นู๋เจ๋ง wrote:เคยแต่เจอเรื่องน่ารักค่ะ
คนเลี้ยงเค้าจะสั่งให้หมาๆ ด้วยการชี้นิ้วไปทางกรง ให้เข้ากรงนะคะ
ทุกตัวก็จะวิ่งจู๊ดเข้ากรงกันหมด ...
ปรากฏว่ามีลูกหมา(ตัวเก่าตอนนู้นอายุ สัก 3-4 เดือน) ยังไม่เข้าใจคำสั่ง ก็ไม่ยอมเข้ากรงเหมือนตัวอื่น ยังเล่นสนุก หรือไม่เข้าใจคำสั่งน่ะค่ะ
ตัวแม่วิ่งเข้ากรงไปแล้ว เห็นลูกไม่ยอมเข้ากรง..กลัวว่าลูกจะโดนตี วิ่งกลับมาคาบหูลูก ลากลูกเข้ากรงค่ะ
หลายวันก่อน บังเอิญได้ดูรายการท่องโลกกว้าง ช่อง TPBS ตอน สุนัขแสนรู้ ( Dog Genius)
สนุกและได้ความรู้ดี เนื้อหาตรงกับเรื่องที่เรากำลังสนทนากันในกระทู้นี้เลย
http://www.thaipbs.or.th/Tonglokkwang/ ได้ดูการทดลอง ที่เปรียบเทียบระหว่างสุนัขกับลิงชิมแปนซี (Chimpanzee) ในการอ่านภาษากายของมนุษย์ ปรากฏว่า สุนัขอ่านภาษากายมนุษย์ได้ถึง 90% มากกว่าลิงชิมแปนซี เพราะสุนัขเกิดจากการปรับปรุงสายพันธ์โดยฝีมือมนุษย์ จุดกำเนิดจากหมาป่าที่ดุร้าย ผสมและคัดพันธุ์โดยฝีมือมนุษย์เป็นเวลานับหมื่นปี ทำให้เราได้สุนัขที่แสนรู้ที่เห็นอยู่ในปัจจุบัน ที่เกิดมาพร้อมกับอวัยวะรับรู้พิเศษอย่างจมูกและหู และบอกความรู้สึกผ่านทางหาง และสามารถเข้าใจพฤติกรรมมนุษย์ หรือเจ้าของได้อย่างน่าทึ่ง แต่ลิงชิมแปนซี ไม่ได้เกิดมาพึ่งเรา และมนุษย์ไม่ได้มีส่วนในการปรับปรุงสายพันธุ์ จึงทำตามคำสั่ง หรืออ่านภาษากายของมนุษย์ได้ไม่เก่งเท่าสุนัข
ในสารคดีกล่าวถึงสุนัขอย่างน่ารักว่า .. ด้วยความฉลาดที่ซ่อนไว้ในยีนส์ สุนัขเป็นนักเรียนรู้สิ่งรอบตัวชั้นยอด มีหัวใจอันแสนรู้ อยากจะเรียนรู้คน การทดลองพบว่า สุนัขสามารถเข้าใจการแสดงออกทางสีหน้าและดวงตาของมนุษย์ .. และถ้าสุนัขอารมณ์ดี ตื่นเต้น ดีใจ จะกระดิกหางไปทางขวามากกว่า แต่ถ้าวิตกกังวล ตื่นกลัว จะกระดิกหางไปทางซ้ายมากกว่า (เรื่องกระดิกหาง ยังไม่เคยนั่งสังเกตเลย ว่าจะจริงตามนั้นหรือเปล่า
)
ในสารคดี มีเล่าถึงสุนัขแสนรู้ที่ชื่อ Rico ด้วย / Rico สามารถเรียนรู้และเข้าใจคำพูดของมนุษย์ได้มากกว่า 100 คำ (ใน BBC NEWS บอกว่า มากกว่า 200 คำ)
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/3794079.stmส่วนตัวแล้ว เคยเจอสุนัขมีอาการ "งอน" ค่ะ
อาการคือ เรียกก็ไม่มาหา แถมหมุนตัวกลับ ล้มตัวลงนอนหันหลังให้
ทำหน้าหงอยๆ ตาเศร้าๆ ต้องง้อสักครู่ ลูบหัว นั่งคุยด้วยสักพัก จึงเลิกงอน
ตอนนี้มันไปอยู่บ้านญาติที่ต่างจังหวัดแล้ว มีที่ให้วิ่งเล่น มีอิสระมากกว่า
เวลาไปเที่ยวหา มันก็ยังจำได้ วิ่งมาหา มาเล่นด้วย
สุนัขตัวนี้ คาดว่าจะเป็นบางแก้วผสม / แม่ของมันเป็นสุนัขที่มีอาการโรคเรื้อน อาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ดิฉันเคยอยู่ / แม่สุนัขอยู่ได้ไม่นานก็ตาย คนแถวนั้นเลยช่วยกันรับลูกสุนัขไปเลี้ยงคนละตัว เพราะสงสาร / ดิฉันได้เจ้าตัวนี้มา พี่น้องคอกเดียวกันกับเจ้าตัวนี้ ที่คนอื่นเอาไปเลี้ยง ตายหมดแล้ว เพราะทุกตัวติดโรคเรื้อน รับเชื้อมาจากแม่ สุขภาพไม่แข็งแรง / เจ้าตัวนี้ก็เหมือนกัน เป็นโรคเรื้อน ต้องคอยฉีดยา กินยา อยู่เป็นระยะๆ แต่อายุยืนที่สุดในคอก สัตวแพทย์บอกว่า รักษาไม่หายขาด เป็นเรื้อนกรรมพันธุ์ / เลี้ยงมาตั้งแต่เป็นลูกสุนัขยังไม่หย่านม ส่งไปอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัดตอนอายุประมาณ 2 ปี ถึงตอนนี้ก็ประมาณ 5-6 ปีแล้ว
Posted: Wed Nov 04, 2009 8:38 pm
