่องนี้จบลงตรงนี้ คุณเข็ดไหมที่จะทำโครงการแบบนี้อีก?

ตอบได้ทันทีเลยครับว่า ไม่เข็ด
ก็ตัวผมเองลงทุนไปหมื่นเดียว แต่มีเงินส่งให้เด็กด้อยโอกาสตั้ง 5 หมื่น ถือว่า มีกำไรมากแล้ว
ถ้าได้ตัวเลขอย่างนี้อีก ก็จะยอมโดนด่าอีก

20) อะไรคือปาฏิหาริย์ที่ทำให้โครงการนี้สำเร็จลุล่วง?

ผมถือศีล 5 เป็นนิจ และยึดมั่นในการปฏิบัติธรรมมาช้านาน สิ่งดีงามเกิดขึ้นกับผมสม่ำเสมอ ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมทำและเชื่อว่า ความดีจะคุ้มครองผม มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแน่นอน ที่ทำให้โครงการนี้ประสบความสำเร็จลุล่วง สิ่งเหล่านั้น คือ..

1..น้องเม่ยกลับตัวได้ทัน ถ้าวันนั้น น้องเม่ยไปอยู่กับฝ่ายของคุณดอกฟ้า ผมคงทำโครงการให้จบลงไม่ได้อย่างเด็ดขาด สิ่งที่ดลใจน้องเม่ยก็คือ ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้น

2..ตอนแรกเริ่ม ผมให้เม่ยกับดอกฟ้า เปิดบัญชีธนาคารร่วมกัน เบิกถอนต้องใช้ลายเซ็นต์ร่วม แต่คุณดอกฟ้าไม่สะดวก ทำให้เม่ยถือบัญชีรับจ่ายคนเดียว ทำให้คุณดอกฟ้าไม่อาจมายุ่มย่ามในการสะสางเรื่องเงินได้ ผมยังนึกไม่ออกว่า ถ้าตอนนั้น เป็นบัญชีร่วมสองคน วันนี้จะเป็นอย่างไร

3..ปาฏิหาริย์ที่ผมไว้วางใจคนทำบัญชีและถือเงินถูกคน ไม่คดไม่โกง บอกตามตรงว่า ไม่รู้จักน้องเม่ยมาก่อน ผมเสี่ยงมากที่ปล่อยมือให้ดูแลกล่องสมบัติทั้งหมดคนเดียว

4..ปาฏิหาริย์ที่คุณดอกฟ้าไปเปิดกระทู้แฉเบื้องหลังขึ้นมา ทำให้ผมมีโอกาสชี้แจงได้เช่นนี้ ทั้งๆ ที่ตอนตั้งกระทู้นี้ ผมยังไม่ได้เปิดดูกระทู้แฉเบื้องหลังของเธอ และไม่คิดว่า ตัวเองจำเป็นจะต้องอธิบายยืดยาวเช่นนี้ ถ้าไม่มีกระทู้ของเธอ สมาชิกจะไม่มีวันได้รู้ความเลวร้ายที่เกิดขึ้นจากผมแน่ เพราะผมทำใจและสงบไปนานแล้ว ไม่เคยถือโทษโกรธเคืองเธอเลย แม้จนถึงเวลานี้ ก็ยังสงสารและเห็นใจครับ เธอไม่ผิดตราบใดที่เธอไม่รู้ว่า สิ่งที่ทำมันผิด

คนที่เหมาะที่จะเยียวยาเธอ มีสองประเภท คือ แพทย์ และพระ ไม่ใช่คนในบอร์ดหรอก

5..ปาฏิหาริย์ ที่คนที่ยกย่องเยินยอคุณดอกฟ้าเป็นคุณพริกขี้หนู เมื่อทั้งสองคนตกร่องปล่องชิ้นกันเช่นนี้ ก็ทำให้เห็นภาพที่ผมเคลียร์ตัวเองได้ชัดเจนขึ้น คุณพริกขี้หนูไม่มีภาพพจน์ที่จะมาช่วย แต่มาฉุดให้ภาพของคุณดอกฟ้ามัวหมองลงไปอีก เหมือนกรณี นายกสมชายลงไปช่ายนายประภัสร์ หาเสียงนั่นแหละ

6..ปาฏิหาริย์ ที่ผมมีเพื่อนสมาชิกที่ให้ความรักและชื่นชม ทำให้เรามียอดสั่งจองหนังสือในโครงการนี้และมีเงินจำนวนมากมายช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาส ถ้าไม่มีพวกท่าน งานนี้ก็ไม่มีปาฏิหาริย์ครับ

ขอบคุณมากที่กรุณาอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้

.........................
หลักฐานใบโอนเงินเข้าบัญชีแบ่งฝันเมื่อ 3 ปีก่อน

[loginofu]

รายการที่ 3 ไม่ทราบว่าหนังสือที่คืนมาถึงมือคุณหรือยัง
110-39=61เล่ม หรือว่าขายให้บอนนี่ไปในราคาเมกาเซลไปแล้ว

รายการที่ 5 ที่ส่งมอบที่ร้าน Foodini ไม่ใช่การจำหน่ายทั้งหมดนะครับ
เพราะเป็นหนังสือที่สมาชิกต้องการไปรับเองที่ร้าน
ยอดนี้ต้องอยู่ในยอดของสมาชิกที่สั่งหนังสือส่วนหนึ่ง
และส่วนที่จำหน่ายที่ร้าน Foodini จริงๆมีไม่กี่เล่มเท่านั้นเอง
หากจะรวมเอาเป็นยอดจำหน่ายทั้งหมดอย่างที่อ้าง
กรุณานำยอดเงินที่จำหน่ายได้มายืนยันด้วย

รายการ 9-11 มอบให้สื่อมวลชน พรรคการเมือง มอบให้หน่วยงานรัฐและบุคคลสำคัญ มีใครบ้างครับ
เพราะที่มอบให้บุคคลที่เคยกล่าวถึงก่อนหน้านี้ ก็มาจากยอดสั่งหนังสือของสมาชิกเองส่วนหนึ่งด้วย

รายการที่ 12 ใครอนุญาตคุณไม่ทราบ

รายการที่ 14 หลักฐานที่คุณนำมายืนยันมันกี่เล่มครับ เอาให้แน่

ยอดเงินคงเหลือ หากคุณยังจำไม่ได้ ผมว่ามันมียอดที่คุณรับไปแต่ยังไม่ได้นำเข้าอีกนะ..


สำหรับคุณบอนนี่ สั้นๆง่ายๆ "อ๊วกกกกกกก"
อ่านที่แก้ไขเพิ่มเติมแล้ว ขอ"อ๊วกรอบสอง"

[*bonny]

แถมให้อีกข้อนะครับ..

21) เรื่องบ้านทรงไทย ตกลงมีจริงไหม เป็นของคุณบอนนี่หรือเปล่า?

บ้านทรงไทยที่นำรูปมาลงนั้น เป็นสวนหลังบ้านของผมเองนะนั่น พูดละเลงกันจนจะเป็นบ้านพลาสติกไปแล้ว ถ้าเห็นบ้านหลังหน้าที่ผมอาศัยอยู่ สงสัยมีบางคนกระอักเลือด

ที่อยู่และเบอร์โทร.ของบ้านหลังนี้ ริดกุนก็มีครับ แกนนำและน้องๆ ที่ผมสนิทก็มีเช่นกัน

...................................

น้องเม่ย..
หน้าที่ของเราสองคนจบแล้วนะครับ ไม่จำเป็นต้องตอบคำถามใดๆ ที่รบกวนจิตใจอีก เอาเวลาไปทำมาหากินอย่างอื่นๆ ดีกว่าครับ เชื่อผมเหอะ

ภาพทุกอย่างชัดเจนใตตัวของมันอยู่แล้ว คุณทำหน้าที่ได้สมบูรณ์ที่สุดแล้ว ไม่ต้องสนใจเสียงนกเสียงกาอีกต่อไป

แก้ไขนิดหน่อยครับ ไม่อยากให้บอร์ดรกคำด่า

[loginofu]

แถมให้อีกข้อนะครับ..

21) เรื่องบ้านทรงไทย ตกลงมีจริงไหม เป็นของคุณบอนนี่หรือเปล่า?

บ้านทรงไทยที่นำรูปมาลงนั้น เป็นสวนหลังบ้านของผมเองนะนั่น พูดละเลงกันจนจะเป็นบ้านพลาสติกไปแล้ว ถ้าเห็นบ้านหลังหน้าที่ผมอาศัยอยู่ สงสัยมีบางคนกระอักเลือด

ที่อยู่และเบอร์โทร.ของบ้านหลังนี้ ริดกุนก็มีครับ แกนนำและน้องๆ ที่ผมสนิทก็มีเช่นกัน

...................................

น้องเม่ย..
หน้าที่ของเราสองคนจบแล้วนะครับ ไม่จำเป็นต้องตอบคำถามใดๆ ที่รบกวนจิตใจอีก เอาเวลาไปทำมาหากินอย่างอื่นๆ ดีกว่าครับ เชื่อผมเหอะ

ภาพทุกอย่างชัดเจนใตตัวของมันอยู่แล้ว คุณทำหน้าที่ได้สมบูรณ์ที่สุดแล้ว ไม่ต้องสนใจเสียงนกเสียงกาอีกต่อไป

แก้ไขนิดหน่อยครับ ไม่อยากให้บอร์ดรกคำด่า

ไม่มาก็ตามใจครับ แต่ที่ชี้แจงยังไม่จบ
ประเด็นอะไรบ้างเบื้องต้นก็โพสไว้แล้ว อีกซักพักสมาชิกท่านอื่นคงจะมาเสริมอีก

กรุณาอย่าพึ่งสรุปเอาเองตามใจชอบ

ปล.ถ้าจะให้นับเรื่องทำไปโดยไม่แจ้งให้ทราบก่อน บริจาคหนังสือและเงินครั้งล่าสุด
ถือว่าอยู่กับตัวก็ข้าใจไปเองว่าเคยพูดแล้วตอนโน้นนนนน ครั้งโน้นนนนนนน แล้วก็ทำไปเลย
นั่นก็ไม่รู้จักกาละเทศะเหมือนกัน

[อำพรางฯ]

ขอบคุณพี่เม่ยที่รับผิดชอบในส่วนของผม แต่ผมขอรับผิดชอบเองครับ เดี๋ยวอีกวัน สองวันจะโอนเงินไปคืนคับ ในบัญชีไทยพานิชย์ ที่กระทู้นี้นะครับ

ส่วนคุณ *bonny อย่าตีหัวแล้วเข้าบ้านครับ

ปล.อ่านที่คุณ *bonny โพสต์มาแล้วนึกถึงแม่ชีในกระทู้นี้ คิดถึงอย่างบริสุทธิใจจริงๆนะ

[คนในวงการ]

สวัสดีครับ คุณเม่ยและคุณบอนนี่

ในส่วนที่คุณเม่ยชี้แจงผมไม่มีข้อสงสัยใด ๆ แม้ว่าในบางรายการผมเข้าใจไม่กระจ่างนัก แต่ก็พอเข้าใจได้ว่าดำเนินการอย่างไร

สำหรับคุณบอนนี่ที่เล่นรายการ 20 คำถาม ผมมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ถึงเพียงข้อ 6

ข้อ 1 ทำไมถึงไม่เข้ามาชี้แจงก่อนหน้านี้ ปล่อยให้กระทู้เละเป็นโจ๊กอย่างนี้ล่ะ?

"เห็นทีท่าของพวกที่ตั้งคำถามต้องการพาลเอาเรื่องมากกว่าถามอย่างสร้างสรรค์"

คนอื่นผมไม่ทราบว่ามีเจตนาอะไร ถึงได้มาตั้งคำถามให้คุณบอนนี่ตอบ ส่วนตัวของผมเอง ผมไม่ต้องการคำตอบ ผมได้แสดงตนชัดเจนตั้งแต่แรกแล้วว่า ผมตั้งใจมาด่าคุณบอนนี่ฟรี ๆ เพราะหมั่นไส้คุณบอนนี่ที่เขียนกระทู้ปิดทองกระทู้นี้

ข้อ 2 คุณสร้างโครงการนี้มาเพื่ออะไร?

ผมไม่มีปัญหาอะไร

ข้อ 3 ทำไมกองบก.ต้องมี 8 คน แต่ละคนทำหน้าที่อะไรบ้าง?

"ส่วนงานจัดระเบียบ วางแผน และกำหนดสเต็ปของการทำงานในองค์ประกอบที่สอง ผมเป็นคนออกแบบและให้ที่ประชุมลงความเห็น ใครจะค้านก็ได้ เราใช้เสียงข้างมากตัดสิน ผมเป็นหัวหน้าก็จริง แต่ก็มีเสียงเดียวในที่ประชุมเท่านั้น"

ใครจะค้านคุณบอนนี่หละครับ แหมออกจะบ้าพลังซะขนาดนั้น (ฮา)

"1..ผมต้องการเสียงโหวตจำนวนหนึ่งในที่ประชุม กันข้อครหาว่างุบงิบทำกันแค่คน-สองคน พูดง่ายๆ ว่า ต้องการพยานรู้เห็นการกระทำของทีมงานนั่นเอง"

ตรงนี้ก็ชัดเจนในคำพูดนะครับ ว่า ไม่ได้ต้องการข้อคิดเห็น ต้องการการรับรองเท่านั้น

"2..ผมมีประสบการณ์ในการทำ งานกลุ่มแบบอาสาสมัครมาหลายครั้งตั้งแต่เป็นนักศึกษาจนถึงปัจจุบั รู้ดีว่า งานอาสาสมัครที่มีผู้ขันอาสามาจากหลายแหล่ง โดยไม่มีการผูกมัดเป็นค่าจ้าง ยากจะผูกมัดการทำงานด้วยถ้าหัวหน้างานไม่มีบารมี ลูกน้องไม่อดทนพอ จะลาออกกันไปเองโดยธรรมชาติวิสัยของคน แต่ผมในฐานะเจ้าของโครงการนี้ลาออกไม่ได้ ลาออกงานโครงการนี้ก็ต้องจบ"

ผมก็พอมีนะครับ ไอ้ประสบการณ์การทำงานอาสาสมัครเนี่ย มีมาตั้งแต่เป็นนักศึกษาเหมือนกัน และรู้ดีว่า ถ้าการทำงานมีหัวหน้าเฮงซวย ลูกน้องก็ลาออกหมดเหมือนกัน (ไม่ได้ว่าใครนะครับ แค่เล่าประสบการณ์ให้ฟัง - ฮา)

ข้อ 4 พอจะบอกได้ไหมว่า ทำไมคนในบก.ถึงลาออกกันเยอะ คุณเป็นตัวปัญหาหรือเปล่า?

"มีทั้งที่เป็นเหตุผลส่วนบุคคลที่ไม่พร้อมจะทำงานเป็นทีม และที่เกิดจากการกำกับดูแลของผม"

น่าจะเขียนว่า "ไม่พร้อมจะทำงานเป็นทีมในสไตล์ของผม (บอนนี่)" มากกว่านะครับ

"ทันทีที่ประกาศชื่อ ก็มีคนส่งเมล์มาหาเตรียมลาออกแล้วเพราะเขม่นกันมาก่อนในเว็บ"

คนที่คุณบอนนี่พูดถึงในประโยคนี้ ถ้าได้มาอ่านเค้าคงเสียใจแย่นะครับ ที่คุณบอนนี่มีทัศนคติแบบนั้น เท่าที่ผมทราบมาเค้าออกจะนับถือคุณบอนนี่มาก

"แต่ถ้าคุณทำงานกับผมไม่ได้ จะให้ผมเป็นฝ่ายลาออกได้อย่างไรครับ ถ้าผมลาออกก็ต้องปิดโครงการ ใครจะทำอะไรต่อต้องไปขึ้นโครงการใหม่ของตัวเอง"

ทุกคนที่ทำงานร่วมกับคุณบอนนี่ไม่ได้ ต่างก็ลาออกไปเองโดยสมัครใจทั้งสิ้น ไม่มีใครพยายามบังคับให้คุณบอนนี่ลาออก และหลังจากที่ลาออกไป ก็ต่างพากันปิดปากเงียบ ไม่ทำตัวเป็นปัญหากับหนังสือ

ข้อ 5 ทำไมบทความของคุณจึงมีมากกว่าคนอื่นๆ คุณใช้อำนาจหน้าที่กำหนดให้เป็นเช่นนั้นหรือเปล่า?

"ดังนั้น..ที่บอกว่า ผมใช้อำนาจยัดเอาบทความตัวเองลงเต็มไปหมด ก็ขอให้เข้าใจเสียใหม่นะครับ คนที่โหวตให้ผ่านเป็นกรรมการอีกสามท่านไม่ใช่ผมแน่นอน และก็ไม่ใช่ผมคนเดียวหรอกที่มีบทความมากกว่าหนึ่งบท สมาชิกท่านหนึ่งก็มีจำนวนพอๆ กับผม"

ใครจะว่าคุณบอนนี่ใช้อำนาจยัดบทความก็แล้วแต่เค้านะครับ แต่ผมไม่ได้ว่า ที่ผมว่าก็คือคุณบอนนี่มีปัญหากับผม เพราะผมกล่าวหาว่าบทความส่วนใหญ่ไม่มีคุณภาพ ไม่หนักแน่น ไม่มีข้อเท็จจริงมากพอจะตีพิมพ์ออกจำหน่ายในตลาดเปิดครับ

"ในฐานะที่เป็นหัวหน้ากอง บรรณาธิการ ที่ผมแก้ปัญหาเฉพาะหน้าตามความสามารถที่ผมถนัด แต่ถ้าบทความมันด้อยค่าและรกเกินไป ก็ขอได้รับการขอโทษจากผมด้วยก็แล้วกัน"

ตรงนี้ผมก็ได้ตั้งคำถามเปิดเอาไว้ ว่าแนวทางการแก้ปัญหาของคุณบอนนี่เหมาะสมหรือไม่ เอาไว้เช่นกัน ตั้งไปงั้นแหละครับไม่ได้หวังคำตอบอะไร

ข้อ 6 มีคนตั้งข้อสงสัยว่า ทำไมต้องรีบเร่งเรื่องส่งบทความ ในเมื่อบทความไม่พร้อม ทำไมไม่ขยายเวลาออกไป?

ข้อนี้ผมทึ่งคุณบอนนี่ครับ เขียนไปได้อย่างไร?


ส่วนข้อที่เหลืออีก 14 ข้อ ผมไม่เกี่ยวแล้ว ส่วนใหญ่เป็นการเอาคืนคุณดอกฟ้า ก็ไปว่ากันเอาเองนะครับ เท่าที่ผมอ่านดู เหตุการณ์มันกลับตาลปัตร คุณบอนนี่แฉคุณดอกฟ้า มากกว่าที่คุณดอกฟ้าแฉคุณบอนนี่เสียอีก (ฮา) ถ้าจะให้ดีไหน ๆ ก็ไหน ๆ คุณดอกฟ้าช่วยมาแฉคืนด้วย คนอ่านอย่างผมจะได้รู้กันเสียทีว่าเบื้องหลังหนังสือยังไงก็ไม่ชินตอนไคลแม็กซ์มันเป็นอย่างไรกันแน่

อ้อ ... แน่นอนครับ ผมเชื่อว่าผู้อ่าน ย่อมมีวิจารณญาณมากพอที่จะทำความเข้าใจได้ ว่าอะไรเป็นอะไรครับ คุณบอนนี่ไม่ต้องเป็นห่วง


สุดท้าย ...

คุณบอนนี่อย่ายิ้มเยอะนะครับ เดี๋ยวทองร่วง ต้องปิดใหม่ เปลืองแย่เลย ... (ฮา)

[อำพรางฯ]

20) อะไรคือปาฏิหาริย์ที่ทำให้โครงการนี้สำเร็จลุล่วง?

ผม ถือศีล 5 เป็นนิจ และยึดมั่นในการปฏิบัติธรรมมาช้านาน สิ่งดีงามเกิดขึ้นกับผมสม่ำเสมอ ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมทำและเชื่อว่า ความดีจะคุ้มครองผม มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแน่นอน ที่ทำให้โครงการนี้ประสบความสำเร็จลุล่วง สิ่งเหล่านั้น คือ..

ไหนตอนต้นบอกว่าถือศีล 8 เอ้าไม่เป็นไรคงจะถือศีล 8 ทุกวันพระ มีหลายคนเคยบอกว่า ธรรมนั้นมีไว้ปฏิบัติ ไม่ได้มีไว้ยกมาอ้างเพื่อความชอบธรรมให้ตัวเองดูดี ดูอย่างไอ้เหลี่ยมสิ ยกธรรมมาอ้างบ่อยไป แล้วเป็นไงละ แต่ก็สาธุด้วยนะครับ

1.. น้องเม่ยกลับตัวได้ทัน ถ้าวันนั้น น้องเม่ยไปอยู่กับฝ่ายของคุณดอกฟ้า ผมคงทำโครงการให้จบลงไม่ได้อย่างเด็ดขาด สิ่งที่ดลใจน้องเม่ยก็คือ ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้น

ทำไมถึงคิดว่าเป็นปาฏิหาริย์ละครับ ทำไมไม่คิดว่าอาจจะเป็นความชั่วร้าย ที่มีคนยุให้รำต่ำให้รั่ว เพื่อตัวเองจะได้ลอยตัว เกี่ยวข้าวบนหลังคน อันผมนี้คิดเล่นๆนะ จินตนาการน้ำแตกไปเรื่อย

2..ตอนแรกเริ่ม ผมให้เม่ยกับดอกฟ้า เปิดบัญชีธนาคารร่วมกัน เบิกถอนต้องใช้ลายเซ็นต์ร่วม แต่คุณดอกฟ้าไม่สะดวก ทำให้เม่ยถือบัญชีรับจ่ายคนเดียว ทำให้คุณดอกฟ้าไม่อาจมายุ่มย่ามในการสะสางเรื่องเงินได้ ผมยังนึกไม่ออกว่า ถ้าตอนนั้น เป็นบัญชีร่วมสองคน วันนี้จะเป็นอย่างไร

อันนี้ไม่ต้องนึกหรอกครับ เพราะเท่าที่ผมรู้จักพี่ 2 คนนี้แม้จะไม่ลงลึกนัก แต่ก็แน่ใจว่าพี่ 2 คนนี้ไม่มีลักษณะของคนทุจริต อย่างที่ท่านผู้ทรงศีลกำลังชี้นำ

3..ปาฏิหาริย์ ที่ผมไว้วางใจคนทำบัญชีและถือเงินถูกคน ไม่คดไม่โกง บอกตามตรงว่า ไม่รู้จักน้องเม่ยมาก่อน ผมเสี่ยงมากที่ปล่อยมือให้ดูแลกล่องสมบัติทั้งหมดคนเดียว

อันนี้ไม่ก็ไม่เกี่ยวกับปาฏิหาริย์ อะไรหรอกครับ เพราะถ้ามีปาฏิหาริย์ จริงก็คงไม่เกิดกรณีแบ่งฝันฯ ขึ้นมาซึ่งก็ไม่เห็นคุณจะรับผิดชอบอะไรเลย แค่บอกว่าใครที่ข้องใจให้ส่งหลักฐานการโอนเงินมา แล้วคุณจะคืนให้ แต่ถ้าเป็นผม ผมจะแสดงสปิริตโดยการรับผิดชอบเงินทั้งหมด โดยนำไปใช้ตามวัตถุประสงค์ของสมาชิกที่บริจาค บอกก่อนว่าเรื่องคราวก่อนผมไม่ได้ร่วมบริจาค เรื่องนี้ผมเลยไม่เคยยุ่งเพราะผมไม่ใช่ผู้เสียหาย ที่พิมพ์ไปก็เป็นแค่ความเห็น

4.. ปาฏิหาริย์ที่คุณดอกฟ้าไปเปิดกระทู้แฉเบื้องหลังขึ้นมา ทำให้ผมมีโอกาสชี้แจงได้เช่นนี้ ทั้งๆ ที่ตอนตั้งกระทู้นี้ ผมยังไม่ได้เปิดดูกระทู้แฉเบื้องหลังของเธอ และไม่คิดว่า ตัวเองจำเป็นจะต้องอธิบายยืดยาวเช่นนี้ ถ้าไม่มีกระทู้ของเธอ สมาชิกจะไม่มีวันได้รู้ความเลวร้ายที่เกิดขึ้นจากผมแน่ เพราะผมทำใจและสงบไปนานแล้ว ไม่เคยถือโทษโกรธเคืองเธอเลย แม้จนถึงเวลานี้ ก็ยังสงสารและเห็นใจครับ เธอไม่ผิดตราบใดที่เธอไม่รู้ว่า สิ่งที่ทำมันผิด

คนที่เหมาะที่จะเยียวยาเธอ มีสองประเภท คือ แพทย์ และพระ ไม่ใช่คนในบอร์ดหรอก

อันนี้ก็ไม่ใช่ปาฏิหาริย์ แต่น่าจะเป็นกรรมเก่ามากกว่า ใครตัวจริงใครตัวปลอม คงไม่นานก็รู้กัน แล้วถ้าไม่มีกระทู้โน้น(เบื้องลึกเบื้องหลังฯ) คุณก็คงไม่มาชี้แจงยืดยาวอย่างนั้น ถ้าคุณไม่มาชี้แจงยืดยาวอย่างนี้ ผมก็คงจะยังไม่เข้าใจ login *bonny เหมือนอย่างตอนนี้

5.. ปาฏิหาริย์ ที่คนที่ยกย่องเยินยอคุณดอกฟ้าเป็นคุณพริกขี้หนู เมื่อทั้งสองคนตกร่องปล่องชิ้นกันเช่นนี้ ก็ทำให้เห็นภาพที่ผมเคลียร์ตัวเองได้ชัดเจนขึ้น คุณพริกขี้หนูไม่มีภาพพจน์ที่จะมาช่วย แต่มาฉุดให้ภาพของคุณดอกฟ้ามัวหมองลงไปอีก เหมือนกรณี นายกสมชายลงไปช่ายนายประภัสร์ หาเสียงนั่นแหละ

อันนี้ขอขำ

6..ปาฏิหาริย์ ที่ผมมีเพื่อนสมาชิกที่ให้ความรักและชื่นชม ทำให้เรามียอดสั่งจองหนังสือในโครงการนี้และมีเงินจำนวนมากมายช่วยเหลือเด็ก ด้อยโอกาส ถ้าไม่มีพวกท่าน งานนี้ก็ไม่มีปาฏิหาริย์ครับ

นี่นี่นี่ ผมว่าท่านผู้ทรงศีลถือศีลยังไงถึงหลงตัวซะขนาดนี้ ผมคนนึงที่ร่วมสนับสนุนโครงการนี้โดยที่ไม่เกี่ยวกับชื่อ Login ไหนเลย ผมร่วมสนับสนุนเพราะ คิดว่านี่้เป็นเรื่องของส่วนรวม เป็นกิจกรรมร่วมกันของเพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่ระเห็จมาจาก รดน. อันนี้ก็ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่คิดเหมือนผม

ขอบคุณมากที่กรุณาอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้

ไม่เป็นไรครับ มากกว่านี้ก็อ่านไหว

[soco]

ถือว่าปิดบัญชีได้เรียบร้อย หมดจด งดงามยิ่งแล้ว

ขอขอบคุณ ท่านทั้งหลายที่มีคติเป็นกุศลจิต


อนึง เมื่อปิดบัญชีแล้ว ก็ควรจบได้แล้ว ไม่ใช่มาบอกว่า เงินผมจะโอนให้ หากคิดแต่แรก ไม่เยิ่นเย้อปานนี้ มีคนแบบนี้ละครับทำให้คนอื่นต้องหาวิธีแก้ไข

[อำพรางฯ]

คิดนะมันคิดมาแต่แรกแล้ว ไม่งั้นจะมาแสดงตัวเหรอ เพียงแต่เรื่องนี้ต้องให้เจ้าตัวมาบอกเองเพื่อกันความผิดพลาด ไม่ใช่ให้ใครมาบอกแทน

[soco]

กระทู้ปิดบัญชีไปแล้วครับ

ตามที่หลายฝ่ายเร่งรัดมา

ผมก็ซื้อนะ แต่ไม่เคยถามว่าเงินจ่ายไงครับ แล้วทำไมรายชื่อคนอื่นไปขึ้นหมดละ

ขาดแต่คุณ อำพราง

สมชื่อจริง ๆ

[see-u]

ถือว่าปิดบัญชีได้เรียบร้อย หมดจด งดงามยิ่งแล้ว

ขอขอบคุณ ท่านทั้งหลายที่มีคติเป็นกุศลจิต


อนึง เมื่อปิดบัญชีแล้ว ก็ควรจบได้แล้ว ไม่ใช่มาบอกว่า เงินผมจะโอนให้ หากคิดแต่แรก ไม่เยิ่นเย้อปานนี้ มีคนแบบนี้ละครับทำให้คนอื่นต้องหาวิธีแก้ไข

* ทำไมถึงรีบร้อนสรุป ว่าปิดบัญชีได้หมดจด งดงาม นักล่ะคะ ???????????
ดิฉัน ... เพิ่งเปิดเข้ามาอ่าน ทู้ นี้อีกครั้ง ยังอ่านไม่จบทุกข้อความที่เขาโพสกันเลย
คือ แบบว่านิยายที่มีคนเข้ามาตอบคำถามในวันนี้มันยาวมั๊ก ๆ ...
คุณ SOCO จะรีบเข้ามารวบรัดตัดความไปทำไม ?

นี่เป็นอีกครั้งแล้วสินะ .. ที่คุณทำให้ ดิฉัน รู้สึกว่าคุณเดือดร้อนใจในเรื่องนี้เป็นพิเศษ

ปล. สงสัยเฉย ๆ อ่ะคะ .... คงไม่โต้แย้งอะไรด้วยหรอก
เอาไว้ ดิฉัน เขียนโพสถาม ล็อคอิน ที่ใช้ชื่อ บอนนี่ โดยตรงดีกว่า

[อำพรางฯ]

กระทู้ปิดบัญชีไปแล้วครับ

ตามที่หลายฝ่ายเร่งรัดมา

ผมก็ซื้อนะ แต่ไม่เคยถามว่าเงินจ่ายไงครับ แล้วทำไมรายชื่อคนอื่นไปขึ้นหมดละ

ขาดแต่คุณ อำพราง

สมชื่อจริง ๆ

คุณคงเข้าใจอะไรผิด มันคนละส่วนกันครับ ตามดีๆครับ

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

อะแฮ่มมม......ยังค่ะผู้เจริญทั้งหลาย

รับรองยังไม่จบ อยากถลกหนัง พวก "เอาความดีใส่ตัว ความชั่วใส่คนอื่น" ก่อน

อย่าเพิ่งรีบจูงมือกันหนีไปไหน.....มาหลอกด่าคนอื่น แล้วโมเมปิดบัญชีเงี้ย

ไม่ดี...ไม่ดี ใครอยากปิดบัญชีตอนนี้ ก็ไม่ต้องเข้ามายุ่มย่ามอีก



เดี๋ยวมา...

20) อะไรคือปาฏิหาริย์ที่ทำให้โครงการนี้สำเร็จลุล่วง?

ผม ถือศีล 5 เป็นนิจ และยึดมั่นในการปฏิบัติธรรมมาช้านาน สิ่งดีงามเกิดขึ้นกับผมสม่ำเสมอ ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมทำและเชื่อว่า ความดีจะคุ้มครองผม มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแน่นอน ที่ทำให้โครงการนี้ประสบความสำเร็จลุล่วง สิ่งเหล่านั้น คือ..

ไหนตอนต้นบอกว่าถือศีล 8 เอ้าไม่เป็นไรคงจะถือศีล 8 ทุกวันพระ มีหลายคนเคยบอกว่า ธรรมนั้นมีไว้ปฏิบัติ ไม่ได้มีไว้ยกมาอ้างเพื่อความชอบธรรมให้ตัวเองดูดี ดูอย่างไอ้เหลี่ยมสิ ยกธรรมมาอ้างบ่อยไป แล้วเป็นไงละ แต่ก็สาธุด้วยนะครับ

1.. น้องเม่ยกลับตัวได้ทัน ถ้าวันนั้น น้องเม่ยไปอยู่กับฝ่ายของคุณดอกฟ้า ผมคงทำโครงการให้จบลงไม่ได้อย่างเด็ดขาด สิ่งที่ดลใจน้องเม่ยก็คือ ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้น

ทำไมถึงคิดว่าเป็นปาฏิหาริย์ละครับ ทำไมไม่คิดว่าอาจจะเป็นความชั่วร้าย ที่มีคนยุให้รำต่ำให้รั่ว เพื่อตัวเองจะได้ลอยตัว เกี่ยวข้าวบนหลังคน อันผมนี้คิดเล่นๆนะ จินตนาการน้ำแตกไปเรื่อย

2..ตอนแรกเริ่ม ผมให้เม่ยกับดอกฟ้า เปิดบัญชีธนาคารร่วมกัน เบิกถอนต้องใช้ลายเซ็นต์ร่วม แต่คุณดอกฟ้าไม่สะดวก ทำให้เม่ยถือบัญชีรับจ่ายคนเดียว ทำให้คุณดอกฟ้าไม่อาจมายุ่มย่ามในการสะสางเรื่องเงินได้ ผมยังนึกไม่ออกว่า ถ้าตอนนั้น เป็นบัญชีร่วมสองคน วันนี้จะเป็นอย่างไร

อันนี้ไม่ต้องนึกหรอกครับ เพราะเท่าที่ผมรู้จักพี่ 2 คนนี้แม้จะไม่ลงลึกนัก แต่ก็แน่ใจว่าพี่ 2 คนนี้ไม่มีลักษณะของคนทุจริต อย่างที่ท่านผู้ทรงศีลกำลังชี้นำ

3..ปาฏิหาริย์ ที่ผมไว้วางใจคนทำบัญชีและถือเงินถูกคน ไม่คดไม่โกง บอกตามตรงว่า ไม่รู้จักน้องเม่ยมาก่อน ผมเสี่ยงมากที่ปล่อยมือให้ดูแลกล่องสมบัติทั้งหมดคนเดียว

อันนี้ไม่ก็ไม่เกี่ยวกับปาฏิหาริย์ อะไรหรอกครับ เพราะถ้ามีปาฏิหาริย์ จริงก็คงไม่เกิดกรณีแบ่งฝันฯ ขึ้นมาซึ่งก็ไม่เห็นคุณจะรับผิดชอบอะไรเลย แค่บอกว่าใครที่ข้องใจให้ส่งหลักฐานการโอนเงินมา แล้วคุณจะคืนให้ แต่ถ้าเป็นผม ผมจะแสดงสปิริตโดยการรับผิดชอบเงินทั้งหมด โดยนำไปใช้ตามวัตถุประสงค์ของสมาชิกที่บริจาค บอกก่อนว่าเรื่องคราวก่อนผมไม่ได้ร่วมบริจาค เรื่องนี้ผมเลยไม่เคยยุ่งเพราะผมไม่ใช่ผู้เสียหาย ที่พิมพ์ไปก็เป็นแค่ความเห็น

4.. ปาฏิหาริย์ที่คุณดอกฟ้าไปเปิดกระทู้แฉเบื้องหลังขึ้นมา ทำให้ผมมีโอกาสชี้แจงได้เช่นนี้ ทั้งๆ ที่ตอนตั้งกระทู้นี้ ผมยังไม่ได้เปิดดูกระทู้แฉเบื้องหลังของเธอ และไม่คิดว่า ตัวเองจำเป็นจะต้องอธิบายยืดยาวเช่นนี้ ถ้าไม่มีกระทู้ของเธอ สมาชิกจะไม่มีวันได้รู้ความเลวร้ายที่เกิดขึ้นจากผมแน่ เพราะผมทำใจและสงบไปนานแล้ว ไม่เคยถือโทษโกรธเคืองเธอเลย แม้จนถึงเวลานี้ ก็ยังสงสารและเห็นใจครับ เธอไม่ผิดตราบใดที่เธอไม่รู้ว่า สิ่งที่ทำมันผิด

คนที่เหมาะที่จะเยียวยาเธอ มีสองประเภท คือ แพทย์ และพระ ไม่ใช่คนในบอร์ดหรอก

อันนี้ก็ไม่ใช่ปาฏิหาริย์ แต่น่าจะเป็นกรรมเก่ามากกว่า ใครตัวจริงใครตัวปลอม คงไม่นานก็รู้กัน แล้วถ้าไม่มีกระทู้โน้น(เบื้องลึกเบื้องหลังฯ) คุณก็คงไม่มาชี้แจงยืดยาวอย่างนั้น ถ้าคุณไม่มาชี้แจงยืดยาวอย่างนี้ ผมก็คงจะยังไม่เข้าใจ login *bonny เหมือนอย่างตอนนี้

5.. ปาฏิหาริย์ ที่คนที่ยกย่องเยินยอคุณดอกฟ้าเป็นคุณพริกขี้หนู เมื่อทั้งสองคนตกร่องปล่องชิ้นกันเช่นนี้ ก็ทำให้เห็นภาพที่ผมเคลียร์ตัวเองได้ชัดเจนขึ้น คุณพริกขี้หนูไม่มีภาพพจน์ที่จะมาช่วย แต่มาฉุดให้ภาพของคุณดอกฟ้ามัวหมองลงไปอีก เหมือนกรณี นายกสมชายลงไปช่ายนายประภัสร์ หาเสียงนั่นแหละ

อันนี้ขอขำ

6..ปาฏิหาริย์ ที่ผมมีเพื่อนสมาชิกที่ให้ความรักและชื่นชม ทำให้เรามียอดสั่งจองหนังสือในโครงการนี้และมีเงินจำนวนมากมายช่วยเหลือเด็ก ด้อยโอกาส ถ้าไม่มีพวกท่าน งานนี้ก็ไม่มีปาฏิหาริย์ครับ

นี่นี่นี่ ผมว่าท่านผู้ทรงศีลถือศีลยังไงถึงหลงตัวซะขนาดนี้ ผมคนนึงที่ร่วมสนับสนุนโครงการนี้โดยที่ไม่เกี่ยวกับชื่อ Login ไหนเลย ผมร่วมสนับสนุนเพราะ คิดว่านี่้เป็นเรื่องของส่วนรวม เป็นกิจกรรมร่วมกันของเพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่ระเห็จมาจาก รดน. อันนี้ก็ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่คิดเหมือนผม

ขอบคุณมากที่กรุณาอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้

ไม่เป็นไรครับ มากกว่านี้ก็อ่านไหว

ปล. ชอบๆๆ ตรงประเด็นดีจริงๆ

[คนในวงการ]

ขอแจมเพิ่มอีกนิดนะครับ

ข้อ 11 มีคนบอกว่า คุณ*bonny กับเม่ยเอาความดีความชอบของคุณดอกฟ้ากับหมาวัดไปหมด เธอทำงานหนักคนเดียวในหนังสือเล่มนี้จริงหรือ?

"หนังสือสำเร็จได้ เพราะทุกคนมีส่วนร่วมต่างหาก ตั้งแต่คุณเก็ตถวา น้องออฟ คุณอ้อ เม่ย และผม รวมทั้งนักเขียนบทความทุกคน ต้องได้รับคำชื่นชม"

คุณบอนนี่อาจจะเกลียดผมถึงขั้นไม่ยอมเอ่ยชื่อว่ามีส่วนร่วม (ฮา) ไม่เป็นไรครับ อันที่จริงผมก็มีส่วนร่วมน้อยจริง ๆ นั่นแหละ (ผมตอบ PM คุณบอนนี่น้อยมากหนะครับทั่นผู้อ่าน - ฮา) แต่น่าแปลกใจนะครับ ที่คุณบอนนี่ไม่เอ่ยชื่อคุณอังศนา แปลกเนอะ

"หนังสือเล่มนี้ คนซื้อเพราะสาระของบทความนะครับ ไม่ใช่เพราะภาพถ่าย คุณดอกฟ้าต้องจดจำไว้"

ผมว่าคุณบอนนี่เข้าใจผิดแล้วกระมัง คนเขาซื้อเพราะมันจัดทำในนามเสรีไทยเว็บบอร์ดมากกว่าม้างงงงงงงงงงงงงง (ฮา) แล้วก็ถามผ่านไปถึงเพื่อนสมาชิกที่มีหนังสือยังไงก็ไม่ชินว่า อ่านจบกันมั่งหรือเปล่าครับ เอ้าใครอ่านจบยกมือขึ้น ....

ข้อ 13 มีคนบอกว่า ผลประโยชน์ตกอยู่กับคุณ*bonny เต็มๆ คุณแอบอ้างทำโครงการนี้ทำเพื่อตนเองหรือเปล่า?

"ผลประโยชน์บ้าบออะไร ตั้งแต่มีงานนี้ขึ้นมา เจ็บตัวกันทุกคน เฉพาะเรื่องตัวเงิน คุณดอกฟ้าก็หมดไปเยอะ เม่ยก็หมดไปเยอะ ผมก็หมดไปเยอะ แต่ละคนควักกันเรือนหมื่นทั้งนั้น ผมจ่ายไปแล้วทั้งสิ้น 9,500 บาท ได้หนังสือมา 7 เล่ม"

ตรงนี้ผมขำมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เรื่องคุณดอกฟ้าหมดเงินไปเยอะ พอเข้าใจได้ ว่าเสียค่าดำเนินการ เสียค่าจัดเลี้ยง และเงินบริจาคส่วนหนึ่ง มาดูคุณเม่ยบ้าง คุณเม่ยหมดเงินไปเยอะ น่าจะเป็นค่าดำเนินการจัดส่งหนังสือ ค่าเดินทาง และเงินบริจาคส่วนหนึ่ง แต่ ....

คุณบอนนี่

คุณหมดไป 9,500 บาท ได้อย่างไร?

ในเมื่อยอดเงินที่คุณบริจาค มันมีแค่ 5,400 บาท (ตามหลักฐานที่คุณเม่ยแปะ)





ไม่ปรากฏในคำชี้แจงของคุณท่อนไหนเลยที่บอกว่า คุณมีค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นค่าจัดเลี้ยง (เพราะคุณไม่เคยเลี้ยง) ค่าเดินทาง (เพราะคุณไม่เดินทางไปเจอใคร) ค่าจัดส่งหนังสือ (เพราะคุณดอกฟ้า กับคุณเม่ยดำเนินการให้ทั้งหมด) ยกเว้นค่าโทรศัพท์ที่คุณโทรประสานงานกับคุณเม่ย และคุณอ้อ (ถ้าจะมีนะ)

4,100 บาทโผล่มาจากไหน?

ผมตัดให้ค่าโทร 100 บาท เต็มที่เลยนะเนี่ย

ส่วนอีก 4,000 บาท ช่วยอธิบายให้ผมฟังหน่อยเถอะนะ ว่ามันมีค่าอะไรบ้าง? ไหน ๆ คุณก็อ้างมาแล้วว่าคุณถือศีล 8 และศีล 5 ช่วยทำความจริงให้มันกระจ่างหน่อยเถอะ

ไม่งั้นผมก็คงจะเข้าใจผิดไปเองว่า คุณบริจาคในอีก login หนึ่งอีก 4,000 บาท (ฮา)

หรือว่าผมเข้าใจผิดไปนะ?


555555555555555555555555555555555555

[คนในวงการ]

ผมหาเจอแล้ว 5555555555555555555555555555555555555

คุณบอนนี่บริจาคเพิ่มอีก 3,999 บาท นี่เอง

555555555555555555555555555555555555555555555







โทษทีนะ คุณบอนนี่ ลืมดูยอดสุดท้ายไป 55555555555555555555555555555

[loginofu]

อ๊ะ อย่าพึ่งคิดว่าบริจาคนะครับ
เห็นรายการที่เม่ยลงไว้บอกว่าเป็น "ยอดขายค้างจ่ายจากศูนย์หนังสือจุฬา"
ผมเลยไม่แน่ใจว่า เขาซื้อหนังสือ 61เล่ม ในราคา 3999บาท
หรือเงินจ่ายไปให้ก่อน แล้วจะเอาคืนทีหลัง
หรือเงินบริจาคให้ไปเลย

[คนในวงการ]

เอาหนะ คุณ loginofu

ผมผิดเอง ผมจำไม่ได้ว่าคุณบอนนี่แกเคยพูดเอาไว้เรื่องยอดค้างจ่ายจากจุฬา ว่าคงมีไม่เกินพันกว่าบาท และแกจะออกให้เลย 3,999 บาท (เยอะกว่าที่จุฬาจะจ่ายเสียอีก) เหตุผลก็คือเพื่อให้ปิดบัญชีได้ (แม้ว่ามันจะไม่ถูกหลักการทำบัญชีก็เถอะ) เรื่องนี้ก็เหมือนกับที่คุณเม่ยออกค่าหนังสือที่ส่งไปขายที่หาดใหญ่นั่นแหละ (ซึ่งคุณอำพรางฯ ออกตัวแล้วว่าจะชดใช้คืนให้) ทั้งสองกรณีก็ไม่ถูกหลักบัญชีเหมือนกัน

ถ้าจะให้ถูกหลักจริง ๆ ก็ต้องใช้ยอดจริง พร้อมทั้งหนังสือที่จะต้องไปรับคืนมา แล้วนำไปบริจาคอีกที ซึ่งมันยุ่งยาก หนังสือที่เหลือที่จุฬา ผมคิดว่าคงไม่มีใครไปรับคืนหรอก (ยกเว้นคุณเม่ยจะขยัน) สุดท้ายจุฬาก็จะนำไปบริจาค ส่วนที่หาดใหญ่ผมไม่ทราบ

เรื่องด่าคุณบอนนี่ฟรีหนะ ผมชอบ แต่ก็นะ อะไรที่มันหยวนได้ก็หยวนไปเถอะ

สำหรับผมแล้ว ถึงวันนี้ผมก็ยังคงให้เครดิตคุณเม่ยกับคุณบอนนี่ ว่าไม่โกงเงินหรอก เงินแค่นี้จิ๊บจ๊อยมาก คุณเม่ยผมไม่ทราบว่าฐานะดีหรือไม่ แต่คุณบอนนี่หนะออกจะรวย บ้านทรงไทยหนะแค่สวนหลังบ้าน คฤหาสน์ที่แกนอนกระดานหนะ ใหญ่กว่านั้นหลายเท่าขนาดที่ใครบางคนต้องอกแตกตาย เงินไม่กี่หมื่นแกขายท่อให้ อบต. แป๊บเดียวก็ได้แล้ว เชื่อผมเหอะ

ผมไม่สงสัยเรื่องเงินหรอก ผมด่าแกเรื่องทองที่ปิดหน้าต่างหาก 555555555555555555555555555555

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

ดอกฟ้าฯ มีหลายอย่างที่น่าตั้งข้อสังเกตุนะคะ

บัญชีหนังสือเล่มนี้ ไม่มีการเคลื่อนไหว มาตั้งแต่ต้นปี 08

พอมีการตั้งกระทู้ทวงถาม ก็เริ่มมีการเอาหนังสือไปบริจาคตามที่ต่างๆ อย่างเร่งรีบ

เอาเงินไปบริจาคอย่างรีบเร่ง และเกิดขึ้นในวันที่ 19-20 กพ. 09 นี้เอง

แล้วเงินจำนวน 1306 บาท ที่นำส่งให้พร้อมหนังสือ บัตรเอทีเอม เมื่อวันที่ 10 ตค. 07

จึงไม่ปรากฎ ในบุ๊คแบงค์



ภาพสแกนสมุดบัญชีหน้า 4
[/quote]


ที่ผ่านมาเคยขอ ฉันทานุมัติจากสมาชิกแล้วคราวนี้ทำไม...ไม่

จะให้คิดเป็นอย่างอื่นใดคงไม่ได้


ส่วนเรื่องที่บอนนี่ปุจฉามาหลายข้อ...และเกี่ยวข้องกับดอกฟ้าฯ โดยตรง

เดี๋ยวจะมาตอบให้ชัดเจนทุกข้อกล่าวหาเลย


อันที่จริงก็ไม่ค่อยอยากตอบเท่าไหร่

แต่นี้ดันมายกหางตัวเองแบบนี้ รับรองว่าไม่พลาดค่ะ


เดี๋ยวมาค่ะ

[personal jesus]

21) เรื่องบ้านทรงไทย ตกลงมีจริงไหม เป็นของคุณบอนนี่หรือเปล่า?

บ้านทรงไทยที่นำรูปมาลงนั้น เป็นสวนหลังบ้านของผมเองนะนั่น พูดละเลงกันจนจะเป็นบ้านพลาสติกไปแล้ว ถ้าเห็นบ้านหลังหน้าที่ผมอาศัยอยู่ สงสัยมีบางคนกระอักเลือด


อะไรจะขนาดน้านนนนแค่เห็นบ้านหลังใหญ่ๆโตๆ ก็ถึงกับกระอักเลือด...ยิ่งเขียนยิ่งเละ ฮี่ฮี่ เห็นเหม็ด

[loginofu]

เงินน่ะไม่กี่บาทหรอก แต่ดูแล้วมันกลายเป็นเรื่องทำอะไรงี่เง่าไม่มีที่มาที่ไป
จะทำอะไรก็ทำตามอำเภอใจ ไม่บอกกล่าวกันก่อน

บ้านก็ไม่อยากได้หรอก ผมขอแค่ห้องรูหนูก็สุขสบายจะแย่
มีเยอะกว่านั้นขี้เกียจ ดูแลลำบากจะตายชัก

[soco]

ตามหลักการเดิม เงินครบหมื่น ในบัญชี ก็ตั้งกระทู้บริจาค

และช่วงนั้น เงินไม่ครบหมื่น

แต่รอบนี้ ต้องรีบเติมเงินให้ครบ แล้วไปบริจาค

ไม่งั้นจะไม่ทัน พวกปากหอยปากปูทั้งหลายจะไปนินทาได้อีก


ผมคิดงั้นนะครับ

[see-u]

* แหม ! หลังจากตั้ง ทู้ นี้ .. แล้ว คุณ บอนนี่ เข้ามาตอบคำถามเพื่อนสมาชิกด้วยข้อความแบบเล่านิยายให้ฟัง จนมีคนมาทักท้วงว่า ที่คุณ บอนนี่ เขียนโม้ตอบมาน่ะมันมีข้อความมันขัดแย้งกันไป - มา นะจ๊ะ ... แล้วคุณก็หายตัวไปจากบอร์ด ผ่านมาเกือบเดือน คุณ บอนนี่ กลับเข้ามาตอบ คห. อีกครั้งหลังจากที่มีคนสมัครใช้ ล็อคอินใหม่ ๆ เข้ามาด่าสมาชิกที่สงสัยในความไม่เคลียร์ของหนังสือเล่มเก่า .. 555 มาครานี้มีอาการตกใจด้วยว่า .. เกิดอะไรขึ้น โอ้โฮ เอากันใหญ่ ละเลงกันจนเละเทะ ... โอย คุณ บอนนี่ ใสซื่อยังกะดาวพระศุกร์เลยนะคะ แบบว่าเข้ามา งง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นเหรอตัวเอง ... ง่ะ แถว ๆ บ้าน ดิฉัน เรียกคนที่ออกอาการแบบนี้ว่า fake ค่ะ

เอาหล่ะเรามาคุยกันนะคะ ... ตามหัวข้อที่คุณ บอนนี่ มาเล่านิยาย เอ๊ย มาตอบคำถาม
แต่ ดิฉัน .. ขอโพสเรื่องที่คุณ บอนนี่ เขียนในข้อที่ 21 ก่อนอื่นเลย เนื่องจากอ่านแล้วมันคันมือ... ส่วนข้ออื่น ๆ จะไล่เลียงถามในเรื่องที่ตัวองสงสัยทีละประเด็น นะคะ

21) เรื่องบ้านทรงไทย ตกลงมีจริงไหม เป็นของคุณบอนนี่หรือเปล่า?

บ้านทรงไทยที่นำรูปมาลงนั้น เป็นสวนหลังบ้านของผมเองนะนั่น พูดละเลงกันจนจะเป็นบ้านพลาสติกไปแล้ว ถ้าเห็นบ้านหลังหน้าที่ผมอาศัยอยู่ สงสัยมีบางคนกระอักเลือด

* รู้ไหม .. ทำไม ดิฉัน เลือกตอบข้อนี้เป็นข้อแรก
เพราะอ่านข้อความที่คุณเขียนโพสว่า > ถ้าเห็นบ้านหลังหน้าที่ผมอาศัยอยู่ สงสัยมีบางคนกระอักเลือด <
ตอบจากใจจริงว่า ... อ่าน แล้ว จะ อ๊วก ค่ะ !!!
ดิฉัน ... เจอ สมาชิกในบอร์เสรีไทยอย่างต่ำก็เกือบ 40 ล็อคอินในบอร์ดนี้ ทั้ง 2 ฟากความเห็น
เจอคนมาทุกสาขาอาชีพ .. ไม่ว่าจะเป็นนักเขียนมือรางวัล , นักพูดที่มีชื่อเสียง , สถาปนิก , วิศวกร , หมอ , เอเยนซี่ , เจ้าของท่าเรือสะพานปลาที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดหนึ่งของภาคใต้ , ผู้บริหารตำแหน่งสูงของแบงค์ใหญ่ที่หลาย ๆ คนใช้บริการ , ผู้บริหารบางบริษัทที่เงินเดือนเป็นเลข 6 หลักขึ้นไป , เจ้าของกิจการนำเข้า - ส่งออก ฯลฯ ... โดยเฉพาะคนที่เป็นเจ้าของ กิจการ ในธุรกิจด้านต่าง ๆ สมาชิกเว็บเสรีไทยมีเยอะมากค่ะ... คุณอย่าอวดตัวมากนักเลย ... สมาชิกท่านอื่น ๆ ที่เขามาอ่านเขาจะ อมยิ้ม ในข้อความที่คุณเขียนด้วยความ สมเ _ ช อ่ะ คุณกลับไปดูก่อนว่า ... ทำไมเรื่องบ้านที่คุณเอามาลงถึงมีคนเขียนถาม .... มันไม่ใช่เพราะประโยคที่คุณเขียนโพสตอบกลับมาแบบข้อความที่ขัดแย้งกันเองหรอกเหรอ ?

ปล. เด๋วมาต่อในข้ออื่น ๆ ที่คุณ บอนนี่ โพสมาค่ะ

[soco]

หากไม่มีใครสงสัยในประเด็นหนังสือ

เมื่อบัญชีปีดแล้ว

ก็ควรล๊อคกระทู้ ให้เวลา หนึ่งวันหากไม่ติดใจอีก

ส่วนใครจะมาแพ้ท้องแถวนี้ ก็ถือว่าไปไกลจากการปิดบัญชีหนังสือแล้วครับ

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

สวัสดีครับ..


เอาล่ะครับ..
ถึงเวลาต้องชี้แจงทุกเรื่องราวแล้ว และให้ถือคำชี้แจงนี้ประกอบหลักฐานที่น้องเม่ยนำมาแปะด้วยนะครับ

20 คำถามกับ*bonny

1) ทำไมถึงไม่เข้ามาชี้แจงก่อนหน้านี้ ปล่อยให้กระทู้เละเป็นโจ๊กอย่างนี้ล่ะ?

ต้องถามกลับไปว่า ทำไมผมต้องมาไล่ชี้แจงทุกประเด็นที่พวกเขาสงสัยต่างหาก ปุจฉาที่เป็นมายาทิฎฐิ ไม่อาจวิสัชนาด้วยสัมมาวาจา ฉันใดก็ฉันนั้น..
กระทู้นี้ความจริงไม่ควรมีความยืดเยื้อเกิน 3 หน้าหรอก แต่ที่มันบานทะโร่เช่นนี้ ให้ท่านทั้งหลายคลิกกลับไปดูว่า เกิดจากการพยายามทำลายกระทู้ด้วยความเห็นที่โปรยมาครั้งละ 2 – 3 – 4 ความเห็น ทั้งๆ ที่สามารถรวมกันเป็นความเห็นเดียวได้ แต่ต้องการละเลงให้มันเปรอะ มันก็เลยกลายเป็น 8 หน้าโดยไม่จำเป็น

ผมมีกำหนดเวลาทำงานให้จบภายในเดือนกุมภาพันธ์ ต้องถามกลับไปว่า ถ้าพ้นกำหนดนัด ผมพลาดค่อยมาอัดกันดีกว่าไหม ระหว่างนั้น ผมได้เข้ามาตอบแล้วครั้งหนึ่ง แต่เห็นทีท่าของพวกที่ตั้งคำถามต้องการพาลเอาเรื่องมากกว่าถามอย่างสร้างสรรค์ ต่อให้ตอบจนปากฉีกถึงรูหู ก็คงไม่เป็นที่พอใจหรอกครับ เหมือนยืนพูดกับกำแพงเมืองจีนยังไงยังงั้น
เรามีหน้าที่สะสางงาน ต้องทำให้แล้วเสร็จ ใช้ผลของงานที่ทำแทนคำตอบน่าจะดีกว่า พยานหลักฐานที่นำมาแปะจะสามารถพูดแทนเราได้ดีที่สุดว่า เราทำอะไรไปแล้ว ได้ผลอย่างไร และผมก็ได้ห้ามน้องเม่ยไม่ให้เข้ามาชี้แจงใดๆ ในระหว่างที่งานยังไม่เสร็จด้วย ขอให้ใช้ขันติธรรมเข้าต่อสู้จะดีกว่า (แต่หลายครั้งที่น้องเขาขันแตกไปซะก่อน)

แล้วเมื่อผมและน้องเม่ยเอาหลักฐานต่างๆ มาแปะ ไอ้ที่กล่าวหากันเป็นตุเป็นตะ จะมีใครสำนึกไหมครับว่า ทำอะไรลงไป ความเห็นก่อนๆ หน้า (ถ้าหากไม่ลบหรือแก้ไข) ก็เท่ากับประจานตัวเองต่อสังคมที่นี่ไปแล้ว



ตอบ : พูดทีไรก็เข้าตัวทุกที...คุณบอนนี่มีสมุน

มาป่วนกระทู้แก้ต่างเยอะดีนะคะ

ตอนนี้ ดอกฟ้าฯ กำลังจะตอบ 21 คำถามของคุณ

รบกวนบอกลิ่วล้อหรือนอมินี่ของคุณอย่าเพิ่งเข้ามาป่วนได้ป่ะ



2) คุณสร้างโครงการนี้มาเพื่ออะไร?

ประเด็นหลัก คือ ต้องการหาเงินทุนช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาส รองลงมา คือ ให้สมาชิกของขบวนการฯ มีกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ร่วมกัน และเปิดตัวขบวนการต่อสาธารณชน



ตอบ : เห็นด้วยไง ....ถึงเข้ามาร่วมทำจนหนังสือ

เสร็จเรียบร้อย จนถึงมือสมาชิก





3) ทำไมกองบก.ต้องมี 8 คน แต่ละคนทำหน้าที่อะไรบ้าง?

ในการทำหนังสือ 1 เล่ม องค์ประกอบในการจัดการ มีดังนี้
1..นักเขียนบทความ
2..บรรณาธิการ
3..อาร์ตเวิร์ค
4..บัญชีและการเงืน
5. งานพิมพ์
ความจริงมีอีกส่วนคือ การตลาด แต่ผมขอตัดทิ้งไป เพราะหนังสือเล่มนี้จัดทำขึ้นเป็นการเฉพาะกิจ เราจำหน่ายได้โดยไม่ต้องวางแผงหนังสืออยู่แล้ว

องค์ประกอบแรก คือส่วนของงานเขียน เราประกาศรับบทความของสมาชิกเสรีไทยผ่านหัวข้อต่างๆ ให้สมาชิกที่สนใจส่งบทความเข้ามาคัดเลือก

งานของคนในทีมบก. หน้าที่หลักและความรับผิดชอบเบื้องต้น คือ งานในองค์ประกอบที่สอง ใครไม่ถนัดทำอะไรเลยก็ไม่เป็นไร ขอให้เข้ามาแสดงความคิดเห็น เสนอแนะ หรือ คัดค้านก็ได้ เราต้องการมติของที่ประชุมเป็นสำคัญ

ส่วนงานเขียนบทความ งานอาร์ตเวิร์ค เป็นงานที่ต้องใช้ทักษะและความชำนาญ ถ้าคนในทีมงานจะทำ เราก็ไม่ห้าม พร้อมสนับสนุน แต่ผลงานจะต้องผ่านการพิจารณาของสมาชิกในทีมก่อนจึงจะผ่านไปสู่โรงพิมพ์ได้

ตอนหลังเราโยนงานอาร์ตเวิร์คให้บุคคลภายนอกไปทำโดยการว่าจ้าง ส่วนงานพิมพ์ เราต้องใช้โรงพิมพ์ภายนอกอยู่แล้ว

งานทำบัญชีและรับผิดชอบการเงิน เป็นงานเดียวที่ต้องมีคนดูแลเฉพาะ ต้องเป็นคนที่ไว้ใจได้เท่านั้น

ผมมอบหมายหน้าที่การทำบัญชีการเงินให้คุณดอกฟ้า และน้องเม่ยดูแลร่วมกันเพราะตอนนั้นพวกเธอสนิทกันมากคิดว่า น่าจะทำงานร่วมกันได้ดี โดยขอให้ทั้งคู่เปิดบัญชีร่วมขึ้นมาเพื่อกันข้อครหา แต่คุณดอกฟ้าไม่สะดวก จึงเหลือเม่ยคนเดียว ซึ่งผมก็ไม่ได้รู้จักมักจี่เม่ยเป็นพิเศษอะไร แต่เธอเป็นคนหนึ่งที่เข้ามาตอบเมล์ผมประจำไม่เคยขาด ผมจึงต้องยอมรับให้เม่ยดูแลบัญชีคนเดียว คิดอยู่ในใจเหมือนกันว่า ถ้าเธอเกิดหนีไปพร้อมเงินในบัญชี ผมจะทำอย่างไร
แต่ตอนนั้น ผมไม่คิดอะไรมากนัก อยากให้งานสำเร็จลุล่วงก็ต้องไว้วางใจกัน ถ้าผมเอางานการเงินมาดูแลเอง แม้จะโปร่งใสอย่างไรก็ไม่พ้นข้อครหาหรอกครับ
ส่วนงานจัดระเบียบ วางแผน และกำหนดสเต็ปของการทำงานในองค์ประกอบที่สอง ผมเป็นคนออกแบบและให้ที่ประชุมลงความเห็น ใครจะค้านก็ได้ เราใช้เสียงข้างมากตัดสิน ผมเป็นหัวหน้าก็จริง แต่ก็มีเสียงเดียวในที่ประชุมเท่านั้น

การรับสมัครทีมงานเข้ามาทำงาน 8 คน ไม่ได้หมายความว่า ทุกคนจะต้องมีงานในมือทำหมด แค่เข้ามาแสดงความเห็นและลงมติก็ถือว่า ทำงานแล้ว เหตุที่กำหนดไว้ 8 คน เป็นเพราะ..

1..ผมต้องการเสียงโหวตจำนวนหนึ่งในที่ประชุม กันข้อครหาว่างุบงิบทำกันแค่คน-สองคน พูดง่ายๆ ว่า ต้องการพยานรู้เห็นการกระทำของทีมงานนั่นเอง
2..ผมมีประสบการณ์ในการทำงานกลุ่มแบบอาสาสมัครมาหลายครั้งตั้งแต่เป็นนักศึกษาจนถึงปัจจุบั รู้ดีว่า งานอาสาสมัครที่มีผู้ขันอาสามาจากหลายแหล่ง โดยไม่มีการผูกมัดเป็นค่าจ้าง ยากจะผูกมัดการทำงานด้วย
ถ้าหัวหน้างานไม่มีบารมี ลูกน้องไม่อดทนพอ จะลาออกกันไปเองโดยธรรมชาติวิสัยของคน แต่ผมในฐานะเจ้าของโครงการนี้ลาออกไม่ได้ ลาออกงานโครงการนี้ก็ต้องจบ




ตอบ : ตรงนี้เชิญบรรยายสรรพคุณตัวเอง ตามใจชอบ

เพราะหลังที่ได้ร่วมงานกับคุณบอนนี่....รู้แจ้งเห็นจริงเลย




4) พอจะบอกได้ไหมว่า ทำไมคนในบก.ถึงลาออกกันเยอะ คุณเป็นตัวปัญหาหรือเปล่า?

มีทั้งที่เป็นเหตุผลส่วนบุคคลที่ไม่พร้อมจะทำงานเป็นทีม และที่เกิดจากการกำกับดูแลของผม เพราะทุกอย่างต้องเริ่มที่ผมจะมาจบลงที่ผมไม่ว่าดีหรือไม่ดี เวลาลูกทีมขัดแย้งกัน เขาหวังให้เราเลือกข้างเขา แม้เราจะยืนตรงกลาง เขาก็ว่าลำเอียงอยู่ดี ผลจบลง คือ มีคนหนึ่งต้องเดินจากไปและอีกคนอยู่
คุณไปดูรายชื่อตั้งแต่เริ่มแรกสิหากคุณอยู่บอร์ดนี้มานานพอก็จะรู้ว่า มีเค้าลางของความวุ่นวายเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ทันทีที่ประกาศชื่อ ก็มีคนส่งเมล์มาหาเตรียมลาออกแล้วเพราะเขม่นกันมาก่อนในเว็บ

ผมเป็นหัวหน้าทีม ไม่ใช่นายจ้าง พวกเขาเป็นเพื่อน ไม่ใช่เป็นลูกน้อง เราสั่งให้ใครเข้าใครออกไม่ได้ ทุกอย่างเป็นเอกสิทธิ์เฉพาะตัว
ทุกคนที่ลาออกไปมีเหตุผลส่วนตัวที่ผมไม่ขอพูดถึงดีกว่า คือ โครงการนี้ ผมริเริ่มและต้องรับผิดชอบผลสำเร็จ ถ้าคุณทำงานกับเพื่อนร่วมงานคนอื่นไม่ได้ จะมีหนึ่งคนลาออกไป แต่ถ้าคุณทำงานกับผมไม่ได้ จะให้ผมเป็นฝ่ายลาออกได้อย่างไรครับ ถ้าผมลาออกก็ต้องปิดโครงการ ใครจะทำอะไรต่อต้องไปขึ้นโครงการใหม่ของตัวเอง

เพราะเราทำงานกับบนเน็ต ไม่ได้พบหน้ากันเหมือนในกองบก.ของสำนักพิมพ์ เวลาผมนัดประชุมและส่งข้อความไป กว่าจะตอบคืนมาหมด ใช้เวลาหลายวัน ที่สำคัญ คือ คนที่ไม่ตอบว่า จะเอายังไง จะทำหรือไม่ทำไม่ส่งข่าวให้เราทราบ ทำให้ต้องกำหนดว่า หากไม่ตอบกลับมาภายใน 3วัน 5วัน เราขอตัดออก ต้องทำเช่นนี้ งานจึงเดิน อย่างนี้ไม่เรียกว่า ไล่ออก แต่ออกตามสภาพ ในจำนวนทั้งหมด มีลักษณะนี้ถึง 3 คน



ตอบ : มีหลายคนที่ลาออกไปเพราะมีปัญหากับคุณบอนนี่

ทั้งนี้ได้มีการลาออกโดยบอกกล่าวให้ทราบถึงปัญหาของแต่ละท่าน

ซึ่งตอนนั้น ยังไม่เข้าใจ เพราะเพิ่งทราบว่ามีการส่ง pm ไปมา

โดยไม่ผ่านกอง บก. ให้รับทราบหลายครั้งหลายหน

ประหนึ่งว่าทำให้เข้าใจผิดกันเอง

ดอกฟ้าฯ เป็นคนสุดท้ายที่ลาออก

เหตุเพราะว่า...ปัญหาที่เกิดคือไม่ได้รับความร่วมมือ

จากผู้ที่เคยประสานงานกันเป็นอย่างดีมาก่อน


ขอยืนยันว่า ไม่ได้มีเรื่องส่วนตัวใดๆกับใครทั้งสิ้น

แอบคิดว่า..เสร็จศึกแล้ว ฆ่าม้า.....เสร็จไถนาฆ่ากระบือ

โดยอาจจะไปแอบเสี้ยม ให้เป็นอย่างที่เห็น และยังไม่เข้าใจจนทุกวันนี้


เลยบอกเม่ย...ให้ไปเชิญบอนนี่มารับทราบเพราะพี่จะลาออก..

โดยไม่เคยชักชวนเธอให้ทิ้งงานหนังสือเลยแม้แต่คำเดียว

เพราะตอนนั้นเราขาดการติดต่อกันโดยสิ้นเชิง

เพราะพอมองออกว่าอาจเกิดอะไรขึ้น

ใครตอแหล ขอให้ไวรัส B ชนิดร้ายแรงลงตับตาย แบบอนาถา








5) ทำไมบทความของคุณจึงมีมากกว่าคนอื่นๆ คุณใช้อำนาจหน้าที่กำหนดให้เป็นเช่นนั้นหรือเปล่า?

เราไม่มีนักเขียนส่งบทความมามากพอ เรามีบทความถึง 14 เรื่อง แต่นักเขียนไม่ถึง 5 คน จึงต้องมีคนเขียนมากกว่า 1 เรื่อง
แต่เดิมผมต้องการเขียนบทความดังนี้..
--บทนำเรื่องอนาคตของขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด ผมต้องเป็นคนเขียนอยู่แล้วให้คนอื่นเขียนแทนไม่ได้
--บทความทางการเมืองที่มีสาระหนักๆ แสดงจุดยืนของขบวนการในการต่อต้านระบอบทักษิณ 1 เรื่อง
--บทความทางการเมืองเรื่องสนุกๆ เพื่อลดความเครียด 1 เรื่อง
และสุดท้าย คือ บทความเพื่อสังคมของคนที่ด้อยโอกาส 1 เรื่อง โดยในที่นี้ผมเสนอเรื่องราวของการกดขี่ทารุณทางเพศของคนในครอบครัว ซึ่งผมต้องการแสดงจุดยืนตรงนี้ให้สังคมตะหนัก

แม้ผมจะไม่ใด้มีอาชีพนักเขียน แต่กลับเขียนหนังสือเป็นอาชีพ
ผมเป็นที่รู้จักแพร่หลายในสังคมเว็บบอร์ดการเมืองมานานนักสิบปี ก็จากงานเขียนบทความทางการเมืองภายใต้ชื่อ *bonny งานเขียนภายใต้ชื่อนี้เป็นสัญลักษณ์ของการต่อต้านระบอบทักษิณและความไม่เป็นธรรมในสังคมที่รู้จักกันดีอยู่แล้ว หากใครแย้งก็ลอง search ใน Google ดูสิครับ ขนาดตัดๆ ไปบ้างแล้ว ยังมีงานเขียนของผมนับ 1000 ชิ้น ปรากฏอยู่ในเว็บบอร์ดต่างๆ โดยมีผู้ที่หวังดีและไม่หวังดีนำไปเผยแพร่อย่างกว้างขวาง
ก่อนหน้านี้ นามปากกา*bonny ก็ปรากฏอยู่ในเรื่องสั้นหลายเรื่องในท้องตลาด ทุกเล่มมาขอให้ผมเขียนให้นะครับ ไม่ใช่ผมเสนอหน้าไปเขียน
ถ้าจะทำหนังสือที่ผมริเริ่มสักเล่มหนึ่ง ชื่อ*bonny ในงานเขียนคงไม่ใช่จุดอ่อนของหนังสือหรอกครับ
และถ้าจะมีชื่อ*bonny ในหนังสือเล่มนี้มากกว่าคนอื่นก็คงไม่แปลก แต่จะแปลกมากหากผมไม่ทำหนังสือแต่ไปทำถ้วยกาแฟ หรือ เสื้อคอกลมแทน

ทำหนังสือเล่มนี้ยากตรงหานักเขียนนี่แหละ ใครๆ ก็อยากให้สมาชิกชั้นนำที่ร่วมต่อสู้กันมาโชกโชนอย่าง คุณปุถุชน คุณแคนแคน คุณพระพาย คุณsoco เขียนบทความให้เรา เราเรียกร้องผ่านกระทู้ได้ แต่ความสมัครใจย่อมสำคัญกว่า

เมื่อใกล้กำหนดปิดรับเรื่อง ผมก็พอจะทราบจากกล่องเมล์ว่า มีผู้ร่วมส่งบทความน้อยมาก เรียกว่า ไม่ต้องคัดออกกันเลย คนส่งบทความน้อยกว่าโควต้าที่เรามี และบทความที่ส่งมาแล้ว ผมได้อ่านแล้ว ก็เห็นว่า มีบางบทความเนื้อหาค่อนข้างอ่อน ถ้าเราไม่สร้างงานเขียนขึ้นมาเปรียบเทียบ แต่ให้ทุกบทความตีพิมพ์ได้หมด หนังสือจะไม่ได้ให้อะไรกับผู้อ่านสมกับราคาที่ตั้ง ผมอยากได้งานเขียนที่มีสาระหนักๆ อย่างน้อย 1 เรื่องในแต่ละหมวด

จนถึงสัปดาห์สุดท้าย ในบางหมวดก็ยังไม่มีบทความปรากฏเลย เท่ากับเราต้องตัดหมวดนั้นทิ้งไปโดยปริยาย ผมก็เลยลงมือปั่นต้นฉบับเพิ่มเข้าไปอีก เป็นที่มาของเรื่อง อาหารชาวม็อบ ซึ่งมีอยู่เรื่องเดียวในหมวดนั้น และเรื่องกวีนครที่แต่งร่วมกับดอกฟ้าและเม่ย
ความจริงไม่ใช่ผมคนเดียวนะครับที่มีบทความในหนังสือหลายบทความ นักเขียนอีกคนก็มีจำนวนใกล้เคียงกับผมแต่เขาใช้นามแฝงต่างกันในทุกบทความ แต่ผมใช้ชื่อเดียวตลอด นั่นทำให้มีบทความของผมเยอะ

ผมไม่มีอำนาจอะไรในการกำหนดให้งานเขียนของผมผ่านหรือไม่ผ่านหรอกครับ ทุกอย่างต้องเป็นมติของที่ประชุม
ผมตระหนักเสมอว่า จะต้องมีข้อครหาแน่นอนหากให้โหวตงานเขียนกันแบบซึ่งหน้าเพราะทีมงานจะกลัวขัดใจผมได้หากให้คะแนนบทความของผมน้อยกว่าคนอื่น ผมจึงออกแบบให้ใช้วิธีการโหวตลับโดยใช้ชื่อปลอมในการลงคแนน
ผมได้ให้ทุกคน (เหลือ 4 คน) โหวตให้คะแนนบทความ มีระดับ..A..B..C..D โดยเอ ได้ 4 บีได้ 3 และ ซีได้ 2 และดี ได้ 1 ตามลำดับ

ในแบบฟอร์มการโหวตที่ผมออกแบบนั้น ทุกคนจะใช้ชื่อปลอมและรหัสของตนเองเข้ามาโหวตจึงไม่มีใครรู้คะแนนของแต่ละคน เพื่อป้องกันการ BIAS

ผมได้ให้คะแนนบทความตัวเองไม่เกิน B ทุกบทความ ซึ่งเป็นระดับเส้นคั่นของบทความที่เป็นมาตรฐานกลางๆ โดยคาดหวังว่า ถ้าบทความผ่านออกมา ก็ขอให้ออกมาจากแรงโหวตของคนอื่น ไม่ใช่ของตัวเอง บทความใดของผมที่ผมอยากให้ลงมากที่สุดผมให้ B บทความไหนผมชอบน้อยลงมา ผมให้ตัวเอง C (หลักฐานยังเก็บอยู่ในไฟล์ครับ แต่แปะไม่ได้เพราะจะทำให้สมาชิกที่ส่งบทความคนอื่นเสียหายเรื่องจำนวนคะแนน ผมเชื่อว่า ที่เม่ยก็คงมีสำเนาเก็บเอาไว้เช่นกัน)

ผลปรากฏออกมาว่า บทความของผมผ่านทุกบทความ แต่ผมขอสละเสิทธิ์บทความของผมที่มีคะแนนน้อยที่สุดออก 1 บทความ แล้วเลื่อนของสมาชิกที่คะแนนน้อยกว่าเข้ามาแทน (บทความเรื่องนั้น คือ กรรมของประเทศไทย ซึ่งผมเพิ่งนำไปตั้งเป็นกระทู้ไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อนหากยังจำกันได้)

ดังนั้น..ที่บอกว่า ผมใช้อำนาจยัดเอาบทความตัวเองลงเต็มไปหมด ก็ขอให้เข้าใจเสียใหม่นะครับ คนที่โหวตให้ผ่านเป็นกรรมการอีกสามท่านไม่ใช่ผมแน่นอน และก็ไม่ใช่ผมคนเดียวหรอกที่มีบทความมากกว่าหนึ่งบท สมาชิกท่านหนึ่งก็มีจำนวนพอๆ กับผม

ในฐานะที่เป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการ ที่ผมแก้ปัญหาเฉพาะหน้าตามความสามารถที่ผมถนัด แต่ถ้าบทความมันด้อยค่าและรกเกินไป ก็ขอได้รับการขอโทษจากผมด้วยก็แล้วกัน

ในส่วนของบทกวี..
คุณดอกฟ้าและเม่ยเป็นผู้ประสานงานกับนักกวีที่คุ้นเคยกันให้ส่งงานเขียนเข้ามาทั้งหมด ไม่มีการโหวต ส่วนใหญ่แล้วเราให้ผ่านหมดครับ นักประพันธ์บางท่านจึงมีผลงานหลายชิ้น แม้ว่า งานประพันธ์บางชิ้นจะไม่ใช่งานใหม่ที่แต่งขึ้นเพื่อหนังสือเล่มนี้ตามกฎที่เรากำหนด แต่เคยปรากฏอยู่ในเว็บบอร์ดอื่น หรือบล็อกส่วนตัวก็ตาม แต่ผมเห็นว่า ควรอนุโลมได้เพราะผู้ประพันธ์มีน้อย

มาถึงส่วนของภาพประกอบที่เป็นหน้าสี
จำนวนของหน้าสีมีผลต่อราคาหนังสือนะครับ เพราะมูลค่าของการพิมพ์แพงขึ้นเท่าตัวเลยทีเดียว
ตั้งแต่แรก ผมไม่ได้มอบหมายใครดูแลส่วนนี้ เราต้องได้งานเขียนก่อนจึงสามารถกำหนดภาพประกอบได้ เราเหลือกันอยู่แค่ 3 คน ผมให้ทุกคนช่วยกันหารูปที่เกี่ยวข้องกับบทความมาเสนอในที่ประชุม

ในส่วนของผม รูปภาพที่ผมนำมาจากในเว็บต่างประเทศโดนทีมงานตัดทิ้งหมดนะครับ เขากลัวเรื่องลิขสิทธิ์ แต่ภาพที่ไม่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์ ก็ถูกตัดทิ้งเช่นกัน เรียกว่า เรื่องรูปภาพนี่ผมหามายังไงก็ไม่ถูกใจที่ประชุม
แต่ผมมีรูปที่ผมทำขึ้นเองอยู่ 3 รูป คือ รูปสองล้นเกล้าปกเกล้าชาวประชา ตั้งใจจะแปะบทกวีคุณอังศนา ..รูปรถถังย่ำประชาธิปไตยตัดหัวหน้าเหลี่ยม อันนี้วาดเอง และรูปเสรีไทยคนหนึ่งเหยียบจมูกหน้าเหลี่ยม ซึ่งวาดเองเช่นกัน

ตอบ : คุณบอนนี่ จะแก้ตัวอย่างไร สิ่งที่ปรากฎเห็นในหนังสือเล่มนี้

ก็มีบทความของคุณมากเกิน จนทุกคนรู้สึกได้


และดอกฟ้าฯ เคยนำเสนอให้เปลี่ยนนามปากกาบ้าง

เพื่อความหลากหลาย (แอบอายแทน) แต่คุณก็ไม่ยอม


ขนาดดอกฟ้าฯ เขียนกลอน "รักเธอเสรีไทยฯ "

คุณยังบอกว่าไม่ควรใส่ชื่อ ดอกฟ้ากับหมาวัด เพราะเกรงจะผิดกฎที่วางไว้


ดอกฟ้าฯ ก็เปลี่ยนเป็น "คุณนายตื่นสาย"แทน แบบไม่เดือดร้อน

พราะไม่ได้ทำงานเอาหน้าเอาตา


ขออย่างเดียว...ให้หนังสือเล่มนี้ออกมาสำเร็จเสียที


งานมันกระชั้นเร่งรีบ...เพราะคุณบอนนี่ต้องการเร่งให้เสร็จโดยเร็ว

ตั้งแต่เริ่มส่งบทความ แล้วจะมาโทษใคร


ปล. เดี๋ยวมาต่อให้ครบทุกข้อ

[soco]

ผมก็ได้รับทราบ ว่า

หน้าสี ได้ไปส่วนของกวี ล้วน ๆ


ถึงบางอ้อแล้วจริง ๆ ครับ


ว่าทำไมมีคนด่าผมด้วย อิอิ


ขออภัยท่านอื่นนะครับ กวีก็เขียนไพเราะดี แต่หน้าสีทำไมไปกอง ผมทราบวันนี้ก็เลยโพส

[loginofu]

หากไม่มีใครสงสัยในประเด็นหนังสือ

เมื่อบัญชีปีดแล้ว

ก็ควรล๊อคกระทู้ ให้เวลา หนึ่งวันหากไม่ติดใจอีก

ส่วนใครจะมาแพ้ท้องแถวนี้ ก็ถือว่าไปไกลจากการปิดบัญชีหนังสือแล้วครับ

ผมก็ได้รับทราบ ว่า

หน้าสี ได้ไปส่วนของกวี ล้วน ๆ


ถึงบางอ้อแล้วจริง ๆ ครับ


ว่าทำไมมีคนด่าผมด้วย อิอิ


ขออภัยท่านอื่นนะครับ กวีก็เขียนไพเราะดี แต่หน้าสีทำไมไปกอง ผมทราบวันนี้ก็เลยโพส

สันดานครับ สันดานขุดยาก
ถามไม่ตอบ กัดเป็นอย่างเดียว
สงสัยชาติที่แล้วจะเป็นลูกหมา งี๊ดๆ แง๊งๆ งับๆ

[see-u]

หากไม่มีใครสงสัยในประเด็นหนังสือ

เมื่อบัญชีปีดแล้ว

ก็ควรล๊อคกระทู้ ให้เวลา หนึ่งวันหากไม่ติดใจอีก

ส่วนใครจะมาแพ้ท้องแถวนี้ ก็ถือว่าไปไกลจากการปิดบัญชีหนังสือแล้วครับ

* คุณ SOCO กังวลใจอะไรในเรื่องที่เพื่อนสมาชิกถามคุณ บอนนี่ หรือค่ะ ?
ดิฉัน .. เห็นคุณออกอาการมาตลอดที่มีคนมาแตะคุณ บอนนี่ รวมถึง ถามคำถามในเรื่อง ยอดหนังสือ กะคุณ เม่ย
คุณ SOCO เดือดร้อนอะไรแทนสมาชิก 2 ท่านนี้เหรอค่ะ ?? เพื่อนสมาชิกหลาย ๆ ท่านในบอร์ดเขาถามประเด็นที่ยังไม่เคลียร์ กะ สมาชิก 2 ท่านนั้น ! เขาไม่ได้ไปซักไซร้ไล่เลียงอะไรคุณ SOCO เลยมิใช่หรือ ??

ถามว่า .. ทำไมคุณ SOCO ถึงรีบสรุปให้ปิดกระทู้นี้ค่ะ ... เมื่อเช้าก็ครั้งหนึ่งแล้ว
มาตอนเย็นก็บอกว่าให้ ล็อค กระทู้อีก .....
มีใครกลัวความจริงเรื่องอะไรกันหรือเปล่าค่ะ ????

ปล. 1 ใจร้ายกันจังเลยนะคะ ... คุณ บอนนี่ มาโพสขี้โม้ได้เยอะ ดิฉัน ยังไม่ได้ถามคำถามอะไรเลยง่ะ
ปล. 2 จะเถียงกันเพื่อเบี่ยงประเด็นทำไมว๊า ... ที่ควรจะคุยคือเรื่องที่คุณ บอนนี่ มาโพส และ เม่ย มาตอบมันมีอะไรที่ไม่โปร่งใสไหม
ปล. 3 ถ้า ริดกุน ล็อค กระทู้ ไม่ให้เพื่อนสมาชิกโพสเขียนเมื่อไหร่ ถือว่า ริดกุน ลำเอียง
และไม่ต้องคิดอะไรมากเลย เพราะ ดิฉัน .. จะตั้ง กระทู้ ขึ้นมาใหม่ทันทีเหมือนกันค่ะ .... OK ไหม ?