สวัสดีหลานๆและญาติมิตรที่ผ่านไปผ่านมาในเสรีไทยเวบบอร์ดทั้งหลาย
นานมาแล้วที่ป้าได้เข้ามาตอบปัญหาคาใจให้กับผู้คนในเวบบอร์ดแห่งนี้ ป้าตอบปัญหาเพราะอยากตอบ และตอบปัญหาโดยไม่อยากมีปัญหากับใคร (โดยเฉพาะหมาต๋า
) ป้าจึงได้ทำตัวสงบเสงี่ยม เคี้ยวหมากให้เป็นที่เป็นทาง และไม่บ้วนน้ำหมากเลอะเทอะ การตอบปัญหาก็ตอบด้วยอาการสุภาพ นั่งพับเพียบเรียบร้อยเมื่อทำการตอบทุกครั้ง ให้สมเป็นกุลสตรีที่ดี ถึงจะเป็นกุลสตรีที่แก่ไปหน่อยก็เหอะ
ผับเฝื่อยสิ แต่วันนี้ป้าเป็นอะไรก็ไม่ทราบ ถามตัวเองก็ไม่ได้คำตอบ คือ ป้าอยากมีปัญหา
มีใครข้องใจไหม
ป้าอยากมีปัญหา
ไหน ใครข้องใจ ใครขัดใจ ถลกแขนเสื้อโชว์มัดกล้ามเข้ามาเลย คนอย่างป้าศิลาแลงไม่เคยกลัวใครอยู่แล้ว อย่างมากสู้ไม่ได้ ก็หนี
ใช่แล้ว สู้ไม่ได้ก็หนี จะอยู่ให้เจ็บตัวเรอะ
เนื่องจากป้าแอบได้ยินมาว่า เขาจะจัดทำหนังสือที่ระลึกครบรอบสามปี ของเวบบอร์ด หรือของขบวนการ หรือจะเป็นที่ระลึกสำหรับการได้มาสุมหัวชุมนุมกันได้ยาวนาน โดยไม่ล้มหายตายจากกันไป ก็ตามแต่ ป้าก็เลยอยากจะส่งเรื่องไปประกวดเพื่อลงหนังสือกับเขาบ้าง
คนอื่นเขาจะเขียนเรื่อง เขาต้องมีพล๊อต แต่สำหรับป้านั้น ฟ้าดินลงฑัณท์เอาไว้ โดนสาปมาแต่ครั้งใดก็ไม่รู้
หากป้าจะเขียนเรื่อง ป้าต้องมีปัญหา ดังนั้นป้าจึงอยากมีปัญหา
ท่านใดที่ผ่านมาพบกระทู้นี้ อย่าได้เห็นอกเห็นใจคนแก่ โปรดถลาเข้ามาหาเรื่องโดยด่วน มีปัญหาอะไรก็ถามมา ไม่มีปัญหาก็คิดปัญหามา เราจะได้มีปัญหาซึ่งกันและกัน
มามีปัญหากับคนแก่สักครั้ง จะเป็นไรกันนักกันหนา
หลานๆที่ถามมา ป้าจะไม่ตอบในกระทู้นี้ ป้าจะตอบแถกให้เลือดสาด ดิ้นกระแด่วๆใส่กระดาษ ส่งไปให้กองบรรณาธิการเขาพิจารณา หากว่า หลานถามได้เข้าท่า ป้าตอบได้เข้าที
ปัญหาของสองเรา ก็อาจจะได้ลงไปอยู่ในหนังสือกับเขาบ้าง
มาเลย เชิญมาเลย เวลามีน้อย เขาจะปิดรับต้นฉบับในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว หากไม่อยากให้ป้าตกขบวนรถไฟ เชิญมาโดยสารไปขบวนเดียวกับป้า
ให้คำถามและคำตอบของสองเรา ยืนยงอยู่ชั่วกาลปาวสาน ในหนังสือเล่มใหม่ของพวกเราด้วยเถิด
ศิลาแลง
-----------
ป.ล. (แปลว่าป้าลืม) ส่งคำถามโดยการตอบกระทู้นี้เลยนะจ๊ะ ป้าจะรวมรวมมาตอบโดยด่วน