แมลงสาป" สัตว์โลกหกขาที่น่าพิศวง ซึ่งปรากฎร่องรอยบนพิภพนี้นับแต่ยุคไดโนเสาร์ เหตุใดมันจึงเป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถก้าวข้ามผ่านกาลเวลา เหลือทิ้งลูกหลานสืบพันธุ์มาได้จนปัจจุบัน ในที่ปริศนานี้ก็ได้ถูกไขลง เหตุเพราะมันมิใช่สิ่งมีชีวิตบนพื้นโลกนี้นี่เอง
นักวิชาการกล่าวว่า ได้มีการทำวิจัยมานานแล้ว และมีเหตุผลหลายประการซึ่งชี้ให้เห็นได้ว่า แท้จริงแล้วแมลงสาปเป็นสิ่งมีชีวิตจากอวกาศ เช่น
สามารถอดอาหารได้เป็นเวลานานมากๆ โดยยังสามารถเคลื่อนไหวได้ด้วยความรวดเร็วในระดับปกติ
มีพลังชีวิตในระดับสูงและความทนทานต่อการเจ็บปวดต่างๆได้ดี ซึ่งจากการวิจัย ชี้ให้เห็นว่า แม้จะถูกตัดหัว มันก็ยังสามารถมีชีวิตต่อไปได้อีก 7วัน ซึ่งพลังชีวิตระดับนี้นั้น มีไว้ก็เพื่อให้สามารถรับแรงกดดันในชั้นบรรยากาศนอกดาวเคราะห์นั่นเอง
และปริศนาสุดท้าย ว่าเหตุใด แม้จะมีปีก แต่เจ้าแมลง6ขาชนิดนี้กลับบินได้ในระดับที่เรียกได้ว่าไม่สูงนักนั้น
เหตุผลก็เพราะว่า ในขณะมีชีวิตในอวกาศนั้น จะอยู่ในสภาพไร้ซึ่งแรงโน้มถ่วง ทำให้มันสามารถบินได้อย่างอิสระและรวดเร็ว โดยไม่ต้องใช้พลังงานมากนัก ซึ่งทำให้มันสามารถกักเก็บพลังงานในการท่องอวกาศไปได้เป็นอย่างมาก เหตุนี้ เมื่อเข้ามาอยู่ภายใต้แรงดึงดูดของดาวเคราะห์ มันจึงทำได้เพียงต่อต้านพลัง G (gravity) ได้ในระดับหนึ่งเพียงเท่านั้น
อนึ่ง แม้จะสอบยันลงความกันในหมู่นักวิทยาศาสตร์ระดับสูงแล้ว ว่าการวิจัยต่างๆชี้ผลไปในทิศทางเดียวกัน แต่นักวิทยาศาสตร์ก็ยังคงทำการทดลอง เกี่ยวกับเจ้าแมลงน่าพิศวงตัวนี้ต่อไปอีก เพื่อไขปริศนาความลับต่างๆของมันออกมาให้ได้มากที่สุด
ยกตัวอย่างเช่น
คณะวิจัยผู้ทรงภูมิคณะหนึ่ง ได้อยากทราบว่า แมลงสาปใช้อวัยวะส่วนใดในการฟังเสียง
พวกเขาจึงได้เลือกทำการทดลอง โดยแบ่งออกเป็น4ตัวอย่างที่น่าสนใจและคาดว่าน่าใช่มากที่สุด
ตัวอย่างแรก พวกเขาทำการเด็ดหนวดของมันออก
ตัวอย่างที่ 2 พวกเขาเด็ดปีกมันออก
ตัวอย่างที่ 3 เขาผ่าหัวของแมลงสาปตัวนั้นออกมาเลย
และตัวอย่างสุดท้ายพวกจัดการแยกขาออกจาตัว
โดยการทดลองก็ไม่ได้สลับซับซ้อนอย่างใดมากมายนัก ซึ่งก็คือหลังจากเตรียมตัวอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็นำไปบรรจุไว้ในกล่องโลหะ4เหลี่ยมซึ่งกักกั้นเสียงและแสงได้เป็นอย่างดี
จากนั้นพวกเขาก็จะเปิดกล่องของตัวอย่าง และตะโกนใส่กล่องทีละกล่องเพื่อดูว่า แมลงสาปที่ขาดส่วนใดไป จะไม่แสดงปฏิกิริยาตอบสนองต่อเสียงที่ดังขึ้น
พวกเขาเปิดกล่องใบที่1ขึ้น พร้อมทั้งส่งเสียงร้องว่า "Go go go!!"
ตัวอย่างที่หนึ่งตกใจและออกวิ่งทันที
หนวดจึงมิใช่อุปกรณ์ในการรับเสียงของแมลงสาป
กล่องที่บรรจุตัวอย่างที่2จึงถูกเปิดขึ้น
สิ้นเสียง "Go go go!!" ตัวอย่างที่2ก็ออกวิ่งอย่างว่องไว
ปีกจึงมิใช่อุปกรณ์รับเสียงของแมลงสาปเช่นกัน
หมดตัวอย่างไปครึ่งหนึ่ง คณะวิจัยเริ่มอ้อนวอนต่อพระเจ้า ขอให้การทดลองของพวกเขาประสบผลสำเร็จ
แต่ตัวอย่างที่สามยังคงออกวิ่ง โดยไม่แสดงความสงสารต่อกลุ่มนักวิทยาศาสตร์แต่อย่างใด ภายหลังได้รับเสียงตะโกน คณะวิจัยเริ่มพากันหมดหวัง แต่ยังเหลือตัวอย่างสุดท้าย พวกเขาจึงได้แต่ฝากความหวังไว้และทำการทดลอง
และตัวสุดท้าย ตัวที่4 ที่นักวิทยาศาสตรได้ตัดขาของมันออกทั้งหมด จากนั้นก็ตะโกนไส่มันว่า Go Go!!
แต่ปรากฎว่า มันได้ผล!! ไม่น่าเชื่อ ตัวอย่างสุดท้ายไม่ออกวิ่ง แม้จะได้รับการตะโกนใส่ซ้ำๆ อยู่ถึง5รอบ มันก็ไม่วิ่งเลยเหล่านักวิทยาศาสตร์ต่างพากันโห่ร้องดีใจ ที่ผลการทดลองประสพผลสำเร็จในตัวอย่างสุดท้าย หรือก็คือ แมลงสาปตัวที่ถูกแยก "ขา" ออกจากตัวของมัน
และในไม่กี่วันต่อมาพวกเค้าก็แถลงผลการวิจัยต่อสาธารณชนว่า "ขา" คือส่วนที่แมลงสาปใช้ในการรับฟังเสียงนั่นเอง นี่เป็นเพียงหนึ่งในงานวิจัยหลายๆชิ้น ของเหล่านักวิทยาศาสตร์ทั้งหลายเกี่ยวกับแมลงสาป ซึ่งเราได้ติดตามมาบอกกล่าวให้ท่านได้ทราบ
ต่อไป หากเราได้ข่าวคืบหน้าเกี่ยวกับงานวิจัยชิ้นใด เราจะติดตามเพื่อนำมาบอกกล่าวกับท่านต่อไปครับ
ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่ามารับฟังผลงานวิจัยเหล่านี้
แล้วพบกันใหม่เมื่อการวิจัยอันยิ่งใหญ่เสร็จสิ้นลง
(ฮูยยย..ดึงขาตูออกหมดแล้วตูจาวิ่งยังไงฟะ..อ้ายพวกนักวิทยาศาสตร์เอ๊ยยยย)
ขำขำดี เจอในเวป http://www.sanook.comค่ะ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id ... =2&gblog=1
