เพื่อนเอย..เราเฝ้ามองเพื่อนอยู่ หัวใจเรารับรู้ว่า..เพื่อนกำลังทำอะไร ?
อุดมการณ์ที่เพื่อนสู้นั้น ต่อกำแพงจีนขวางกั้น เพื่อนก็ปีนข้ามมันได้
แต่สิ่งที่ขวางอยู่ข้างหน้า เราไม่อาจทราบว่า เพื่อนกำลังสู้กับอะไร ?
ใครหรือที่เป็นศัตรูของเพื่อน? มองแล้วก็ดูเหมือน จะมีแต่เพื่อนคนไทย
ใครชัก? ใครชวน? ใครเชิด? ใครเป็นคนกดปุ่มเปิด ศึกไทยฆ่าไทย
หยดเลือด ซากศพนอนเกลื่อน มองแล้วสะเทือน เข้าไปถึงหัวใจ
วันวาน เราเคยยิ้มแย้ม วันนี้แต่งแต้ม ด้วยเสียงระเบิดและฟืนไฟ
คิดแค้นคิดฆ่าคิดข่ม จนร้าวระบม ขื่นขมทรวงใน
จุดจบอยู่ตรงไหนหนอ? เราได้แต่รอ คอยวันฟ้าใหม่
ทุกคืนเรานอนผวา? หรือเป็นลิขิตของฟ้าว่านี่คือ..ชะตาประเทศไทย...