"เจ้า-มูล-เมือง"
รูปลักษณ์ใส่กรอบแต่ง ..... แข่งเขื่อง
เรี่ยรายทางกลางเมือง ..... สามแพร่ง
ตามตรอกตามซอกเถื่อน ... คละเคลือบ
เจ้าของมูลเพิ่งแห้ง ....... ยะย่ายพ่ายหนี
มูลแมวมูลแม้วบ้า ........ เปรอะบาน
แพร่ระบาดทุกทวาร ..... พ่นพิษ
ถมทับซ้ำย้ำขาน ......... อวดชื่อ
มูลฝังหัวชนติด ......... สุดรื้อไถ่ถอน
ความแตกแยกร้าวฉาน .... ทั่วแดน
ดั่งขี้แตกขี้แตน ........... รั่วช้ำ
ชาติอ่อนระโหยแรง ....... ซมซูบ
ปู่ย่าคงครวญคร่ำ ......... ระยำ! อดสู!
กินเช่นไรย่อมถ่าย ......... กากทิ้ง
กินหยาบก็แข็งกลิ้ง ........ หยาบเนื้อ
กินดีถ่ายคล่องจริง ........ ไส้โล่ง
สุดย่อยจึงค่อยเหลือ ....... กากเน่าคลุ้งเลว
ชาติหนอนย่อมเสพส้อง ... อาจม
อิ่มหนำก็ชื่นชม .......... แซ่ซร้อง
มินำพาครรลอง .......... ถูกผิด
อ้างความสุขที่ต้อง ....... หมักหมมอมมูล
เพ้อคลั่งเห็นเป็นเจ้า ...... เนานาน
ยกชูด้วยเหิมหาญ ....... เทียมฟ้า
ทั้งเมืองพาบอดบ้า ....... ตาใส
อนิจจาสังเวชไซร้ ........ เป็นได้เพียงมูล
มูตรคูถจักเนืองนอง ...... กองโกศ
ชนรังเกียจก่นโคตร ....... สาปแช่ง
เสื่อมสิ้นตระกูลโฉด ....... สูญค่า
ถึงเทวาหน่ายแหนง ....... ชั่วฟ้าดินตรม ฯ
วิหค อัสนี
22 กุมภาพันธ์ 2552