แดง ขาว น้ำเงิน wrote:finder wrote:แดง ขาว น้ำเงิน wrote:เฮ้อ ไทยปักปันกับลาวเสียดินแดนมั้ยครับ
ถ้าเสียทำไมไม่โวย
ถ้าไม่เสียก็เพราะการปักปันดำเนินไปตามระเบียบ
เขมรเหมือนกันเราเสียส่วนไหนไปแล้วชี้ชัดๆ สิครับ จาก MOU เนี่ย
ชี้มาเลยเราเสียส่วนไหนไปแล้วที่มันเป้นผลมาจาก MOU 43
เราเสียดินแดนเพราะการปักปันอันเป็นผลมาจาก MOU 2543 ตรงส่วนไหน
ชี้มาเลยครับที่เสียไปแล้วตรงไหน
จากคำตัดสินของศาลโลก ให้เขมรได้สิทธิ์ตัวปราสาท
แต่พื้นที่โดยรอบยังเป็นของไทยแม้แต่บันไดทางขึ้น ตามที่จอมพลสฤษดิ์เอารั้ว
ไปกั้นไว้ และไทยได้ขอสงวนสิทธิ์ตามกฎของศาลโลกว่าถ้าวันหนึ่งข้างหน้า
ไทยมีหลักฐานเพิ่มเติมก็จะขอนำมาใช้อ้างสิทธิ์ได้อีก
จากผลการยื่นของไทยดังกล่าว ทำให้ไทยยังสามารถอ้างสิทธิ์ในตัวปราสาทได้อีก เท่ากับว่า
ตัวปราสาทคือพื้นที่ทับซ้อนหรือจะเรียกพื้นที่พิพาทก็แล้วแต่
เพราะอ้างสิทธิ์โดยสองประเทศ ส่วนพื้นที่รอบๆเป็นของไทย100% ไม่มีพื้นที่ทับซ้อนอื่นใดอีก แผ่นดินบริเวณนั้นก็เป็นของไทย เพราะศาลโลกไม่ได้รับรองแผนที่ของเขมร(1:200000) และ ไม่มีพื้นที่กันชนใดๆ(BUFFER ZONE)
ไทยจึงมีสิทธิ์เด็ดขาดในพื้นที่ดังกล่าว
ด้วยเหตุดังกล่าว หลังจากมีMOU2543แล้วและตามมาด้วยสนธิสัญญาต่างๆ โดยอ้างอิงMOUฉบับนี้ หลังจากนั้นเป็นต้นมา ทำไมจึงมีพื้นที่ทับซ้อนอื่นๆและพื้นที่พิพาทเพิ่มขึ้นมาได้ ถ้าไม่ใช่มีสาเหตุจากการไปทำสัญญากับเขมร โดยอ้างMOU2543ฉบับนี้เป็นต้นเรื่อง ถ้่าอ้างว่าเขมรรุกเข้ามาเอง ไทยเราย่อมมีสิทธิ์ขับไล่ออกไป ไม่เช่นนั้น ทำไมไทยต้องรบกับลาวที่บ้านร่มเกล้าทั้งๆที่เป็นบ้านพี่เมืองน้องกันครับ
[b][color=#800000]ข้อความข้างต้นผมโพสท์ไว้ ไม่จริงตรงไหนไหมครับ ถ้าพูดเฉพาะตัวปราสาท เรายอมให้มันขึ้นทะเบียนได้ เราก็เสียดินแดนแล้ว ไม่ต้องพูดเรื่องอื่นเลยก็ได้ครับ
ผมถาม MOU 2543 ที่เกิดจากการปักปันครับ ที่ว่าจะเสีย 1.8 ล้านไร่ครับ เสียตรงไหนไปบ้างแล้ว
ส่วนเรื่องปราสาทพระวิหารไปอ่านมาใหม่นะครับ ผมขี้เกียจเถียงผิดประเด็น
เอาเฉพาะที่เกี่ยวกับ MOU นะครับ อย่าโยงไปมั่ว
การปักหมุดล่าสุด จนเป็นเรื่องที่ชาวบ้านเดือดร้อน คุณคงไม่ปฏิเสธว่า
ไม่เกี่ยวข้องกับการปักปันเขตแดนนะครับ แล้วดูข่าวนี้
จาก http://www.komchadluek.net/detail/20100 ... B8%B3.html
[color=#800000][b]คมชัดลึก : ถึงแม้จะมีเอกสารชี้แจงจากกระทรวงการต่างประเทศ เกี่ยวกับหมุดปริศนาที่เข้ามาโผล่อยู่ตามแนวชายแดนไทย-กัมพูชา 73 หมุด รุกล้ำเข้ามาในเขตไทย 12.5 กิโลเมตร โดยกระทรวงการต่างประเทศปฏิเสธว่า หมุดนี้ไม่ใช่หมุดที่แบ่งอาณาเขตไทยกับกัมพูชา แต่เป็นหมุดขยายโครงข่ายจีพีเอส (GPS) ซึ่งหมุดดังกล่าวจะฝังไว้ทั้งฝั่งไทยและกัมพูชา ทว่าก็ยังเป็นข้อกังขาของชาวบ้านว่า เหตุใดเจ้าหน้าที่ภาครัฐจึงไม่สามารถให้คำตอบที่กระจ่างชัดแก่พวกเขา ?!!
"คม ชัด ลึก" ลงพื้นที่พิสูจน์ข้อเท็จจริงใน 4 จังหวัดชายแดน ได้แก่ อุบลราชธานี สุรินทร์ ศรีสะเกษ บุรีรัมย์ เกี่ยวกับหมุดปริศนา โดยมุ่งหน้าไปที่บ้านภูมิชลอน จ.ศรีสะเกษ ที่ตั้งปราสาทเขาพระวิหาร มี กำลังทหารกองทัพภาคที่ 2 ตั้งด่านสกัดทางขึ้นปราสาทบริเวณผามออีแดงอย่างเคร่งครัด จากการตรวจสอบกับทหารและชาวบ้านภูมิชลอนได้รับคำตอบว่า ขณะนี้บริเวณปราสาทเขาพระวิหารและบริเวณรอบๆ รวมถึงบันไดทางขึ้น คนไทยไม่สามารถเข้าไปในบริเวณนี้ได้อีกต่อไป
ปัจจุบันมีกำลังทหารและชาวกัมพูชาเข้ามายึดครองพื้นที่ดังกล่าว และระหว่างวันที่ 7-25 กรกฎาคมนี้ จะมีการฉลองชัยชนะที่ยูเนสโกตัดสินเรื่องการครอบครองปราสาทเขาพระวิหารให้ เป็นของกัมพูชาด้วย !?!
[color=#800000] ปัญหาที่เกิดขึ้นกับชาว บ้านในพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชา ไม่ได้มีแค่ชาวบ้านภูมิชลอนถูกผลักดันไม่ให้เข้าไปทำกินในพื้นที่รอบๆ ปราสาทเขาพระวิหารเท่านั้น แต่พื้นที่กว่า 750 กิโลเมตรตลอดแนวชายแดนไทย-กัมพูชา คนไทยชายขอบถูกผลักดันออกจากแนวสันปันน้ำ ซึ่งเป็นแนวชายแดนเดิมแทบทั้งหมด
"สิงห์สุวรรณภร สาครไพรสนณ์" เลขาธิการเครือข่ายทวงคืนแผ่นดินแม่ เล่าว่า ราวเดือนสิงหาคม 2552 มีชาวบ้านพบหมุดปริศนาบริเวณสันเขื่อนห้วยเมฆา บ้านสายตรี 4 ใต้ หมู่ 7 ต.บึงเจริญ อ.บ้านกรวด จ.บุรีรัมย์ ห่างจากแนวเขตเดิม 12.5 กิโลเมตร ชาวบ้านรู้สึกแปลกใจอย่างมาก เพราะหมุดดังกล่าวระบุว่าเป็นแนวเขตแบ่งดินแดนไทยและกัมพูชา ชาวบ้านพยายามตรวจสอบว่ามีหมุดลักษณะนี้ที่ไหนอีกหรือไม่ก็พบหมุดลักษณะดัง กล่าวอีกหลายจุด เครือข่ายทวงคืนแผ่นดินแม่พยายามตรวจสอบว่าหมุดเหล่านี้มีที่มาที่ไปอย่างไร โดยตรวจสอบกับชาวบ้านประมาณปี 2550 มีเจ้าหน้าที่กรมแผนที่ทหารเป็นผู้เอาหมุดดังกล่าวมาฝังไว้ ชาวบ้านสอบถามก็ได้รับคำตอบว่า เป็นภารกิจลับของทางการทหารจึงไม่ได้สนใจอะไร
ต่อมามีความผิดปกติเกิดขึ้น โดยปี 2552 เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นเริ่มผลักดันชาวบ้านไม่ให้เข้าไปหลังแนวหมุด พร้อมกับเพิ่มเจ้าหน้าที่ในส่วนอื่นๆ ลงไปในพื้นที่ เช่น เจ้าหน้าที่ป่าไม้ กรมการปกครอง โดยเคร่งครัดกับคำสั่งข้างต้นมาก มีการจับกุมชาวบ้านที่เข้าไปทำมาหากินในพื้นที่ต้องห้าม ตรงกันข้ามกับชาวกัมพูชาที่เริ่มขยับเข้ามาปักหลักทำกินติดแนวชายแดนมากขึ้น สิงห์สุวรรณภรบอกว่า ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือมีการล่วงล้ำเข้ามาในเขตไทยตลอดแนวชายแดน 7 จังหวัด ตั้งแต่อุบลราชธานี สุรินทร์ ศรีสะเกษ บุรีรัมย์ สระแก้ว จันทบุรี และตราด
"เครือข่ายทวงคืนแผ่นดินแม่พยายามตรวจสอบความผิดปกติที่เกิดขึ้นก็ทราบ ว่า หมุดทั้งหมดที่โผล่มามีความเกี่ยวพันกับข้อสัญญาเอ็มโอยู (MOU) ปี 2543 ทั้งไทยกับกัมพูชามีข้อสัญญาใช้ชายแดนร่วมกัน แต่ทั้งสองประเทศถือแผนที่กันคนละฉบับ ถ้าใช้แผนที่ของกัมพูชาในสัญญา พื้นที่หลังแนวสันปันน้ำของไทยจะตกเป็นของกัมพูชา ดังนั้น เพื่อความสบายใจรัฐบาลจะต้องออกมายืนยันว่า หมุดเหล่านี้เป็นอะไรกันแน่ และจะมีผลสืบเนื่องอย่างไรหลังจากนี้ไป" สิงห์สุวรรณภรกล่าว
เลขาธิการเครือข่ายทวงคืนแผ่นดินแม่บอกว่า ข้อกังขาของชาวบ้านตลอด 1 ปีที่ผ่านมา ยังไมได้รับคำตอบที่ชัดเจน และรัฐไม่สามารถให้ความกระจ่างได้ในสิ่งที่ประชาชนสงสัย จะมีก็แต่เพียงหลังการเข้าไปสอบถามแต่ละครั้งทางทหารก็จะเข้ามาเปลี่ยนชื่อ หมุด เช่น หมุดที่ห้วยเมฆาครั้งแรกที่เจอระบุว่า เป็นเขตแดนไทย-กัมพูชา พอมีการทวงถามก็เปลี่ยนเป็นหมุดขยายโครงข่าย เมื่อเข้าไปถามซ้ำอีกว่าเป็นโครงข่ายอะไรก็ไม่ได้รับคำตอบ แถมยังมีการลบชื่อหมุดออก ไม่นานหมุดก็ถูกกลบด้วยยางมะตอยแทน
"บุญมี ศีลศิริ" ชาวบ้านภูมิชลอนวัย 45 ปี ที่หาเลี้ยงชีพด้วยการหาของป่าขายมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวด ได้รับความเดือดร้อนอย่างหนัก ตั้งแต่มีการปิดกั้นไม่ให้ชาวบ้านเข้าไปในพื้นที่ทับซ้อน เขาและนายพรานคนอื่นๆ ไม่สามารถเข้าไปหาของป่าได้เหมือนอย่างเคย
บุญมีบอกว่า คนชายแดนอย่างเขาไม่มีที่ดินทำกินเป็นของตัวเอง และที่ดินที่ใช้ทำกินก็ไม่สามารถออกเอกสารสิทธิได้ จึงต้องอาศัยอยู่ตามป่าเขาตลอดแนวชายแดน หาเลี้ยงชีพด้วยการหาของป่าเล็กๆ น้อยๆ มาขาย แต่วันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป เขากับเพื่อนร่วมอาชีพไม่สามารถเข้าไปในป่าได้อีกต่อไป เจ้าหน้าที่ทหาร ป่าไม้ รวมถึงเจ้าหน้าที่ส่วนอื่นๆ สกัดกั้นไว้ทั้งหมด ที่ผ่านมามีชาวบ้านหลายคนฝ่าฝืนถูกจับดำเนินคดี เพราะไม่รู้จะทำมาหากินอะไร จึงเข้าไปในพื้นที่ทับซ้อน บางคนหนักถึงขั้นถูกจับในพื้นที่ของตัวเองด้วยซ้ำไป
"ใครทนอยู่ได้ก็อยู่ต่อไป ส่วนที่ทนไม่ไหวก็ออกนอกพื้นที่ไปหางานต่างถิ่นทำ" บุญมีกล่าวปลงๆ ถึงชีวิตที่เปลี่ยนไป
หนึ่งในคนที่ผันตัวเองจากแม่ค้าขายของริมบันไดทางขึ้นปราสาทเขาพระวิหาร มาเป็นพนักงานบัญชีในตัวเมืองศรีสะเกษ คือ "สินิตรา" ชาวบ้านภูมิชลอนโดยกำเนิด ก่อนหน้านี้เธอกับครอบครัวค้าขายอยู่เชิงปราสาทเขาพระวิหาร แต่พอเกิดเรื่องพิพาทขึ้น เธอและแม่ค้าคนไทยถูกผลักดันออกจากพื้นที่ จึงต้องออกมาหางานทำเป็นลูกจ้างบริษัทเอกชนแทน
"ตอนนี้พวกเราเดือดร้อนมาก คนไม่มีความรู้ก็ออกมาเป็นกรรมกรรับจ้างแบกหามรายวัน ไม่สามารถเข้าไปทำมาหากินได้ตามปกติ" สินิตรากล่าวทิ้งท้าย
[b]เอามาทั้งหมดโดยไม่ตัดทอน ให้เห็นว่าเขาลงพื้นที่แล้ว หัวใจหลักของข่าวมันตรงกับที่ASTV เคยเสนอไป ดังนั้นกรุณาอย่ามาแถว่า อภิสิทธิ์ไม่ทำให้เสียดินแดน เค้าลางมันก็บอกอยู่แล้ว
[size=200]ไม่ว่าจะเอาหลักฐานมาจากไหน และหลักฐานจะบอกอย่างไร แต่ความจริงที่เกิดขึ้นณ.ขณะนี้คือ คนไทยที่ชายแดนด้านนี้ไม่สามารถเข้าสู่พื้นที่เดิมที่ตนอยู่มาตั้งแต่บรรพบุรุษ โดยถูกกีดกันจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ แต่คนเขมรกลับสามารถเข้ามาตั้งบ้านเรือนในพื้นที่ของไทย โดยเจ้าหน้าที่ของรัฐไม่ยอมไล่ออกไป
นี่คือสิ่งที่รัฐบาลอภิสิทธิ์ต้องตอบ