Page 1 of 1

เดินทัพทางไกล

PostPosted: Sun Dec 05, 2010 7:57 pm
by มารบูรพา

Long March

กองทัพแดงมิได้พรั่นหวาดหวั่นไหว
มุ่งเดินทัพทางไกลสุดแสนเข็ญ
หมื่นแม่น้ำพันภูดูยากเย็น
ใช่จักเป็นอุปสรรคจนหนักใจ


เทือกบรรพตอู่หลิงยิ่งเหยียดยาว
ประจักษ์ราวคลื่นน้อยน้อยทยอยไหว
เขาอู่เหมิงมหึมาสุดฟ้าไกล
แค่ก้อนหินกลิ้งได้ด้วยทัพเรา


ประพันธ์ไว้หลังเสร็จสิ้นการเดินทัพทางไกลอันยิ่งใหญ่
ที่กองทัพแดงถูกรุกไล่อย่างหนักจนต้องถอยร่นขึ้นเหนือ
ไปสู่ฐานที่มั่นแห่งใหม่ นามเยนอานและหลังจากการถอย
ทางยุทธศาสตร์อันแสนยืดเยื้อนั้นสำเร็จลง การสู้รบของสง
ครามกลางเมืองก็พลิกเปลี่ยน เหมาได้กลายเป็นผู้ชี้นำสูงสุด
ของพรรค นำทัพจากถอยก็เป็นยัน จากยัน ก็เป็นรุก สุดท้ายยา
ตราทัพเข้าสู่กรุงปักกิ่ง สถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนได้สำเร็จ

ส่วนหนึ่งของบทกวีชื่อ ฉางเจิง (เดินทัพทางไกล)ของเหมาเจ๋อตุง
แปลโดย ทวีปวร (ทวีป วรดิลก)

Image

Re: เดินทัพทางไกล

PostPosted: Sat Dec 11, 2010 8:44 pm
by คนไกล
ขออนุญาตพี่มารนิสสสสสสสสนุง
ถึงคุณชาบู ทู้ของคุณชายูหายไปไหนอ่ะ วันนั้นยังเห็นอยู่เลยแต่ยังไม่ได้อ่าน วันนี้(จริงๆหลายวันแล้ว)ว่าจะเข้ามาอ่าน ไม่เห็นมีเลยอ่ะ :roll:

Re: เดินทัพทางไกล

PostPosted: Sun Dec 12, 2010 8:39 pm
by ชาบูพระเทวทัก
คนไกล wrote:ขออนุญาตพี่มารนิสสสสสสสสนุง
ถึงคุณชาบู ทู้ของคุณชายูหายไปไหนอ่ะ วันนั้นยังเห็นอยู่เลยแต่ยังไม่ได้อ่าน วันนี้(จริงๆหลายวันแล้ว)ว่าจะเข้ามาอ่าน ไม่เห็นมีเลยอ่ะ :roll:


ออ พอดีไปแก้ไขน่ะ ขอรับแม่นาง :lol:

Re: เดินทัพทางไกล

PostPosted: Tue Jun 21, 2011 10:31 pm
by bugmeecup
ในที่สุด กองทัพแดงก็แก่งแย่ง ชิงอำนาจกัน
ช่วงชิงพรรคพวก ช่วงชิงอำนาจ ฆ่าได้แม้สหายร่วมรบกันมา
มัวแต่ใฝ่หาอำนาจ จนไม่มองประชาชน ปล่อยให้อดอยากสิ้นหวัง ประเทศสะดุดไม่มีการพัฒนา
เพราะมัวแต่ปิดประเทศ กลัวว่าโลกจะรู้ความชั่วของตัวเอง
ประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลก แต่ล้าหลังที่สุดในโลก แพ้สงครามแม้ประเทศเล็กกว่านับ 10 เท่า
จนกระทั่ง เกิดมีคนรุ่นใหม่มีความคิดกว้างไกล เปิดรับทุนนิยม ให้กองทัพ
ลดความเป็นแดงลง ประเทศจึงมีการพัฒนาขึ้นมา

Re: เดินทัพทางไกล

PostPosted: Fri Jul 01, 2011 3:55 pm
by bugmeecup
กองทัพแดง มิได้พรั่น หวาดหวั่นไหว
แต่จำใจ ต้องหลบลี้ หนีขึ้นเหนือ
ทัพญี่ปุ่น มายิ่งใหญ่ ร้ายเหลือเฟือ
ต้องหลบเพื่อ รักษาตน ให้พ้นภัย
ระหว่างนั้น ก๊กมินตั๋ง ยังสู้อยู่
แต่ไม่รู้ ว่าทัพแดง ไปอยู่ไหน
ต้องสู้กับ ทัพญี่ปุ่น วุ่นวายใจ
ยากเพียงใด ก็ต้องสู้ ตามลำพัง
โอ้สหาย ใจร้ายจัง ไม่มาช่วย
ทัพแดงป่วย หมดเลยหรือ คือสิ้นหวัง
ชาติตัวเอง ไม่รักษา น่าอายจัง
ก๊กมินตั๋ง ก็ยังสู้ ไม่รู้ฤา
ในที่สุด ก็ต้องแพ้ แก่ญี่ปุ่น
ปล่อยให้ยุ่น เข้าเมือง ไม่กล้าหือ
พอสงคราม สิ้นสุด แดงลุกฮือ
เข้ามาถือ โอกาส ฟาดกำชัย
ก๊กมินตั๋ง มีน้อย จึงถอยออก
แผลถลอก จากญี่ปุ่น ยังไม่หาย
แต่แล้วแดง มาเยอะแยะ เพราะไม่ตาย
สงครามหาย เพิ่งโผล่มา น่าโห่จริง
กองทัพแดง มิได้พรั่น หวาดหวั่นไหว
แต่ที่หาย หลบหน้า อย่าว่าหญิง
ไม่ได้พรั่น ไม่ได้หวาด อ้าวจริงจริ๊ง
แต่ที่วิ่ง ฉี่จะราด ตดป้าดเอย

Re: เดินทัพทางไกล

PostPosted: Sun Aug 07, 2011 10:42 am
by Thanan
ยาวเป็นกลอนเลย