


noway2know wrote:ชอบดอกไม้ไทยค่ะ ส่วนมากจะมีกลิ่นหอม กับพวกกล้วยไม้ค่ะ
ชอบทานผักก็ดีแล้วนะค่ะ ชอบไปซื้อผักโครงการหลวงเหมือนกันค่ะ
อุดหนุนสินค้าโครงการหลวง ผลประโยชน์ก็กลับไปสู่ชาวบ้าน
อย่างลืมอุดหนุนชาวบ้านทั่วไปด้วยนะค่ะ ปลูกเอง ขายเองกัน
้ถ้าไปต่างจังหวัด จะซื้อข้่าวหรือสินค้า ที่ชาวบ้านรวมกลุ่มกัน
แต่ชอบทานข้าวสังข์หยด มากที่สุดค่ะ อุดหนุนพี่น้องชาวนาพัทลุง
เขาทำเองขายเองด้วยค่ะ เป็นพวกข้าวซ้อมมือ
พี่ชายขึ้นมาจะขนมาฝากด้วย หรือ กลับบ้านที่นคร จะซื้อมาตุนไว้ค่ะ
กลับบ้านที่ใต้...อาหารฝีมือแม่อร่อยที่สุดในโลกกกกกค่ะ
noona wrote:เป็นเพลงที่ชอบฟังค่ะ ประทับใจตั้งแต่วันที่เราได้ยินครั้งแรก จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันทำงานที่เศร้า ๆ ฟังแล้วรู้สึกมีกำลังใจค่ะฟังอยู่นานเพิ่งจะทราบว่าเจ้าของเสียงเพลงเป็นผู้หญิงวัย 60 กว่า คุณกมลา ตอนแรกได้ยินแต่ชื่อค่ะ ไม่เคยหาประวัติของเธอทำให้ทราบช้า ทำเหมือนไม่สนใจคนร้อง
ประทับใจทั้งคนแต่งคือคุณบอย และ คนร้องค่ะ ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี
http://women.sanook.com/work/worklife/life_09260.php
Live and Learn พอทราบอายุของเธอทำให้เกิดความรู้สึกว่า เพลงนี้เหมือนผู้ใหญ่ที่บอก เล่า ประสบการณ์การใช้ชีวิตให้คนที่อ่อนเยาว์กว่าขอบคุณที่มีเพลงนี้อยู่เคียงข้างเสมอในวันที่เศร้า ๆ หรือต้องการกำลังใจ
เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
noona wrote:ชอบทานผักโครงการหลวงเหมือนกันค่ะ มีบ้างที่เกเร ชอบดอกไม้ไทยโดยเฉพาะ พิกุล, ดอกแก้ว, เล็บมือนาง กลางคืนจะส่งกลิ่นหอม ทำให้บรรยากาศสดชื่นค่ะ คุณแม่ทำอาหารเก่งทั้งคาวและหวาน เสียดายที่ไม่ได้สักครึ่งนึงของคุณแม่ ตอนเด็กจำได้ว่าเป็นลูกมือทำขนมทองหยิบอยู่หลายครั้ง จนสามารถจับจีบลงถ้วยเล็ก ๆ อย่างสวยงามได้เคยลองมาหลายเจ้าแล้วสู้ฝีมือคุณแม่ไม่ได้เลย
ปัจจุบันก็ชอบทานค่ะ ซื้อบ่อย ๆ และชอบบ่นว่าไม่อร่อย
รูปนี้ฝีมือหนูนาสู้ได้ค่ะ ใช้ถ้วยกระเบื้องเล็ก ๆ แบบนี้เหมือนกัน ถึงแม้จะไม่ได้ทำมานานแล้ว แต่คิดว่าทำได้![]()
Jseventh wrote:เข้ามาฟังค่ะ..
คุยกันได้หลากหลายเรื่องราวดี รู้สึกเพลิน
ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ "Live and Learn"
บุญปลีก wrote:Jseventh wrote:เข้ามาฟังค่ะ..
คุยกันได้หลากหลายเรื่องราวดี รู้สึกเพลิน
ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ "Live and Learn"
ยินดีต้อนรับสู่กระทู้ ไม่เน้นสาระครับ ความจริงถ้าจะเอาสาระก็ต้อง
1. คุณ noway2know กูรู เรื่องราชวงศ์ ดนตรีไทย ศิลปะ วัฒนธรรม (ทุกอย่างที่เป็นไทย)
2. คุณ noona กูรู การเมือง
3. คุณ canola กูรู ด้านเทนนิส
4. คุณ khundaan กูรู ด้านฟุตบอล ของเก่า
ส่วนกระผม กู(ไม่)รู้สักอย่าง ครับ
noway2know wrote:ลำดวน โมกข์ กันเกรา กรรณิการ์ ประยงค์
ดอกไม้ตระกูลพุด อย่างพุดสามสี พุดบุษราคัม พุดน้ำบุศย์ พุดซ้อน
พุดแตรงอน พุดเศรษฐีสยาม พุดจีบ แย้มปีนัง นางแย้ม
noona wrote:สำหรับคุณบุญปลีกค่ะบางคนก็เรียกเท้านางนะคะ
บุญปลีก wrote:noona wrote:สำหรับคุณบุญปลีกค่ะบางคนก็เรียกเท้านางนะคะ
ขอถาม กูรู ด้าน ยำเล็บมือนาง อย่างคุณ noona ครับ
ยำเล็บมือนาง ต้องใช้แต่ไก่ตัวเมียที่เคย มีสัมพันธ์เชิงลึก กับ ไก่ตัวผู้ใช่ ไหมครับ
บุญปลีก wrote:จริงๆแล้ว ผมเป็นคนภาคกลางครับ ถ้าจะพูดให้ถูก ก็เป็นลูกครึ่ง นคร(นายก) กับ นคร(ศรีธรรมาราช) ครับ
ผมเลยกินอาหารใต้เป็น เพราะกินแต่เด็ก แต่พูดไม่ได้ ยกเว้นดื่มเหล้า แกล้ม ทุเรียน![]()
ภาคอีสานเรียก ต้นเล็บมือนางว่าอะไรผมก็ไม่ทราบครับ แถมยังไม่รู้ด้วยว่ามันมีต้นนี้ในประเทศไทย![]()
![]()
noona wrote:บุญปลีก wrote:จริงๆแล้ว ผมเป็นคนภาคกลางครับ ถ้าจะพูดให้ถูก ก็เป็นลูกครึ่ง นคร(นายก) กับ นคร(ศรีธรรมาราช) ครับ
ผมเลยกินอาหารใต้เป็น เพราะกินแต่เด็ก แต่พูดไม่ได้ ยกเว้นดื่มเหล้า แกล้ม ทุเรียน![]()
ภาคอีสานเรียก ต้นเล็บมือนางว่าอะไรผมก็ไม่ทราบครับ แถมยังไม่รู้ด้วยว่ามันมีต้นนี้ในประเทศไทย![]()
![]()
หน้าแตกเลยเรา นึกว่าเป็นคนอุดรนะเนี่ย
noway2know wrote:เพิ่งทราบว่าคุณบุญปลีก ลูกครึ่งใต้เหมือนกันค่ะ
พูดถึงเรื่องเล็บมือนาง ขำๆดีคะ่
เคยมีคนโพสไว้ว่า
คิดว่าให้กลิ่นหอมอย่างเดียว
เพิ่งรู้ว่ากินก็ได้ด้วย
ดอกเล็บมือนาง ทั้งหอมทั้งอร่อย แต่เล็บมือเมีย ทั้งเจ็บ ทั้งอาย
เมนูดอกไม้....ฉันชื่อบุษบา.....ดอกไม้ชุบแป้งทอดค่ะ
noona wrote:คุยกันไปมา กลายเป็นเรื่องของกินอีกแล้ว เห็นแล้วหิวทันที![]()
มีภาพรั้วสวย ๆ และหอม ๆ มาฝากค่ะ เมืองหรือชนบทก็ปลูกได้เช่นเดียวกัน แต่แปลกใจจังมีคนไม่รู้จักด้วย![]()
noona wrote:คุณตั๋น(khundaan เรียกถูกมั๊ยเนี่ย) อย่าลืมไปใส่บาตรดอกไม้ด้วยนะคะ ถ้าไปที่สระบุรีไม่ได้วัดที่กรุงเทพก็มีค่ะ ไม่เคยไปเหมือนกันแต่ปีนี้จะไปค่ะ เมื่อก่อนรู้สึกเฉย ๆ เพราะคิดว่าเดี๋ยวดอกไม้ก็เหี่ยว คิดอีกทีเป็นประเพณีโบราณที่ปฏิบัติสืบต่อกันมา ถ้าพวกเราไม่ปฏิบัตินาน ๆ ไปก็จะเลือนหายเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็ทำบุญเข้าพรรษาพร้อมกันทั่วประเทศนะคะ
noona wrote:บุญปลีก wrote:noona wrote:สำหรับคุณบุญปลีกค่ะบางคนก็เรียกเท้านางนะคะ
ขอถาม กูรู ด้าน ยำเล็บมือนาง อย่างคุณ noona ครับ
ยำเล็บมือนาง ต้องใช้แต่ไก่ตัวเมียที่เคย มีสัมพันธ์เชิงลึก กับ ไก่ตัวผู้ใช่ ไหมครับ
ขอตอบแบบไม่ต้องพึ่งกูเกิ้ลค่ะ ไม่ใช่แน่นอนค่ะ เป็นไก่ทุกตัวที่ถูกเชือดมากกว่าค่ะรอคุณตั๋น(khundaan) มาช่วยตอบอีกทีนะคะ เอแต่ว่าไม่รู้เรียกชื่อถูกหรือเปล่านะ
ความสามารถหนูนาก็พอ ๆ กับเป็ดเหลิม