วันก่อนคับ.......

[Great Wall]

อ่านแก้เครียด ..... จะได้ใจเย็นๆกันนะ

a: วันก่อนคับ
b: ทำไมวะ
a: ไปสยามมาคับ
b: แล้วไงวะ
a: เดินผ่านหญิง เค้าหันกลับมามองเลยคับ
b: โห เมิงหล่อมาก !
a: ป่าวคับ เหยียบตีนเค้า


a: แล้ววันก่อนคับ
b: ทำไมวะ
a: ไปเที่ยวกลางคืนมาคับ
b: เออ เป็นงัยวะ
a: หิ้ว ญ. กลับมาคนนึงคับ
b: โหย ...เป็นงัยวะ
a: นม งี้ดูไม่ได้เลยคับ
b: เห้ย...ทำนมเหรอวะ
a: เค้าไม่ให้ดู คับ


a : แล้ววันก่อนคับ
b: ทำไมวะ
a: เมาเหล้าคับ
b: เหย.. ธรรมดาๆ
a: แล้วปวดฉี่ คับ
b: แล้วทำไงวะ
a: เลยไปฉี่ตรงศาลพระภูมิ
b: เห้ย ...แล้วไหว้รึป่าว
a: กลับมาจู๋บวมเลยคับ
b: เมิงไม่ไหว้อะดิ
a: ซิบหนีบจู๋ คับ


a: แล้ววันก่อนคับ
b: ทำไมวะ
a: วาเลนไทน์คับ
b: เป็นไงๆ
a: ผู้หญิงที่คณะวิ่งถือดอกไม้มาหาผม ทุกคนเลย
b: โห เมิงป๊อปมากเลยนะเนี่ย
a: ป่าวคับ เค้าเอามาขาย


a: แล้ววันก่อนคับ
b: ทำไมวะ
a: ไปคัดตัวนักวิ่งมาคับ
b: เออ เป็นงัยวะ
a: 100 ม. ผมวิ่งได้ 4 วิ คับ
b: โห หยั่งงี้ติดทีมชาติเลยนะเนี่ย
a: วิที่ 5 ล้มคับ


a: แล้ววันก่อนคับ
b: ทำไมวะ
a: พ่อพาผมไปโรงพัก
b: เออ แล้วไงต่อๆ
a: คนไหว้พ่อผมทั้งสน.เลยคับ
b: โห พ่อเมิงใหญ่มากเลย
a: พ่อเป็นพระคับ


a: แล้ววันก่อนคับ
b: ทำไมวะ
a: ไปบ้านเพื่อนมาคับ
b: แล้วไงต่อวะ
a: แม่เพื่อนถือถาดมาให้เลย
b: แม่มาเสิร์ฟน้ำเลยหรอวะ
a: ขายล๊อตตารี่คับ

[Great Wall]

แม่กรูสอน .....

เพื่อน ๆ บอกผมว่า
ทำไมมึงดูหน้าตาไม่ค่อยฉลาด แต่เรียนเก่งจังวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมพอมึงมีตังค์ มึงชอบเอาไปทำบุญ แจกเด็ก เลี้ยงพระวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้รู้จักแบ่งปันคนอื่น ถึงเราจะมีตังค์น้อย
แต่ก็มีคนอื่นที่เขาลำบากกว่าเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงชอบเล่นกีฬา เล่นเป็นหลายอย่าง แล้วไม่เคยเห็นมึงป่วยนอนโรงพยาบาลเลยวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้กูออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วยง่าย ๆ
เพราะเรามีตังค์น้อย เจ็บป่วยจะลำบาก

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงอารมณ์ดี ไม่เครียด ไม่โกรธใครบ้างเลยหรือไงวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้เป็นคนอารมณ์ดี ทำให้คนที่อยู่ใกล้เรามีความสุข แล้วจะสบายใจกันทุกคน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงพูดกับคนอื่น ดูสุภาพ อ่อนน้อม ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นลุงแก่ ๆ
เป็นเด็กเสริฟอาหาร
หรือแม้แต่ขอทานที่มึงให้เศษตังค์แล้วเขาอวยพรให้คุณ ทำไมมึงต้องขอบคุณขอทานวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้พูดดี ๆ กับทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เราพูดดี ๆ กับเขา
เขาก็จะได้พูดดี ๆ กับเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมพี่ ๆ น้อง ๆ มึงตั้งหลายคน ทำไมรักใคร่กันดี ไม่เคยทะเลาะกันเลยวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้พี่น้องรักกันทุกคน เพราะหมากับแมวที่อยู่บ้านเดียวกัน มันยังรักกันได้
ทำไมพี่น้องกัน จะรักกันไม่ได้

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงถึงรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง มากมายนักวะ
ผมบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้กูสำนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน บุญคุณของพระมหากษัติรย์ ทุกพระองค์
แม่กูสอน ให้กูรู้จักคำว่า จงรักภักดี ตั้งแต่กูยังไม่รู้ความหมาย
จนทุกวันนี้ กูรู้แล้วว่า
คำว่า จงรักภักดี นั้น ยิ่งใหญ่เพียงใด

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมแม่มึงถึงสอนอะไรมึงมากมายจังเลยวะ
ผมบอกเพื่อนว่า
ที่กูเป็นกูอยู่จนทุกวันนี้ ก็เพราะ ' แม่กูสอน '
แม่กูสอนอะไร กูทำตามแม่กูสอนทุกอย่าง
มีอย่างเดียวที่แม่กูไม่ได้สอน แต่กูทำ แล้วกูทำมาตั้งแต่เด็กแล้ว
แม่กูไม่ได้สอนให้รักแม่ แต่......กูรักแม่ว่ะ

ใครไม่รัก..................กูรัก

[อธิฏฐาน]

[paper punch]

กระทู้นี้ อ่านแล้วมีความสุข ยิ้มได้..

ขอบคุณครับ

[Great Wall]

One day an employee sends a letter to her boss asking for an increase in her salary!!!


Dear Bo$$

In thi$ life, we all need $ome thing mo$t de$perately. I think you $hould be under$tanding of the need$ of u$ worker$ who have given $o much $upport including $weat and $ervice to your company.
I am $ure you will gue$$ what I mean and re$pond $oon.

Your$ $incerely,

Marian $hih


********************

The next day, the employee received this letter of reply:


Dear Marian,

I kNOw you have been working very hard. NOwadays, NOthing much has changed. You must have NOticed that our company is NOt doing NOticeably well as yet.

NOw the newspaper are saying the world's leading ecoNOmists are NOt sure if the United States may go into aNOther recession. After the NOvember presidential elections things may turn bad.

I have NOthing more to add NOw. You kNOw what I mean.

Yours truly,

Manager ….

[1ktip]

^
^


เอามาฝากบ้างครับ

เหตุผลที่ผมต้องไล่เลขาออก‏

เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ก่อน วันแสนเศร้าที่ตรงกับวันเกิดครบรอบ 40 ปีของผมพอดี
ตื่นเช้ามาผมก็ไม่ได้รู้สึกกระตือรือร้นอะไรมากมาย ผมเดินเอื่อยๆ ลงไปทานอาหารเช้าเหมือนทุกวัน
ในใจก็คิดไว้ว่าภรรเมียคงจะทำหน้าระรื่นอวยพรสุขสันต์วันเกิด แล้วก็คงมีของขวัญวันเกิดให้ผมเหมือนทุกปี

แต่...อย่าว่าแต่คำอวยพร แค่คำทักทายซักคำยังไม่มีเลย ผมก็ได้แค่คิดในใจ "เฮ้อ นี่ล่ะนะมนุษย์เมีย ยังไงลูกๆ ก็คงจำได้ล่ะมั๊ง"
สักครู่ เด็กๆ ก็เดินเข้ามารับประทานอาหารเช้าตามปกติ แต่ก็ไม่พูดอะไรกับผมซักคำ

ระหว่างที่ผมเดินทางไปที่ทำงาน ผมชักจะรู้สึกหงุดหงิด ต๊อแต๊ หมดกำลังใจยังไงชอบกล
และขณะที่ก้าวเท้าเข้าไปในออฟฟิศ พรหล้า เลขาสาวสวยหุ่นดี วัยยี่สิบสี่ของผมก็เอ่ยทักทาย
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ เจ้านาย สุขสันต์วันเกิดนะคะ" โอ้ว มายบุ๊ดดา ชักจะรู้สึกดีขึ้นแฮะ อย่างน้อยก็ยังมีคนจำได้

ผมทำงานจนถึงช่วงพักเที่ยง พรหล้าก็เดินมาเคาะที่ประตูพร้อมบอกว่า "รู้ไหมคะเจ้านาย วันนี้บรรยากาศข้างนอกมันช่างแสนจะสดใส
แล้วมันก็วันเกิดคุณทั้งที ออกไปหาอะไรทานกันไหมคะ แค่เราสองคน" ผมตอบกลับในทันใด "ให้ตายเถอะ ตลอดทั้งวัน
นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยได้ยินมา ไปกันเลยดีกว่า"

เราออกมาทานอาหารเที่ยงด้วยกัน และไม่ได้ไปร้านประจำของเรา ผมและพรหล้าออกไปทานอาหารแถวชานเมือง
หาร้านที่ค่อนข้างจะเป็นส่วนตัว บรรยากาศดีๆ เราดื่มกันพอสมควร ตลอดมื้อเที่ยงนี้ทั้งผมและพรหล้า เราสนุกกันมากๆ

ระหว่างทางกลับไปออฟฟิศ พรหล้าพูดขึ้นมาว่า "ไปต่อกันที่คอนโดหนูกันเถอะ" ตัวผมถึงแอบหวังไว้เล็กๆ แต่ถึงเวลา ใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะ
พอมาถึงที่ห้องของเธอแล้ว เธอก็บอกผมว่า "เจ้านายคะ ถ้าไม่ว่าอะไร หนูอยากจะเข้าไปในห้องนอน เปลี่ยนชุดที่สบายตัวกว่านี้หน่อยน่ะค่ะ"
"ชะ...เชิญเลยครับ" ผมตอบไปด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เธอเดินผ่านหน้าผมเข้าไปในห้องนอน ให้ผมพอได้สัมผัสกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ แสนละมุนละไมของเธอ

ผมเหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนัง เวลาเพิ่งผ่านไป 5 นาที แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นชั่วโมง หัวใจผมเต้นแรงยิ่งกว่าเดิม
ชั่วครู่หนึ่ง พรหล้าก็เดินออกมา พร้อมกับเค็กวันเกิดก้อนโต ตามมาด้วย ลูกๆ ผม ภรรยาผม และเพื่อนๆ ของเราอีกเป็นฝูง
ทุกคนเดินออกมาพร้อมกับร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ทเดย์ด้วยสีหน้าร่าเริง และที่นั่น ตรงนั้น ณ โซฟา ผมนั่ง...แก้ผ้า

การเมือง...เรื่องในบ้าน‏

เป็นเรื่องของเด็กน้อยคนหนึ่งซึ่งมีครอบครัวที่อบอุ่น ซึ่งในครอบครัวมีด้วยกันทั้งหมด 5 คน
วันนึงขณะที่เด็กน้อยนั่งกินข้าวเช้าอยู่บนโต๊ะอาหาร เด็กน้อยมองเห็นคุณพ่อดูข่าว TV เกี่ยวกับการเมือง
" พ่อ...การเมืองคืออะไรอ่ะ" เด็กน้อยถามพ่อด้วยความสงสัย พ่อทำท่าทางคิดหนัก
ก่อนจะตอบกลับไปว่า " อืม...มันก็ไม่ยาก หรอกลูก เปรียบเทียบง่ายๆนะลูก" เปรียบพ่อเป็น พ่อค้านายทุน ก้อคอยหาเงินไง
เปรียบ แม่เป็น รัฐบาล ก็คอยเอาเงินจากพ่อมาบริหารไง เปรียบ ตัวลูกเองเป็นประชาชน ที่ต้องมีรัฐบาล คอยดูแล
เปรียบ น้องชายของลูกเป็น อนาคตของชาติ เปรียบ พี่แจ๋ว(พี่เลี้ยงของเด็กในบ้าน) เป็นชนชั้นแรงงาน

เด็กน้อยทำหน้า งง ก่อนจะปล่อยให้ความสงสัยนั้นอยู่ในหัวตลอดทั้ง วันจนเมือถึงเวลาตกดึกของวันนั้น
ขณะเด็กน้อย กำลังหลับ "แงๆๆๆๆๆ" เสียงน้องชายตัวน้อยของเค้าร้องดังขึ้น เด็ก น้อยเดินไปดูที่เปล
จึงได้รู้ว่าน้อยชายของเค้า ขี้แตก เด็กน้อยรู้ทันทีว่าต้องไปตามแม่มาดูน้อง ขณะเดินไปตามแม่
เด็กน้อยได้ยินเสียงออกมาจากห้องของ พี่แจ๋ว พี่เลี้ยงคนสวย ด้วยความสงสัยจึงแง้มประตูดู
พบว่า พ่อเค้ากำลังอยู่บนตัวของพี่แจ๋ว เด็กน้อย จึงเดินไปที่ห้องของแม่พบว่าแม่ของเค้ากำลังนอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่
เด็กน้อยพยายามปลุกแต่ก็ไม่ยอมตื่น เด็กน้อยท้อใจเดิน กลับห้องนอนและหลับไปหลังจากคิดอะไรได้มากมาย
ตื่นตอนเช้าขณะลงมาจากห้องเพื่อกินข้าวเช้า เด็กน้อยเห็นพ่อของเค้า " พ่อๆ ผมรู้แล้วละว่าการเมืองเป็นยังไง"
เด็กน้อยยิ้ม ที่ตัวเองเข้าใจในสิ่งที่ผู้ใหญ่บางคนยังไม่เข้า ใจ " แล้วมันเป็นยังไงละไหนบอกพ่อสิลูก" พ่อถาม ด้วยความอยากรู้

"การเมืองก็คือ .... การที่พ่อค้าหรือนายทุน กดขี่ชนชั้นแรงงาน!!
ในขณะที่ รัฐบาลก็หลับหู หลับตา ไม่สนใจประชาชน แม้ว่าประชาชนจะเรียกร้องยังไงก็ตาม!!
โดยทิ้งอนาคตของชาติให้จมบนกองขี้!! "

[overtherainbow]

ha ha ha

[Great Wall]

^
^
..........

ผมเหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนัง เวลาเพิ่งผ่านไป 5 นาที แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นชั่วโมง หัวใจผมเต้นแรงยิ่งกว่าเดิม
ชั่วครู่หนึ่ง พรหล้าก็เดินออกมา พร้อมกับเค็กวันเกิดก้อนโต ตามมาด้วย ลูกๆ ผม ภรรยาผม และเพื่อนๆ ของเราอีกเป็นฝูง
ทุกคนเดินออกมาพร้อมกับร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ทเดย์ด้วยสีหน้าร่าเริง และที่นั่น ตรงนั้น ณ โซฟา ผมนั่ง...แก้ผ้า

[myacc]

555 ฮามากเลยคับ ++

[Argus]

แม่กรูสอน .....

เพื่อน ๆ บอกผมว่า
ทำไมมึงดูหน้าตาไม่ค่อยฉลาด แต่เรียนเก่งจังวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมพอมึงมีตังค์ มึงชอบเอาไปทำบุญ แจกเด็ก เลี้ยงพระวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้รู้จักแบ่งปันคนอื่น ถึงเราจะมีตังค์น้อย
แต่ก็มีคนอื่นที่เขาลำบากกว่าเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงชอบเล่นกีฬา เล่นเป็นหลายอย่าง แล้วไม่เคยเห็นมึงป่วยนอนโรงพยาบาลเลยวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้กูออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วยง่าย ๆ
เพราะเรามีตังค์น้อย เจ็บป่วยจะลำบาก

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงอารมณ์ดี ไม่เครียด ไม่โกรธใครบ้างเลยหรือไงวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้เป็นคนอารมณ์ดี ทำให้คนที่อยู่ใกล้เรามีความสุข แล้วจะสบายใจกันทุกคน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงพูดกับคนอื่น ดูสุภาพ อ่อนน้อม ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นลุงแก่ ๆ
เป็นเด็กเสริฟอาหาร
หรือแม้แต่ขอทานที่มึงให้เศษตังค์แล้วเขาอวยพรให้คุณ ทำไมมึงต้องขอบคุณขอทานวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้พูดดี ๆ กับทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เราพูดดี ๆ กับเขา
เขาก็จะได้พูดดี ๆ กับเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมพี่ ๆ น้อง ๆ มึงตั้งหลายคน ทำไมรักใคร่กันดี ไม่เคยทะเลาะกันเลยวะ
ผมบอกเพื่อนผมว่า
แม่กูสอน ให้พี่น้องรักกันทุกคน เพราะหมากับแมวที่อยู่บ้านเดียวกัน มันยังรักกันได้
ทำไมพี่น้องกัน จะรักกันไม่ได้

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมมึงถึงรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง มากมายนักวะ
ผมบอกเพื่อนว่า
แม่กูสอน ให้กูสำนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน บุญคุณของพระมหากษัติรย์ ทุกพระองค์
แม่กูสอน ให้กูรู้จักคำว่า จงรักภักดี ตั้งแต่กูยังไม่รู้ความหมาย
จนทุกวันนี้ กูรู้แล้วว่า
คำว่า จงรักภักดี นั้น ยิ่งใหญ่เพียงใด

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า
ทำไมแม่มึงถึงสอนอะไรมึงมากมายจังเลยวะ
ผมบอกเพื่อนว่า
ที่กูเป็นกูอยู่จนทุกวันนี้ ก็เพราะ ' แม่กูสอน '
แม่กูสอนอะไร กูทำตามแม่กูสอนทุกอย่าง
มีอย่างเดียวที่แม่กูไม่ได้สอน แต่กูทำ แล้วกูทำมาตั้งแต่เด็กแล้ว
แม่กูไม่ได้สอนให้รักแม่ แต่......กูรักแม่ว่ะ

ใครไม่รัก..................กูรัก

มากกว่าความขำ

[Positively Dumb]

ขอบคุณหลายๆ