ในหลวงคือพ่อ พ่อคนนี้มีแต่ให้
เมื่อลืมตาย้อนกลับไป จำความได้พ่อคนนี้ ดีเกินฟ้า เกินกว่าจะบรรยาย
นาอีสานแล้งแห้งดินแตกแผง ดั่งฟ้าแกล้งคนไทยให้แสนเข็น
พ่อคนนี้ฝืนสู้ฟ้าพาน้ำแรง หล่นลงแหล่งผู้คนจนเปรมปรี
เขื่อนขันมันไม่มีใครเคยคิด จุดเพียงนิดสกิดให้ไทยสุขขี
พอน้ำมา ปลามาดูมากมี ป่าสดสีสวยสดใสใครให้เรา
ลองถามดูคนแก่เฒ่าเขาอยู่ไม่มีไฟ ลองดูได้แค่ปิดไฟแล้วเดิน เผชิญเหตุ
พอเขื่อนมาน้ำหลั่นปั่นไฟได้ ดั่งสั่งได้ไฟทั่วทุ่งรุ่งทั้งคืน
พลิกพื้นดินแหล่งเสพติดคิดให้ดี พ่อ ท่านมีสิ่งดีๆมาทดแทน แสนเทิดทูน
น้ำท่วมเมือง ท่วมตลิ่ง ให้แกล้มลิงลงมาช่วย ล้วนมีดี
ไม่เคยมีคำดุด่า ว่ากล่าวให้เศร้าใจ
เราเกิดมาเพื่ออะไรใครรู้บ้าง เราเกิดมาเพื่อพัฒนาจิตรใจไม่ใช่หรือ
พระท่านสอน คำท่านสั่งยังจำดี ขอให้มีความจำรับคำคน
คิดแต่เห็นประโยชน์แค่อยู่ใกล้ไม่มองใกล มองย้อยไปตามอดีตดูบ้างดี
หนี้สิน หนี้ชีวิต หนี้บุญคุณ จำได้ไหม ขออย่าได้แกล้งลืม เพราะได้ยินได้เห็นแก่สิ่งของข้างนอกกาย
เกิดทั้งทีไม่ทำบุญ ก็อย่าไปเดินทางบาปหนา เพราะจะพาพ่อแม่วงตระกูลพลอยบัดสี
เข้าให้กินเขาให้ดื่มบอกเขาดี เขาต้องมีสิ่งแอบแฝงมาแทงเรา
พ่อสอนเราให้ดีทุกวี่วัน ทุกๆวันพ่อทั้งเหนื่อยทั้งเศร้าใครเล่ารู้
พ่อยืนสู่ไม่เคยบ่นเราได้เห็น เพราะ...พ่อเป็นยิ่งกว่าเทวดามาช่วยเรา....
พ่อให้เรามากมายมากกว่าที่เขียนมาเป็นล้านเท่า แล้วใครเล่าจะทำได้ดั่งท่าน
ไม่มีอีกแล้วในโลกนี้ เรานั้นมีมหาบุรุษของโลกและจักวาล มาช่วยพ่อกันเถอะ
คำความดีเพื่อพ่อ พ่อทำทุกอย่างที่ผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ ไม่เคยร้องขอสิ่งตอบแทนเลยแม้แต่นิดเดียว
ข้าพเจ้า นายเทพธีรภัทร ศิลป์ประเสริฐ บุตรของ นายวิญญู ศิลป์ประเสริฐ ขอเทิดทูนในหลวงภูมิพล ขอถวายตัวและชีวิตเพื่อในหลวง หากใครคิดไม่ดีแก่ในหลวงข้าพเจ้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้นั้น