อยากให้บ้านเรามี อาคุเมสึ หน้ากากปีศาจพิฆาตทรชน

คุยกันสบายๆ ไม่ซีเรียส

อยากให้บ้านเรามี อาคุเมสึ หน้ากากปีศาจพิฆาตทรชน

Postby ballack_za » Mon Mar 29, 2010 7:41 pm

สวัสดีครับ


.....

คุณเคยคิดกันไหมครับว่า ถ้าโลกของเรามัน"ห่วยแตก"


เราจะแก้ปัญหาความ"ห่วยแตก"ของโลกนี้ได้อย่างไร




แนวทางก็แต่ละคน ก็ย่อมจะแตกต่างกันไปครับ


บางคนนิยมแก้ปัญหาด้วยสันติวิธี


บางคนก็ลุยมันโท่งๆ เข้าไปทำในสิ่งที่ตนเองคิดว่าถูก




แต่ไม่ว่าเราจะใช้วิธีไหน สุดท้ายทุกอย่างที่เราทำไว้


มันก็ส่งผลต่อตัวเราและสังคมทั้งนั้นครับไม่ว่ามันจะดีหรือไม่ก็ตาม




เรื่องราวทั้งหมดเริ่มขึ้นในยุคที่ญี่ปุ่นกำลังประสบกับปัญหาเศรษฐกิจและสังคม จนเริ่มสุ่มเสี่ยงต่อความล้มละลายอันเนื่องมาจากปัญหาการฉ้อฉลของนักการเมืองในประเทศ


"ฮาซามะ โช" นักเรียนม.ปลายปี 3ย้อมผมขาวหัวตั้ง กำลังคุยกับเพื่อนสาวของเขา "นากาซาว่า ชิอินะ" ถึงเรื่องอนาคตหลังสำเร็จการศึกษาในคอฟฟี่ชอปการสนทนาของทั้งคู่ จบลงด้วยการที่คาซามะ ถูก"ขโมยจูบ"จากเพื่อนสาว ซึ่งได้เดินจากไปด้วยรอยยิ้ม


เขาไม่ทราบเลยว่า ชิอินะ เพื่อนสาวของเขา (ซึ่งยังบริสุทธิ์)กำลังจะ "ขายตัว" ให้กับนักการเมือง เพื่อหาเงินใช้หนี้ให้กับคุณพ่อที่กำลังล้มละลาย!!!!






"ขอโทษนะ จูบแรก ฉันอยากจะทำกับคนที่ชอบน่ะ"


"เพราะต่อไปนี้ ฉันอาจจะไม่ได้พบกับโชอีกแล้ว"


"รู้มั้ยโช"


"ถ้าไม่มีเงินละก็ เราจะใช้ชีวิตอยู่อย่างปกติสุขไม่ได้หรอกนะ"


"เพราะฉะนั้น"


"ลาก่อน"




.....


คืนนั้นเอง


ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมชั้นหนึ่ง




"อิวาซากิ โชโซ" ข้าราชการบำนาญจากกระทรวงการคลังและที่ปรึกษาของธนาคารไดโท


กับพวก กำลังนั่งเคล้ากลุ่มเด็กสาวในชุดนักเรียนที่มีแต่น้ำตานองหน้าด้วยความเมามัน


เด็กสาวเหล่านี้เป็นกลุ่มเด็กที่ถูกส่งตัวมาจาก "แชงกลีร่า"


ที่ซื้อเด็กสาวมาจากพ่อแม่ที่มีหนี้สินล้นพ้นตัว


ชิอินะ คือ หนึ่งในเด็กเหล่านั้น


ที่ถูกซื้อตอบสนองตัณหาของอิวาซากิด้วยเงินภาษีประชาชน!!




"พวกแกมันก็แค่คนญี่ปุ่นชั้นต่ำ"


"คนญี่ปุ่นชั้นต่ำอย่างพวกแก


จงรับรู้ถึงความต่างชั้นกับพวกเราคนญี่ปุ่นชั้นสูง


ที่ถูกเลือกแล้วเพื่อเคลื่อนไหวประเทศซะเถอะ"




เขายกเท้าขึ้นวางบนโต๊ะ




"เลียสิ"


"จงรับรู้ความต่ำชั้นของตัวเองซะ"




.....


บทสนทนาอัปยศทั้งหมด ถูกทำลายลงด้วยเสียงๆหนึ่ง




"ไวน์แดงนี่ มีรสชาติของภาษีที่ถูกขูดรีดอยู่สินะ"




ชายสวมหน้ากากท่าทางประหลาดปรากฎกายขึ้นพร้อมปืนพก


และขวานด้ามยาว




"ชั้นคือ อาคุเมสึ" (แปลว่า ความชั่วจงพินาศ)




ก่อนจะยิงปืนเข้าที่ขาสมุนที่เข้ามาจับตัวเขา


แล้วเอาขวาน จามเข้าไปที่โต๊ะที่อิวาซากิเอาขาพาดไว้




"ฟังนะ อาคุเมสึชอบตั้งคำถามเป็นที่สุด"


"เงินสิบล้านทำให้คนตายได้หรือไม่"


"ติ๊กๆๆ ว้า หมดเวลาซะแล้ว"


"คุณฟูจิอิที่อยู่ซอย 3 ไปกูเงินจากธนาคารของแกแต่กู้ไม่ได้


ก็เลยไม่มีอุปกรณ์มาลงทุน เขาล้มละลาย สุดท้ายจึงผูกคอตาย"


"ใช่ มันทำให้คนตายได้"


"นี่แหละ สิบล้าน"




"คำถามที่สอง"


เสื้อผ้าที่แกสวมอยู่นี่มาจากใคร








ชั้นไม่มีเวลามาใส่ใจเรื่องเสื้อผ้า

ตราบใดที่ข้าราชการยังแบ่งปันงบประมาณไม่ได้ ประเทศนี้ก็ไม่เคลื่อนไหว


ทั้งๆที่ทำงานหนักขนาดนี้ยังได้เงินเดือนแสนถูก เข้าใจหรือเปล่า

จำใส่กะโหลกเอาไว้ให้ดีล่ะ








ปัง






นิ้วเท้าของอิซาวะขาดกระจุย พร้อมๆกับเสียงร้องครวญครางอย่าน่าอนาถใจของอิซาวา





อย่ามาดูถูกกันนะไอ้แก่ ชั้นกำลังถามแกเรื่องเสื้อผ้า


จะถามแกอีกครั้งนะ เงินที่หมุนเวียนระหว่างธนาคารไดโทกับพวกแกที่เป็นอดีตรัฐมนตรีน่ะ มันมาจากไหน





มันเป็น...นน..เงินภาษี





ถูกต้องนะคร้าบบบบ


ก็รู้ดีไม่ใช่เหรอว่าเงินภาษีนั่นเป็นของประชาชน ไม่ใช่เงินของแก


คำถามต่อไป เงินสามร้อยล้านช่วยคนได้กี่คน


เฮ้ยๆ หัวกะทิไม่ใช่เหรอ งั้นก็น่าจะเข้าใจเจตนาของคนถามสิ


คิดจากกรณีคุณฟูจิอิ เอาสามร้อยล้านหารด้วยสิบ


ก็จะช่วยได้สามสิบคนใช่มะ


ก็หมายความว่า การที่แกเก็บเงินไว้คนเดียวมันฆ่าคนได้ตั้งสามสิบคนไงล่ะ


สรุปก็คือ แกมันเลวสมควรตาย





คำถามสุดท้าย


ถ้าคนเลวที่มีอยู่ในโลกนี้ตายหมด คิดว่าโลกจะสงบสุขขึ้นรึเปล่า





อิซาวาหน้าถอดสี น้ำมูกน้ำตาไหลท่วมใบหน้า





กะ ..แกจะบอกว่าชั้นเป็นคนชั่วเหรอ


ถ้าระดับชั้นเป็นคนชั่ว จะฆ่าอีกกี่คนก็ไม่มีทางหมดหรอก








ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


งั้นก็ฆ่ามันซะให้หมดเลยซิ ชั้นคนนี้แหละที่จะทำลายมันให้สิ้นซาก


ใช่


อาคุเมสึ คนนี้แหละ








ขวานในมือของอาคุเมสึ ได้เฉาะเข้าไปที่ศีรษะของอิซาวะจนแบ่งออกเป็นสองส่วน





เลือดแดงฉานนองพื้นห้องรับรองหรูจนทั่ว








โช


ชิอินะ ผู้ที่ทราบดีว่า ชายคนนี้คือ ฮาซามะ โชเพื่อนของเธอ
ทำไมทำแบบนี้
ก็รู้นี่ ว่าชั้นเป็นประเภททำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง
โช หรือ อาคุเมสึ เดินจากไปพร้อมกับศพหัวแบะของอิซาวา
เขาลากศพจากชั้นบนสุดของดรงแรมหรูลงไปที่ล็อบบี้
เสียงกรีดร้องดังกึกก้องไปทั่วบริเวณโรงแรม
ฆาตกร
ฆ่ามันเลย
ตำรวจได้ล้อมโรงแรมเอาไว้
พร้อมกับระดมยิงใส่ชายผู้ที่กำลังลากศพลงมา
อา
นี่คือ ความตายงั้นหรือ
โช รำพึงกับตัวเอง
ทันใดนั้นศีรษะของเขาก็ระเบิดเป็นเสี่ยงๆ
หลงเหลือเพียงแค่ศพที่ไม่มีหัวเท่านั้น!!!!!
ชิอินะ ยังคงฝืนมาดรงเรียนในวันรุ่งขึ้น
เธอพยายามทำตัวเหมือนปกติ
แต่ก็ไม่สามารถปิดบังสีหน้าที่หวาดวิตกเอาไว้ได้
โช ตายแล้ว ตายต่อหน้าเรา
ทันใดนั้น ขณะที่อาจารย์ประจำชั้นกำลังขานชื่อ
ฮาซามะ โช
คร้าบบบบ ขอโทษที่มาสายครับ
ฮาซามะ เดินเข้าห้องเรียนด้วยใบหน้าทะเล้น
แล้วหันไปยิ้มให้ชิอินะ เพื่อนสาว
ท่ามกลางใบหน้าที่ซีดเผือกของเธอ!!!!!
เป็นยังไงกันบ้างครับ
นี่คือ ส่วนหนึ่งของเล่มแรกในจำนวนสิบแปดเล่มของ
อาคุเมสึ หน้ากากปิศาจพิฆาตทรชน
งานเขียนของ TABATA Yoshiaki และYOGO Yuki
ซึ่งบ้านเราบูรพัฒน์คอมมิคเป็นผู้ได้ลิขสิทธิ์มา
เนื้อหาบางส่วนที่ได้เล่าไปมีการตัดต่อและลดทอนลงไปบางส่วนนะครับ
สามารถหาอ่านกันแบบเต็มๆจนจบได้แล้ว
อาคุเมสึเป็นงานเขียนที่เรียกได้ว่า ดิบและรุนแรงมากๆ ทว่าแฝงความรู้ทางการเมืองเอาไว้ได้มากมายชนิดที่เรียกได้ว่าพอๆกันกับความดิบเถื่อนในเรื่อง
ประเด็นของเรื่องเป็นการกระตุ้นให้ผู้อ่านเกิดการตั้งคำถามครับว่า
สุดท้ายเมื่ออะไรๆไม่เป็นไปตามที่เราต้องการแล้ว
เราจะเลือกใช้วิธีแบบอาคุเมสึหรือไม่
เพราะการฆ่าของอาคุเมสึนั้น เป็นส่งที่เรียกได้ว่าเป็นการฆ่าแบบสมบูรณ์แบบ
นั่นคือ ฆ่า 1 แลกกับอีก 1
คือ ฆ่าคนตาย 1 คน ตัวเอง 1 คน นั้นก็จะฆ่าตัวตายด้วย
งงไหมครับ
จะขอไม่เล่าตรงนี้ ให้ไปลองหาอ่านเอาเอง
แต่ถึงจะรุนแรงขนาดไหน ความน่าอ่านของการ์ตูนก็ไม่ได้ลดลงเลยครับ
โดยเฉพาะเมื่อเนื้อหาดำเนินมาจนถึงตอนจบ
การ์ตูนเรื่องนี้ เป็นการ์ตูนที่มีคุณค่า และ คุณภาพอีกเรื่องหนึ่ง
เพราะได้แสดงให้เห็นถึงสภาพสังคมที่เหลวแหลกไร้หลักยึดของญี่ปุ่นในปัจจุบันรวมทั้งความห่วยของคุณภาพมนุษย์ในโลกได้ค่อนข้างจะ รอบด้าน และ ชัดเจน มากๆ อย่างไรก็ตาม งานชิ้นนี้ไม่เหมาะกับเด็กในทุกประการทั้งปวงครับ โดยเฉพาะผู้ที่มีอายุสมองต่ำๆแยกแยะไม่ได้ และไม่ได้อ่านจนจบเรื่อง
แฮ่ม ก็แหม ถ้ามีตัวอะไรแบบนี้ขึ้นมาในบ้านเราจริงๆ
คงจะไม่มีใครเหลือมาทำงานการเมืองกันแน่ๆเลย จริงไหมครับ เจ้านายยยยยยยยย!!!
ลองหาอ่านกันดูนะครับ

ถ้ามีผู้ชาย คนนี้อยู่ผม ว่า นักการเมืองบ้านเราตายเกื่อนแน่ๆเลย
อิอิ
"Forgive your enemies, but never forget their names."
จงยกโทษให้แก่ศัตรูของคุณ แต่อย่าลืมชื่อของพวกเขาเป็นอันขาด
by:) J.F.Kennedy
User avatar
ballack_za
 
Posts: 399
Joined: Fri Nov 28, 2008 2:24 pm

Return to ชายคาพักใจ



cron