VDO สยาม ถ่ายเมื่อเกือบร้อยปีก่อน ไม่น่าเชื่อที่มีโอกาสได้ดู

[อานุง อัน รามา]

Copy มาจาก Foward mail ครับ Credit : http://iannnnn.com/2010/1126

วิดีโอสยาม ถ่ายเมื่อเกือบร้อยปีก่อน ไม่น่าเชื่อที่มีโอกาสได้ดู

ดีใจมากเลยที่มีคนถ่ายวิดีโอนี้ไว้ และมีโอกาสได้เปิดดูในวันนี้ อยากให้ทุกคนได้ดูจนจบ ได้เห็นอะไรในสมัยที่เมืองไทยยังมีประชากรแค่ 10
ล้านคนเท่านั้น ทั้งรถราง รถไฟ เรือชนิดต่างๆด้วย.

*Traveltalks - 1937 Serene Siam*

อันนี้แหละที่เจอปั๊บกรี๊ดเลย
เป็นวิดีโอภาพสีที่ฝรั่งมาถ่ายในบางกอกและบรรยายเกี่ยวกะวัดวังและชาวบ้านมีภาพ
บรรยากาศชีวิตริมฝั่งแม่น้ำ
เห็นแล้วเหวอมากครับ สวยสดงดงามมากจะบอกว่าเหมือนในหนังก็ไม่ใช่
เพราะนี่มันของจริงมีนางรำทาแป้งขาววอกมาเซิ้งเปิ้งๆ ด้วย ขลังขนขนลุก

*Song Of Siam, 1948*

ถึงจะเป็นภาพขาวดำ แต่มีเสียงในฟิล์มด้วยนะเป็นคลิปของwww.travelfilmachive.com
ครับมีบรรยากาศในวัดวัง การแสดงโขน ถนนราชดำเนิน สนามมวย
และวงปี่พาทย์ที่ขลังมากๆ ก็คือเสียงระนาดเอย ปี่กลองเอย มากันครบครับ เจ๋ง
เจ๋งมาก

*Siam (Thailand): 1939 Trip around the World (Part 6 of 10)*

คลิปต่อมาถ่ายโดยคุณ Evelyn
Reinhardt ครับ เป็นฟิล์มขาวดำไม่มีเสียงมีวัดพระแก้ว วัดโพธิ์ วัดเบญจมบพิตร
และวัดอรุณฯ ตามสเต็ปฝรั่งเยือนบางกอก(ถ้าเป็นสมัยนี้ก็ต้องสักการะพัทยา
พัฒน์พงศ์ เป็นแพตเทิร์นสินะ)

*Teak Logging With Elephants In Siam 1925*

หลุดจากวัดวัง
ย้อนยุคไปอีกหลายปีครับ
ถ้ามองจากวันนี้ก็เกือบร้อยปีแล้วเป็นภาพช้างลากซุงในสยาม
เชื่อว่าภาพลักษณ์ของไทยแลนด์ในวันนี้ในสายตาฝร่ังก็ยังเป็นประเทศที่เด็กขี่
ช้างไปโรงเรียน
และมีผู้ชายกรามเหลี่ยมเตะต่อยเก่งอยู่ดี

*Siam To Korea 1931*

อันนี้เจ๋งโคตร
ปกติภาพของสยามที่เราคาดหวังว่าจะเห็นจากสายตาฝรั่งเนี่ยจะเป็นพวกวัดวาอารามและ
นางรำต่างๆ
ใช่ไหมครับ แต่อันนี้ไม่ใช่
เพราะคลิปนี้แกถ่ายทิ้งขว้างยังกะใช้ SD Card แน่ะ
(บ้านพี่ผลิตฟิล์มขายรึไงครับ)เราจะได้เห็นระบบการขนส่ง
การคมนาคมของสยามในสมัยนั้น ทั้งรถไฟและเรือเมล์พร้อมบรรยากาศวิถีชีวิตริมทาง
ตลอดการเดินทางจากสยามไปโคเรีย (บิ๊กแบงยังไม่เกิด)พอดูเพลินๆ
เสร็จแล้วก็ฝากบอกต่อนะครับ
ให้ญาติสนิทมิตรสหายได้เห็นอะไรแบบนี้กันทั่วๆเทคโนโลยีนี่มีประโยชน์โคตรๆ เลย
ดีใจจริงๆ ที่เราโตมาเป็นวัยรุ่นในยุคยูทูบ
เชื่อว่าตั้งแต่นี้ไป คำว่า "หายาก" จะกลายเป็นของหายากแทน!

[playgame8]

ผมรักเมืองไทย ภูมิใจได้เกินบนผืนแผ่นนี้

[noway2know]

เพลงชาติไทยในอดีต


บรรเลงและขับร้องโดยนักเรียนนักศึกษาจากวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
ออกอากาศทางรายการดนตรีกวีศิลป์ สถานีไทยพีบีเอส เมื่อเดือนกรกฎาคม 2551
ส่วนของเนื้อเพลง ทำนอง เป็นเพลงชาติสยามตั้งแต่อดีตมาร้องรวมกัน

[noona]

อันนี้แหละที่เจอปั๊บกรี๊ดเลย
เป็นวิดีโอภาพสีที่ฝรั่งมาถ่ายในบางกอกและบรรยายเกี่ยวกะวัดวังและชาวบ้านมีภาพ
บรรยากาศชีวิตริมฝั่งแม่น้ำ
เห็นแล้วเหวอมากครับ สวยสดงดงามมากจะบอกว่าเหมือนในหนังก็ไม่ใช่
เพราะนี่มันของจริงมีนางรำทาแป้งขาววอกมาเซิ้งเปิ้งๆ ด้วย ขลังขนขนลุก


กรี๊ดเหมือนกันค่ะ ขอบคุณที่โพสต์ฮะ ไม่อยากจะเชื่อเลย ภาพชัดมาก ๆ พระบรมหาราชวัง, วัดพระแก้ว, วัดเบญฯดูไม่เปลี่ยนเลยค่ะ แต่นางรำหน้าตาแปลก ๆ สวยแบบโบราณ


*Siam To Korea 1931* ตอนแรกดูเด็กไทยหน้าตาตลก ไปถึงเกาหลีหนักว่าเราอีก ไม่ว่าจะยุคไหนเด็ก ๆ ก็น่ารักเหมือนเดิม ไม่แน่ที่เดิน ๆ อยู่ในวีดีโอ อาจจะเป็นพวกเราที่เกิดใหม่ก็ได้

[ริวเซย์]

ผมเคยดูวีดีโอขณะที่พระพุทธเจ้าหลวงทรงประพาสยุโรป

ขณะที่พระองค์ทรงโดยสารเรือแล้วก้าวขึ้นมาบนท่าเรือ
พร้อมคณะผู้ติดตาม น้ำตาก็ไหลออกมาด้วยความซาบ
ซึ้งใจจริงๆ

ขอในหลวงจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ฯ
สถาบันสูงสุดอยู่คู่แผ่นดินไทยชั่วกาลนาน เทอญฯ

[kaishiden]

ขอบคุณ เจ้าของกระทู้จริงๆ เกิดมาพึ่งเคยเห็นชัดเจนขนาดนี้
บ้านเราต้องมีสิ่งเหล่านี้บ้างครับ เพื่อเป็นการปลูกฝังความรักชาติให้กับชนรุ่นใหม่

[เช็คบิล]

บอกได้คำเดียว ว่า ขอบคุณมากครับ เจ้าของกระทู้

[มารุจัง]

ขอบคุณ จขกท. มาก ๆ ค่ะ
หายากจริง ๆ ค่ะ

[noway2know]

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ประทับบนรถยนต์พระที่นั่งแก้วจักรพรรดิ


เจ้านายจากยุโรปที่เสด็จมาทรงร่วมในพระราชพิธีบรมราชาภิเษก
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ณ พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท
เมื่อ พ.ศ. 2454






การแต่งกายปลายสมัยรัชกาลที่ 7




สนามหลวงปลายสมัยรัชกาลที่5


วัดพระแก้ว จากมุมด้านกระทรวงยุติธรรม ประมาณปลายรัชกาลที่ 5


การแต่งกายของทหารไทยในอดีต


ปัจจุบันเป็นบริเวณที่ทำการของ ยู.เอ็น.ถนนราชดำเนินนอก


สะพานพุทธ...สมัยรัชกาลที่7


สะพานพระราม 6 ....สมัยรัชกาลที่7


อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิในอดีต

[มารุจัง]

ขออนุญาตเล็งกระทู้นี้ เก็บเข้าห้องสมุดนะคะ แต่คงไม่ใช่ช่วงเร็ว ๆ นี้ คงอีกสักพักให้สมาชิกได้ชมกันก่อนค่ะ

[noway2know]

กรุงเทพของเราเมื่อ 100 ปีก่อน บันทึกโดยชาวญี่ปุ่น


กรุงเทพ...สมัยรัชกาลที่4


นาฎศิลป์ไทย...ปี 1929


นาฏศิลป์ไทยในอดีต

[noona]

@noway2know ขอบคุณค่ะสำหรับภาพในอดีต ชอบราชดำเนินมากเลย ดูเหมือนต่างประเทศ ทันสมัย, สวนลุม งานฉลองรัฐธรรมนูญดูยิ่งใหญ่ รถน่ารักดี, ภาพเจริญกรุง ดูเจริญกว่าบางประเทศในตอนนี้นะคะ เห็นแล้วมีความสุขค่ะ

[Canthai]

ลองเข้าไปห้องราชดำเนินพันทิป มี คลิป รัตนโกสินทร์ เพลงดี ภาพสวยมาก

http://www.youtube.com/watch?v=Ekb28WoX ... r_embedded

[permsakdi]

ภาพนิ่งสวยมาก ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็ก
แต่ รูป เจริญกรุงคับ ไม่ใช่เจริญกรุง
เป็น สุริวงศ์ ตรงข้่ามโรงแรมทรอคคาเดโร
จำสายการบิน PAA ได้ ถ้าเป็นเจริญกรุง
ยุคนั้น ขวามือจะต้องมีรางรถราง

[noona]

ภาพนิ่งสวยมาก ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็กแต่ รูป เจริญกรุงคับ ไม่ใช่เจริญกรุง
เป็น สุริวงศ์ ตรงข้่ามโรงแรมทรอคคาเดโร
จำสายการบิน PAA ได้ ถ้าเป็นเจริญกรุง
ยุคนั้น ขวามือจะต้องมีรางรถราง

แอบเดาอายุได้เลย ถ้าเป็นเด็กในยุคนั้น

[noway2know]

ภาพนิ่งสวยมาก ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็ก
แต่ รูป เจริญกรุงคับ ไม่ใช่เจริญกรุง
เป็น สุริวงศ์ ตรงข้่ามโรงแรมทรอคคาเดโร
จำสายการบิน PAA ได้ ถ้าเป็นเจริญกรุง
ยุคนั้น ขวามือจะต้องมีรางรถราง

ขอบคุณมากนะค่ะ....สำหรับข้อมูลค่ะ

[noway2know]

ลองเข้าไปห้องราชดำเนินพันทิป มี คลิป รัตนโกสินทร์ เพลงดี ภาพสวยมาก
Ekb28WoX0GY

รัตนโกสินทร์ ....สยามสมัยรัชกาลที่ 6 -7


ขอบคุณ...คุณCanthai ค่ะ

[kiboom7]

ดูแล้ว คลาสสิคดีจังครับ ชอบชีวิตความเป็นอยุ่ ชอบรถในสมัยนั้น

[Canthai]

ลองทายสิ ถ่ายจากด้านไหน

[noway2know]

ถ่ายจากด้านถนนพหลโยธินในปัจจุบันค่ะ

[permsakdi]

Song Of Siam 1948
เป็นวีดีโอ ที่ให้ความสุขทางวิญญาณกับคนแก่จริงๆ
อยากจะให้ข้อสังเกตุกับคนรุ่นหลังดังนี้

คำบรรยายดีมาก สำหรับสายตาของฝรั่ง
เห็นระบุว่า คุณ ปรก อมรนันท์ เป็น Technical Adviser
ตัดต่อผิดหน่อยเดียว ที่ใช้ภาพ พระพุทธรูป ในวิหาร เป็น
พระพุทธรูปแบบจีน

สนามมวย คือ สนามมวยราชดำเนิน เดี๋ยวนี้ ตอนนี้เป็นตึกมีหลังคา
สมัยนั้นเป็น อัฒจันทร์ ไม้ เปิดหลังคา เรียกว่า ชามอ่างยักษ์
คนดูแน่นขนัด สมัยนี้ มีคนดูไม่ถึงครึ่งของสมัยนั้น
ให้สังเกตุว่า ชายไทย สมัยนั้นจะใส่เสื้อสีขาว เกือบทุกคน
ใส่เสื้อ หลากสี ถือว่าไม่สุภาพ ตอนวัยรุ่น ผมเคยใส่เสื้อ
สีเหลือง สีชมภู สีฟ้า ไปบ้านสาว พ่อแม่สาวไม่ให้เข้าบ้าน

มีภาพและบรรยายว่า นายกรัฐมนตรี ก็เข้าวัด วัดเบญจมบพิตร
นายกคนนั้น คือ นายควง อภัยวงศ์ พรรค ประชาธิปัตย์ฺ

มีสาววัยรุ่นกลุ่มใหญ่ เดินเข้าวัด หน้าวัดมีนักเรียนนายร้อย กลุ่มใหญ่
สมัยนั้น สาวรุ่น ต้องมีแฟน เป็นนายร้อย นายร้อยคือเทพบุตร

สาวเลิกนิยมนายร้อย หลังเหตุการณ์ 14ตุลา
ตอนนี้ สาวๆ หันกลับมา นิยมนายร้อยอีกแล้ว เพราะเสธ ไก่อู ครับ

ขอบคุณ จขกท มากๆ ได้บุญนะคุณ ทำให้คนแก่มีความสุข
แต่เสียดายกรุงเทพเมื่อวันนั้นเหลือเกิน

[pochi]

ดูแล้วมีความสุขจัง

[noway2know]

[noway2know]

ยุคมาลานำไทย สมัย จอมพล ป.พิบูลสงคราม
การเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. ๒๔๗๕ วัฒนธรรมการแต่งกายของไทยมีลักษณะเด่นด้านการนิยมแบบตะวันตกเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจอมพล ป. พิบูลสงคราม ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในช่วงแรก (พ.ศ. ๒๔๘๑ -๒๔๘๗) มีนโยบายสำคัญในการสร้างชาติด้วยลัทธิชาตินิยม โดยได้มีการวางเป้าหมายปลูกฝังให้ประชาชนชาวไทยเป็นผู้มี “วัธนธัมดี มีศิลธัมดี มีอนามัยดี มีการแต่งกายเรียบร้อย มีที่พักอาศัยดี และมีที่ทำมาหากินดี"

ด้านการแต่งกายรัฐได้วางระเบียบปฏิบัติ โดยเฉพาะรัฐนิยมฉบับที่ ๑๐ ประกาศเมื่อวันที่ ๒๕ มกราคม ๒๔๘๔ มีใจความสำคัญคือ

เน้นการแต่งกายให้สุภาพเรียบร้อยเมื่อปรากฏตัวในที่ชุมนุมชนหรือสาธารณชนและแยกแยะประเภทเครื่องแต่งกายที่ถือว่าเรียบร้อยสำหรับประชาชนชาวไทยโดยกำหนดการแต่งกายและทรงผมแบบใหม่ ขอให้สตรีทุกคนไว้ผมยาว เลิกใช้ผ้าโจงกระเบนเปลี่ยนเป็นนุ่งผ้าถุงแทน เลิกการใช้ผ้าผืนเดียวคาดอกหรือเปลือยกายท่อนบนให้ใส่เสื้อแทน

ชายนั้นขอให้เลิกนุ่งกางเกงแพรสีต่างๆ หรือนุ่งผ้าม่วง เปลี่ยนมาเป็นนุ่งกางเกงขายาวแทน กระทรวงทบวงกรมต่าง ๆ วางระเบียบเครื่องแต่งกายของข้าราชการในเวลาทำงานปกติ และทั่วไปเพื่อให้เป็นแบบอย่างอันดี ในเวลาทำงานปกติข้าราชการหญิงต้องใส่เสื้อขาวนุ่งกระโปรงสีสุภาพ หรือผ้าถุง และสวมรองเท้าหุ้มส้น ถุงเท้าสั้นหรือยาวก็ได้ และต้องสวมหมวก สีของเครื่องแต่งกายนั้นถ้าเป็นงานกลางแจ้งควรใช้สีเทา ถ้าเป็นงานในร่มหรือเกี่ยวกับเครื่องจักร ควรใช้สีน้ำเงินเข้ม เป็นต้น

รัฐบาลได้จัดตั้งสถาบันและคณะกรรมการวางระเบียบเครื่องแต่งกายสตรีทั้งที่เป็นข้าราชการและที่มีตำแหน่งเฝ้า ต่อมาได้มีการจัดตั้งสภาวัฒนธรรมแห่งชาติ มีสาขาคือ
สำนักวัฒนธรรมฝ่ายหญิง มีหน้าที่อย่างหนึ่ง คือพิจารณาเครื่องแต่งกายในโอกาสต่าง ๆ และกำหนดเครื่องแต่งกายผู้ประกอบอาชีพบางจำพวก เช่น คนขายอาหาร พนักงานเดินโต๊ะอาหาร (พนักงานเสิร์ฟ) ช่างตัดผม หญิงตัดผม เป็นต้น มีการวางระเบียบปฏิบัติตลอดจนให้ความหมายของเครื่องแต่งกายอย่างละเอียด

การใส่หมวกของสตรีเป็นเรื่องที่รัฐให้ความสำคัญมากถึงกับมีคำว่า
“มาลานำชาติไทย”
มีการแบ่งหมวกเป็น ๒ ประเภทใหญ่ คือ ประเภททั่วไป และประเภทพิเศษ
ประเภททั่วไปหมายถึงประเภทที่ใช้ในการทำงานในชีวิตประจำวัน เพื่อความสุภาพเรียบร้อยสมกับประเพณีนิยมและเพื่อประโยชน์ในการกันแดดกันฝนกันน้ำค้าง มักเป็นหมวกมีลักษณะเรียบ ปีกเล็ก หรือไม่มีปีก สีไม่ฉูดฉาด
สำหรับหมวกประเภทพิเศษ หมายถึงหมวกที่ใช้เป็นอาภรณ์ประดับเพิ่มความงาม มีการประดับด้วยอาภรณ์ต่างๆใช้ในโอกาสพิเศษ

ทรงผมของสตรีไทย เพิ่งจะเริ่มนิยมผมดัดด้วยไฟฟ้าเป็นลอนมากบ้างน้อยบ้าง นิยมไว้ผมยาวมากขึ้น มีการดัดยาวและดัดสลวยแบบหญิงตะวันตก สตรีสูงอายุมักนิยมเกล้ามวยส่วนใหญ่เป็นมวยแบบเรียบ
ทรงผมของผู้ชายนั้นทั่วไปนิยมทรงสั้นแบบรองทรงคือไว้ยาวมากขึ้นและตัดสั้นด้านข้างตามแบบที่นิยมมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๖

[metaleka]

ชอบมากครับ

[TnT]

อยากกลับไปอยู่ในสมัยก่อนจังน่าอยู่มาก สังคมที่พึ่งพากันได้

[Jseventh]

ขอบคุณ คุณอานุง อัน รามา และ คุณ noway2know ที่นำภาพและคลิปวีดีโอ มาให้ดูค่ะ
สนับสนุนให้เก็บกระทู้นี้เข้าห้องสมุด ตามที่คุณมารุจังบอกค่ะ

น่าดีใจที่ช่วงเวลานั้น มีเทคโนโลยีสำหรับใช้เก็บภาพประวัติศาสตร์เอาไว้
ทำให้คนรุ่นต่อมาได้เห็นกับตา ไม่ต้องจินตนาการเอาเอง

สมัยนี้มีเทคโนโลยีดีกว่าเมื่อก่อนมากมาย แต่กลับไม่ค่อยจะมีภาพประวัติศาสตร์ในบรรยากาศดีๆให้เก็บ..

[Blue[bot]]

อยากกลับไปอยู่ในสมัยก่อนจังน่าอยู่มาก สังคมที่พึ่งพากันได้

สมัยนี้ก็ยังพึ่งกันได้

แต่ขึ้นอยู่กับว่าคุณอยู่ที่ไหน

ที่ใต้ส่วนใหญ่ยังเป็นคนอยู่ รักใคร่กันตามประสาพี่น้อง

[ดำเกิง]

พอดีกำลังอ่านกระทู้นี้อยู่พอดีครับ พอจะเข้ากับเนื้อหาบ้าง เลยเอามาเสริมให้ครับ

ดูรูปแล้ว อ่านเรือ่งเสริมไปด้วย ช่วยเพิ่มจินตนาการได้บรรเจิดขึ้นอีกเยอะ

http://forum.thaidvd.net/index.php?s=08a5a8a79e20318b2f8dad1ec2a76094&showtopic=116067&st=0

กระทู้ยาวมาก ผมอ่านมาหลายสัปดาห์แล้ว ยังไม่จบเลย (อ่านวันละหน่อย ตอนพักจากงาน) แต่อ่านสนุกได้ความรู้ดีมากๆ

ตัวอย่าง

สมัยก่อนประเทศไทยจะมีงานรื่นเริงประจำปีอยู่สามงานใหญ่ ประมาณต้นปีส่วนใหญ่จะช่วงตรุษจีน จะเป็นงานกาชาดจัดที่สวนอัมพร เดือนพฤษจิกายนงานวชิราวุธจัดที่วังสราญรมย์ สิ้นปีธันวาคมงานฉลองรัฐธรรมนูญจัดที่สวนลุม งานกาชาดจะเป็นงานที่มีหน่วยราชการและสี่เหล่าทัพมาออกงานที่เด่นคือร้านของ เหล่าทัพจะมีสนามยิงปืนลม ต้องต่อคิวเล่น ปืนเป็นปืนยาวอัดแก๊ส ลูกปืนจะเป็นตะกั่วเม็ดเล็ก ๆ รูปร่างคล้ายถ้วย พอยิงเสร็จเขาจะให้เป้ากระดาษมานอนช้ำใจเล่นที่บ้าน ยิงไปสิบนัดเข้าเป้าแค่สองนัด และงานกาชาดเป็นงานที่รัฐบาลอนุญาตให้มีการเล่นการพนันได้ตามสะดวก ทุกร้านจึงมีเกมส์การละเล่นชิงรางวัล เช่นสอยดาว ตักลูกปิงปอง ตกปลา โยนห่วงคล้องขวด โยนลูกเทนนิสให้ลงหลุม หรือใครคิดอะไรมาได้ เป็นการเล่นเพื่อสนุกได้บุญด้วย แต่แอบหวังจะเอาตู้เย็นหรือทีวีกลับบ้าน และทุกหน่วยงานจะมีร้านอาหารจำหน่ายอาหาร เหล้า เบียร์ และมีเวที เมื่อมีเวทีแน่นอนต้องมีดนตรีมาแสดง นั้งกินเบียรฟังทหารหญิงออกมาร้องเพลงก็โอเค บางร้านมีตลกมาเล่น พวกล้อต๊อก ก๊กเฮง ทองแถม นี่ดังที่สุดแล้ว พวกนักดนตรีก็มีงานทำ ส่วนใหญ่เป็นวงชาโดว์ หรือคอมโบ้ ครูพยงค์ตอนนั้นมีวงชื่อ มุกดาพันธ์ จะเล่นประจำร้านทหารอากาศ แต่คณะค่อนข้างใหญ่มาก เฉพาะนักดนตรีก็หลายสิบแล้ว ไม่ต้องนับนักร้องอีกหลายสิบ เวทีเล็กไม่สะดวก เลยย่อวงให้เล็กลง เป็น P.M.Pocket Music มีดนตรีประมาณ 7-8 ชิ้น พอเขานิยมชาโดว์ก็ย่อวงลงไปอีกเหลือ 5 ชิ้นเป็น Son Of P.M. วงนี้แหละที่สร้างศิลปินดังมาประดับวงการมากมาย แยกไปเป็น P.M.7 , P.M.5 (P.M.ย่อมาจาก พยงค์ มุกดา) แปลกคือส่วนใหญ่จะเป็นมือกลองที่ดังมาก เริ่มจาก คุณขบวน มุกดา คุณมานพ มุกดา และคุณดอน สอนระบียบ

งาน วชิราวุธ เขาจะปิดถนนข้างวัดพระแก้วด้านกระทรวงกลาโหม พอเดินเข้าไปได้ไม่ไกลจะเจอร้านสารพัดไก่ย่าง ส่วนใหญ่จะเป็นจีระพันธ์ เพียรพันธ์ และอีกหลายพันธ์ ตั้งอยู่เป็นแถวยาวตั้งแต่หน้าประตูหลายสิบร้าน อาหารเหมือนกันหมดขายไก่เสียบไม้ทาขมิ้นเหลืองอ๋อยย่างไฟ กลิ่นโชยทำให้อยากขึ้นมาทันที ที่เหลือก็เป็นข้าวหมกไก่อาหารยอดนิยมของเขา ที่เด็ดของงานพอเดินเลยไปนิดขวามือ จะมีเวทียกสูงปูด้วยไม้กระดาน ด้านข้างจะมีบันไดขึ้น เวทีรำวงของคณะดาราน้อย กับดาวทอง สองคณะนี้ผูกขาดงานทุกปี ทั้งสองคณะเดินทางมาจากราชบุรีเหมือนกัน พวกนักร้องของคณะไปดังเป็นนักร้องลูกทุ่งดังหลายดน ข้างล่างจะมีคนมายืนดูกางเกงในนางรำกันแน่นขนัด เวลาเพลงเร็วอย่างม้าย่อง หรือโซล พวกเธอจะเต้นอย่างลืมโลก หนุ่ม ๆ ด้านล่างจ้องตาไม่กระพิบกลัวพลาดทีเด็ด ตอนหลังรู้ทันหัวหน้าคณะให้นางรำใส่กางเกงขาสั้นไว้ด้านใน แล้วกระโปรงสั้นจะมีประโยชน์อะไร งานกร่อยเลย เสียอารมย์หมด จิ๊กโก๋เซ็ง รำวงเขาจะขายตั๋วคูปองใบละหนึ่งบาท เป็นกระดาษในเล็ก ๆ ไม่มีใครซื้อใบเดียว อย่างเลวก็สิบใบ แล้วขึ้นไปไม่ต้องลง เต้นสิบเพลงรวด เดินขึ้นเวทีไปโค้งนางรำซึ่งพวกเธอจะนั้งเรียงกันเป็นแถว ส่งบัตรให้เธอแล้วโชว์ได้เลย นักร้องเขาจะประกาศ รอบนี้สามช่า รอบหน้า ม้าย่อง รอบต่อไปโซล ดนตรีขึ้นนักร้องก็จะร้อง เขาร้องได้ทุกเพลง เราเรียกว่าเชียรรำวง เขาร้องรอบเดียว จะมีคนเป่านกหวีดหมดรอบ ขึ้นรอบใหม่ ที่เด่นอีกอย่างคือพอตกดึก พวกนักเต้นชักเมา คนดูชักมัน แล้วจะต้องตีกัน มันเป็นประเพณี ตอนหลังรัฐบาลถึงไม่อยากให้มี เลยไปจะมีเวทีลิเกเอาใจแม่ยกแต่คนจะน้อยหน่อย คงเบื่อเรื่องจันทรโครพ แล้วก็มีเวทีงิ้ว พูดถึงงิ้วที่นี่มีความพิเศษ เพราะเขากลัวคนดูไม่รู้เรื่อง จึงจัดการพากษ์ไทยเสียเลย คนดูก็เลยสนุกไปกับการดูงิ้ว แต่สังเกตุวันไหนเล่นเรื่องชีวิตซึ่งคณะงิ้วชอบเพราะได้โชว์ฝีมือ แต่คนดูไม่ชอบ ไม่มัน คนดูเลยน้อย เหลืออาซิ้ม อาซ้อ อาแป๊ะ นั่งหาวอยู่ไม่กี่สิบคน แต่หากวันไหนเล่นเรื่องบู๊มีฉากรบกัน ยิ่งเรื่องไซอิ๋ว คนดูจะชอบเป็นพิเศษ เพราะเห้งเจียของงิ้วเขาเก่ง สามารถตีลังกาบนเวทีโดยไม่ต้องใช้สลิง (ฟังคุ้น ๆ แฮะ)

นอกนั้น แล้วจะมีการออกร้านของบริษัทดัง ๆ อย่างสหพัฒน์ (สมัยนั้นน่าจะเป็น Lion) ร้านนี้จะแน่นมากนอกจากของแจกแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมคนต้องมาซื้อผงซักฟอกกันในงานวชิราวุธด้วย บริษัทรถ ก็จะเอารถมาโชว์ แต่ขายยากหน่อย สมัยนั้นใครมีเก๋งต้องรวยจริง นมแหม่มทูนหัว จะชงนมแจกให้กินกันฟรี มีสาวสวยแต่งชุดเดียวกับข้างกระป๋องมายืนยิ้มให้ด้วย ถ้าเป็นสมัยนี้คงเรียกว่า พริตตี้ เราเดินวนหลายเที่ยว พวกน้ำอัดลมแทบทุกยี่ห้อมาหมด ร้านพวกเครื่องไฟฟ้า สมัยนั้น Brand จาก ญี่ปุ่น ยังเป็นรอง เป็นพวกเลียนแบบ ต้องนี่เลย Nordmende , Tele Funken, Grundig พวกยุโรปยังครองตลาด แต่โทษทีมีแต่คนดูเพราะราคา ทีวี 20 นิ้ว สมัยนั้น หกหรือเจ็ดพันบาท ราคาทองบาทละสี่ร้อยบาท บ้านไหนมีทีวีสักเครื่องจะมีเพื่อนบ้านขอเข้าไปดู วันเสาร์อาทิตย์ บางบ้านเก็บเงินให้คนเข้าไปดูทีวี เราต้องไปหาดูฟรีตามสวนสาธารณะของเทศบาล คนสมัยนั้นมาเห็นสมัยนี้ต้องตกใจบางบ้านมีทีวีสามถึงสี่เครื่อง ที่บ้านผมมีหกเครื่อง ซื้อทองบาทหนึ่งแลกทีวี 20 นิ้วได้เกือบห้าเครื่อง เป็นลมดีกว่า เดี๋ยวนี้บางยี่ห้อซื้อเครื่องแถมเครื่องแล้ว ของแจกฟรีจะมีแทบทุกร้าน ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเพราะคนชอบ ตามทางเดินมืด ๆ เราจะเจออะไรบางอย่างเขาทำเป็นจรวดวางไว้ตามมุมมืด จุดละ สองหรือสามตัว สูงขนาดคน ด้านหน้ามีที่หยอดเหรียญ และมีช่องดูเหมือนกล้องส่องทางไกลเห็นคนเข้าคิวดู เลยเข้าไปหยอดเหรียญดูบ้าง โอวหนังโป๊ แต่ไม่ถึงกับเอ๊กซ์นะ เป็นรูปผู้หญิงเต้นระบำเหลือย เป็นขาวดำ เหมือนที่เขาเรียกว่า จ้ำบ๊ะนะ (เออวันหน้าต้องมาคุยเรื่องจ้ำบ๊ะสักหน่อย ลืมได้ไง)

งานวชิราวุธ เป็นงานแฟร์ที่ยิ่งใหญ่ประจำปี ห้างร้านหรือผู้คนจะรอให้ถึงช่วงพฤศจิกายนเพื่อพาครอบครัวไปงานนี้กัน เรียกว่าภาคบังคับเลยละ งานวชิราวุธยังมีจุดเด่นที่สำคัญคือเป็นที่ผลิตสาวงามของชาติ งานนี้เขาจะมีเวทีประกวดนางสาวไทยอยู่ดู่กับงานทุกปี จนถึงปี 2513 มีการประท้วงใหญ่โต หาว่าเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของผู้หญิง จึงทำให้ปี 2513 งดประกวด แต่งานต้องมี ปี 2511 สุรพลถูกยิงตาย เป็นข่าวใหญ่ข้ามปี เมื่อเวทีว่างจึงเอาวงดนตรีสุรพล สมบัติเจริญมาแสดง แต่คุณสุรพลมาแต่วิญญาณ ทางวงเอารูปมาวางหน้าเวทีมีการจุดธูปเซ่นไหว้ คุณศรีนวลภรรยา นำทีมมาแสดงคนสนใจเข้าดูเต็ม มีการถ่ายทอดสดทางทีวีด้วย แน่นอนช่องเจ็ดสี ทีวีเพื่อคุณ เพราะเมื่อปี 2510 ช่องเจ็ดทดลองออกอากาศก็ถ่ายทอดสดการประกวดนางสาวไทยที่นี่ละ นักร้องตอนนั้นอยู่ครบ คุณกังวาลไพร ลูกเพชร ตุณพนาไพร ลูกเพชร คุณทองใบ ร่งเรือง คุณพร ไพรสนธ์ คุณศรีนวลตอนนั้นมีเพลงพอดัง รักหน่อยนะ แต่คุณพรไพรสนธ์เจ็บกว่าแกมีร่องเสียงเหมือนสุรพลมากในขณะนั้น แกร้องเพลงชื่อ ศรีนวลที่รัก นางสาวไทยกลับมาจัดอีกทีปี 2514 เราได้นางฟ้าคุณ นิภาภัทร สุดศิริ เป็นนางสาวไทย และปี 2515 เราได้คุณกนกอร บุญมา เป็นนางบสาวไทย โดยมีรองคนหนึ่งมาเป็นนางเอกหนัง คุณปริศนา โลหะนันท์ พอปี 2516 ด้วยเหตูผลทางการเมืองตุลามหาวิปโยค เรางดการประกวดอีกปี และมีการต่อต้านว่าเหยัยบย่ำศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงจึงงดการประกวดไปจนถึงปี 2526 และมาเริ่มจัดการประกวดอีกครั้งปี 2527 แต่ไม่ใช้งานวชิราวุธแล้ว เปลี่ยนไปจัดที่โรงแรมแกรนด์พาเลซ พัทยา ได้คุณสาวิณี ปะการะนัง เป็นนางสาวไทย ปีนี้มีรองนาวสาวไทยไปเป็นดาราคือคุณ วาสิฎฐี ศรีโลฟุ้ง งานวิชิราวุธเลิกไปเพราะไม่มีนางสาวไทย แต่เลิกปีไหนจำไม่ได้เหมือนกัน แต่ที่แน่ ๆ หลังจากนั้นมาจัดที่สวนสยาม ทะเลกรุงเทพ หนึ่งครั้งแล้วก็ย้ายมาจัดที่บางกอกคอนเวนชั่นเซ็นทรัลลาดพร้าวอีกหลายปี

มา ที่สวนลุมพินีงานฉลองรัฐธรรมนูญมีประมาณธันวาคม อากาศกำลังดี งานนี้เล็กกว่างานวชิราวุธ เขาใช้พื้นที่ทั้งหมดของสวนลุม สะดวกดีมีรั้วรอบขอบชิดและไม่ต้องปิดถนน ก่อนหน้าเคยจัดที่วังสราญรมย์ตั้งแต่สมัยเปลี่ยนแปลงการปกครอง โดยรัฐบาลเป็นผู้จัด มีการประกวด นางสาวธนบุรี นางสาวพระนคร แล้วมาประกวดนางสาวสยาม นั่งรถเมล์มาลงหน้างานได้เลย ในงานจะเป็นงานออกร้านของบริษัทต่าง ๆ ใครมีสินค้าเด่นก็งัดมาโชว์ งานนี้ที่พิเศษจะมีสินค้าเศรษฐีมาแสดงด้วยเช่น นาฬิกาแพง ๆ สมัยนั้นน่าจะเป็น Movado จำได้ว่ามีเรือนทองฝังเพชรมาขาย ในงานจะมีงานรื่นเริงต่าง ๆ รำวง ลิเก โขน ละครลิง พวกมอร์เตอร์ไซด์ไต่ถัง เมียงู จรเข้ยักษ์ ชิ่งช้าสวรรค์ พวกนี้เหมือนกันทั้งสองงาน ในงานวชิราวุธก็มีเหมือนกัน โชว์หลอกเด็ก หลอกตังค์ผู้ใหญ่ เมียงูมีมาตั้งแต่สมัยนั้น ไม่มีอะไรเอางูเหลือมมาหนึ่งตัว ผู้หญิงใส่ชั้นในมาหนึ่งคน บางครั้งก็ถอดข้างบนออกแต่เอางูบัง เด็กห้าสิบ ผู้ใหญ่บาทหนึ่ง นอกนั้นแล้วจะเป็นการทำหลอก เช่นเอาคนไปอยู่ใต้โต๊ะ แล้วโผล่หัวออกมา ทำเหมือนมีแต่หัวมาวางบนโต๊ะ งานนี้เคยมีการประกวดสาวงามด้วยใช้ชื่อว่านางสาวสยาม งานเลิกจัดปีไหนจำไม่ได้ งานนี้รู้สึกว่ากทม.เป็นแม่งาน

ที่น่าจะ กล่าวถึงคือเมื่อกรุงเทพมหานครคิดจะสร้างอนุสารีย์พระเจ้าตากสินมหาราช แต่ไม่มีต้นแบบ จึงให้อาจารย์ศิลป พีระศรี ออกแบบรูปปั้นมาสองแบบนำออกแสดงในงานรัฐธรรมนูญที่สวนลุม ด้านหน้ารูปปั้นมีตู้รับบริจาคเพื่อให้ประชาชนมีส่วนร่วม และเพื่อเป็นการลงคะแนนด้วยนับว่าแยบยลมาก หากตู้ไหนได้รับบริจาคมากกว่าก็เอาแบบนั้นเป็นแบบ ดังที่เราท่านเห็นอยู่ที่วงเวียนใหญ่นั่นแหละครับ คุยเรื่องงานนึกถึงงานแสดงสินค้าที่หัวหมาก Thailand International Trade Fair หรือเรียกสั้น ๆ ว่างาน Thai Trade Fair งานนี้จัดตรงที่เป็นรามคำแหงในปัจจุบัน สมัยนั้นเปลี่ยวและไกลน่าดู ถึงขนาดต้องมีการจัดรถเมล์พิเศษไปงาน งานนี้จะเป็นการออกร้านของประเทศต่าง ๆ เขาจะขนเอาสิ่งประดิษฐ์ใหม่ ๆ มาโชว์ ที่พอจำได้ก็ประเทศยี่ปุ่น เอาเครื่องถ่ายเอกสารสีมาถ่ายแบงค์ร้อยโชว์ในงาน และเครื่องดนตรีที่เรียกว่าอีเล็คโทนก็โชว์ครั้งแรกในงาน ประเทศเยอรมันเอารถ Benz 6 ประตูมาโชว์ เก๋มากไม่เคยเห็น สมัยนั้นสี่ประตูยังไม่ค่อยได้เห็นเลย มีของที่ระลึกแจกฟรีด้วย จำได้ของแคนาดาแจกที่ติดเสื้ออันเล็กเป็นสัญญลักษณ์ของเขาใบเมเปิ้ล ทุกประเทศจะก่อสร้างอาคารกันงดงาม ติดแอร์เย็นฉ่ำ ที่สำคัญงานนี้ไม่มีการจำหน่ายสินค้าใดใด แม้แต่น้ำดื่มยังมีให้กินฟรี ไม่เหมือนยุคหลัง ๆ ไม่ว่างานอะไรจะกลายร่างเป็นงาน Grand Sales เสียทั้งหมดแม้แต่งาน BOI เสียดายครับ ที่เห็นของหลงเหลือจากงานแสดงสินค้าครั้งนั้นอยู่บ้างก็น่าจะเป็น พระที่นั่งบางปะอิน กับเรือสุพรรณหงษ์จำลอง ที่อยู่หน้าประตูใหญ่ ตัวอาคารแสดงสินค้าที่เคยใช้เป็นอาคารเรียน ไม่เหลือแล้ว เมื่อก่อนไปยังเห็นอาคาร NB10 ไม่รู้รื้อไปยัง เพราะไม่ได้จีบเด็กรามมานาน งานนี้จัดปี 2508 เป็นงานที่น่าสนมาก ใครที่มีโอกาศเรียนรามยุคต้น ๆ ที่นั่งเรียนนั้นแหละครับอาคารแสดงสินค้าละ

จิ๊กโก๋อมตะ

[Manmade Attraction]

ผมดูแล้ว คงต้องไปบอกเลิกแฟนชาวต่างชาติ รีบมาหาแฟนไทยนะฮะ