คนไกล wrote:เคยดูช่องเนชั่นมั้งคะ จำไม่ค่อยได้
เขาไปสัมภาษณ์นายกอะไรสักอย่างนี่แหละคะจำชื่อแกไม่ได้
แต่นึกน่าแกออก แกบอกว่าเพลงสมัยก่อนใช้ภาษาที่สละสลวย
มีความหมาย แต่เพลงสมัยนี้ "เลวมาก"
ใช่ สมัคร สุนทรเวช หรือเปล่าครับ คุณคนไกล
ตะนิ่นตาญี เห็นด้วยกับประโยคที่ว่า
เพลงสมัยก่อนใช้ภาษาที่สละสลวยมีความหมาย แต่เพลงสมัยนี้ "เลวมาก"
ตะนิ่นตาญี ก็เคยคิดเช่นนั้นมาก่อนทำให้ตัวเองมีความรู้สึก “ดูแคลน” ในวัยรุ่นสมัยนี้
จนกระทั่ง ตะนิ่นตาญี ได้ฟังเพลงๆนี้ ความคิด “ดูแคลน” เช่นที่เคย ก็หายไปเป็นส่วนใหญ่
ตะนิ่นตาญี ใช้คำว่า “ส่วนใหญ่” นะครับ ไม่ใช่ทั้งหมด
เพลงๆนี้ มันอาจจะไม่มี สัมผัสนอก-สัมผัสใน ที่ฟังแล้วสละสลวย
เพลงๆนี้ มันอาจจะเป็นเพียงเพลงที่เล่นคอร์ด วนไปวนมา ๓-๔ คอร์ด ฟังไม่น่ารื่นหู
แต่ คุณคนไกล ภาษาไทย ที่เขาใช้ในเพลงๆนี้
สะท้อนความ เป็นไป-เป็นมา ในสังคมที่ใช้ได้ทีเดียวนะครับ
“…..ในคืนที่ผมกินเหล้าอยู่นั่งเล่น…..ในคืนที่ป้าข้างห้องยังตั้งวงป๊อกเด้ง
คืนที่เด็กมัธยมนั่งท่องตำราเอนท์จุฬาฯ…..คืนที่ใครหลายคนลืมชื่อคนเดือนตุลา
คืนที่คุณนอนหลับอยู่บนเตียง…..ทั้งหมดคือคืนเดียวกันกับเสียงปืนที่ดังเปรี้ยง
ของทหารต่อต้าน ข.จ.ก. …..ผู้ไม่ยอมให้ใครมาเผาโรงเรียน เผาตำรา ส.ป.ช.
และยังไม่มีตอนจบของนิทาน…..มีเพียงแต่ตอนรุ่งสางไม่เป็นศพก็พิการ
เพราะในทุกเช้าที่เราตื่นมาเมาขี้ตา…..มันคือเช้าแห่งการสูญเสียที่ 5 องศา 37 ลิปดา
เขาตายเพื่อคนในชาติจนหลับสบาย…..เขาจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย
ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ…..ประเทศไทยเจ้าเอ๋ย มีคนฝากเพลงนี้มาให้”
ตะนิ่นตาญี
วันพุธที่ ๒๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๔
เวลา ๑๙.๒๘ นาฬิกา