ได้เวลาคลายเครียดแล้วจ้า

คุยกันสบายๆ ไม่ซีเรียส

ได้เวลาคลายเครียดแล้วจ้า

Postby G.Annie » Mon Jan 26, 2009 8:17 am

>กฎทอง..ของฉันและเธอ
>
>เช้าวันแรก ..หลังคืนแต่งงาน
>เจ้าสาวหมาดๆของเรา..ก็ถูกเจ้าบ่าวปลุกขึ้นมาฟัง.. "กฏบางข้อ" ..ที่เขาบอกว่า..เธอจำเป็นต้องรู้ไว้
>
>'ผมอยากทำความเข้าใจกัน-ให้ชัดเจน ..อยากให้คุณรับรู้เงื่อนไขบางประการ..เกี่ยวกับตัวผม ..เราจะได้ไม่มีปัญหากันภายหลังไงครับ..
>
>ข้อ 1.. ผมจะกลับบ้านเมื่อไรก็ได้ ..ถ้าผมอยากกลับดึก ..ผมก็จะกลับดึก..หรืออาจจะกลับเร็วก็ได้..ไม่มีใครมาบังคับผมได้
>
>ข้อ 2 ..เมื่อถึงบ้าน ..อาหารเย็นจะต้องพร้อมอยู่บนโต๊ะเสมอ..นอกเสียจากว่า..ผมจะทานมาจากข้างนอกแล้ว
>
>ข้อ 3 ..ผมจะออกไปสังสรรค์ ..กิน ..ดื่ม ..เที่ยวกับเพื่อน..เมื่อไรก็ได้..เท่าที่ผมต้องการ
>
>เอาล่ะ.. มีแค่นี้แหละ.. คุณมีปัญหาอะไรมั้ย?'
>
>อู้หู...แค่นี้..ก็ทำเอาเจ้าสาวมือใหม่ของเรา..หายงัวเงียเป็นปลิดทิ้งเลย
>
>แต่เธอยังพอมีสติเหลืออยู่บ้าง..จึงตอบไปว่า..
>
>"อ๋อ ..ไม่มีปัญหาหรอกค่ะที่รัก ..แต่..ฉันก็มีกฏของฉันเหมือนกันนะ..ซึ่งคุณจะต้องรับรู้ไว้เช่นกัน!!"
>
>หลังจากตั้งหลักได้ ..เธอก็ยิ้มหวาน ..พูดต่อไปว่า..
>
>"ที่บ้านหลังนี้..จะต้องมีเซ็กส์ตรงเวลา.. 3 ทุ่มทุกคืน ..ไม่ว่าจะมีคุณอยู่หรือไม่..ก็ตาม!!!"





> ผีข้าวมันไก่...

>> >>มีชายคนหนึ่ง ที่บ้านทำมาหากินด้วยการขายข้าวมันไก่
> >>ซึ่งบ้านนี้จะมีธรรมเนียมสืบทอดกันต่อ ๆ มาว่า เมื่อเจ้าของกิจการตาย
> >>ผู้ที่เป็นลูกชายจะต้องทำการสืบทอดกิจการนี้ต่อจากผู้เป็นพ่อ
> >>
> >>ซึ่งบ้านนี้ก็ทำเช่นนี้มาตลอดถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยเต็มใจทำก็ตาม
> >>จนวันหนึ่งพ่อของชายคนนี้เสียชีวิตลง เขาก็จำเป็นต้องสืบทอด
> >>กิจการร้านข้าวมันไก่ต่อจากพ่อของเขา
> >>
> >>ทุก ๆ อย่างเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี จนมาถึงวันครบรอบการตาย
> >>ของพ่อเขา วันนั้นที่ร้านขายดีมาก ๆ แบบที่ไม่เคยขายดีขนาดนี้มาก่อน
> >>
> >>ได้มีเด็กผู้หญิงคนนึงซึ่งเธอเป็นลูกค้าประจำของร้าน มาซื้อข้าวมันไก่
> >>ไปกินเป็นอาหารเย็น ตอนนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้ แสงอาทิตย์กำลังลับ
> >>ขอบฟ้า เจ้าของร้านก็รีบทำให้เด็กผู้หญิงเพราะเริ่มมืดแล้ว เธอยังต้อง
> >>เดินไปบ้านเธออีกไกล
> >>
> >>เด็กผู้หญิงก็รีบเดินกลับไปบ้าน ด้วยหวังว่าจะได้อร่อยกับข้าวมันไก่
> >>แต่เมื่อเธอมาถึงบ้าน และเปิดดูในกล่องข้าว ปรากฏว่ามีแต่ข้าว
> >>ไม่มีไก่แม้แต่ชิ้นเดียว!!! เธอแปลกใจมาก หลังจากนั้นเธอก็เดิน
> >>ออกไปเพื่อซื้อข้้าวมันไก่อีกครั้ง
> >>
> >>แต่คราวนี้เธอจับตามองดูเจ้าของร้านอย่างใจจดใจจ่อ เพราะกลัว
> >>ว่าเจ้าของร้านจะโกงเธอ แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ เธอก็รีบเอา
> >>ข้าวมันไก่กล่องนั้นกลับบ้านทันที เมื่อมาถึงบ้านเธอก็รีบเปิดกล่อง
> >>ข้าวมันไก่ทันที แต่แล้ว....ก็ไม่พบไก่แม้แต่ชิ้นเดียวเหมือนเดิม
> >>
> >>อากาศรอบข้างตอนนั้นเงียบสงัด เยือกเย็น ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียง
> >>แง้มประตู เธอเริ่มกลัว แต่ทว่า เสียงนั้นเป็นเสียงพ่อของเธอกำลัง
> >>เปิดประตูบ้านเดินเข้ามา เธอจึงส่งเสียงเรียกพ่อของเธอ
> >>
> >>เด็กผู้หญิง : (เสียงสั่น) พ่อจ๋า พ่อมาดูอะไรนี่สิพ่อ
> >>หนูซื้อข้าวมันไก่
> >>มา 2 กล่อง แต่มันไม่มีไก่แม้แต่ชิ้นเดียว ทั้ง ๆ ที่เจ้าของร้าน
> >>เขาก็ใส่ไก่มาให้แล้ว (เสียงเครือเหมือนจะร้องไห้ด้วยความกลัว)
> >>
> >>พ่อของเธอทำหน้าแปลกใจ แล้วครุ่นคิดอย่างรอบคอบ ทันใดนั้น
> >>พ่อของเธอก็กลับกล่องข้าวมันไก่แล้วเปิดดูทันที
> >>
> >>พ่อ : อีเด็กโง่เอ๊ย มึงนี่โง่จริง ๆ ทีหลังเปิดกล่องให้ถูกด้านสิวะ
> >>ไก่มันอยู่ฝั่งนี้โว้ย (ขอโทษไม่ค่อยสุภาพ)
:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
User avatar
G.Annie
 
Posts: 246
Joined: Sat Nov 01, 2008 9:23 pm

Return to ชายคาพักใจ



cron