Page 1 of 1

อันทิวาราตรีนับหมื่นแสน จะอ้าแขนบอกรักกับเราได้

PostPosted: Wed Sep 29, 2010 11:56 am
by chanbaan
ในร้อยรสร้อยลิ้นพิมพ์สวาท
ยังอนาถบอกแต่รักทนไม่ไหว
แต่พอพบความทุกข์สะกิดใจ
โอ้อ้าอะไรไร้ใยดี
สารพันสารพีสารภาพ
ช่างอุกอาจนักจนบัดสี
กล้าทำไม่กล้ารับให้ดูดี
โอ้ละทีใครกันนะติดตาม
.
ปากถือศีลมือถือสากให้สิ้นฤทธิ์
โอ้ระริกกระดี่ใจให้ใฝ่ถาม
ท้องก่อนแต่งไม่มีพ่อไฟลุกลาม
พ่อนะทรามใครอยากได้ลองคิดดู
.
หากหาพ่อดีดีให้ไม่ได้
ก็เลี้ยงไปอย่างไรเอาใจสู้
คนผ่านมาจะได้คอยอุ้มชู
ใครใครรู้จะได้คงเห็นใจ
.
ปัญหาผัวเมียมีมากหลาย
ไม่ท้องกันก็ไม่สายกันใช่ไหม
พากันบวชหาทางธรรมจะเป็นไร
จับมือไซร้บอกรักธรรมสง่างาม
โอ้ละนะโลกนี้ติเตียนยาก
น่าอนาถหากเกิดกับตัวฉัน
บวชเป็นพระคงต้องอายสารพัน
มือหนึ่งนั่นก็คือเจ้าทรามวัย
.
อนิจจาจริงนะอย่าให้ขาด
บอกไปมากกริยาแถลงไข
ใครทำชั่วทำดีรู้แก่ใจ
ไม่ต้องให้ชี้นำประจำตน
ไม่ต้องบอกออกไปว่าใครบ้าง
ช่างอ้างว้างอยู่ในทุกแห่งหน
ใครกันนะที่บอกรักแต่กายตน
ใครก็ยลห่วงหาอาทรกัน
นี่ละนะศรัทธาที่เสื่อมสลาย
ธรรมกลายเป็นดังจักรวาลนั่น
มีแต่คนกราบไหว้บูชากัน
ผิดถูกนั้นไม่ขอแค่สุขใจ
ใครก็ได้ปลอบโยนให้หายเศร้า
ใครก็ได้ปลอบเรากำลังหาย
ใครก็ได้ปลอบเรากำลังกาย
ใครก็ได้ปลอบเรากำลังดี