"เมื่อบ้านเมืองจมหายไปต่อหน้า
เศรษฐกิจพึ่งพาการแข่งขัน
จากเคยมองจากตนสารพัน
เป็นมองแข่งกันจนบรรลัย
ปฏิวัติกันอีกซ้ำเติมชาติ
น่าอนาถนักการเมืองนักเลงใหญ่
ทหารกลุ้มจึงขอจับกุมตัวไว้
สมเหตุแล้วให้บรรลัยทั้งชาติักัน
แก้จริงๆ ต้องแก้ที่ต้นเหตุ
คนที่เลือกเป็นคนเสกความกระสัน
ให้การเมืองบ้านเมืองได้พินพัง
ประยุทธ์นั้นโปรดคิดสะกิดใจ
อย่าเ_ือกปฏิวัติให้ซ้ำซาก
เพราะก็ยืนอยู่บนซากสีลมใหญ่
ราชประสงค์ก็ถูกเผาคะนองใจ
ให้บรรลัยจากปฏิวัติประชาชน
ทหารเอ๋ยหยุดการใช้อำนาจ
นักการเมืองอย่าอุบาทกันทุกหน
ประชาชนเขารู้จะหมดความอดทน
แล้ววันนั้นบ้านเมืองจะพินพัง
แก้ไม่ได้ที่คนเลือกก็คงแย่
เพราะคนแน่เขาจะลุกไฟกองใหญ่
ให้เผากรุงเผาชาติให้บรรลัย
ไหนก็ไหนก็ขอพังให้หมดเมือง
ไม่ใช่เขาสูญเสียอำนาจหรอก
ไม่ใช่เขาถูกนักการเมืองคอยปลุกปั่น
แต่เพราะเขาเบื่อแล้วการเมืองที่หลอกกัน
ความรักนั้นสามัคคีชาติบ้านเมือง
คงไม่มีความจริงให้หลงเหลือ
เหลือแต่ชื่อให้น่าเชื่อในวันหลัง
ให้ได้รู้ที่สุดไทยก็พัง
เพราะประชาชนนั้นกัดกันจนบรรลัย"