ถ้าติดกระดุมเม็ดแรกผิด เม็ดต่อ ๆ ไปก็ผิดหมด
ขึ้นต้นบทความนี้ด้วยพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งคงไม่ต้องแปลความหมายอะไรกันมากความแล้วว่าหมายความว่าอย่างไร
การแตกแยกทางความคิดของคนไทยทั้งชาติตอนนี้คงต้องบอกว่าการมองประชาธิปไตยคนละทาง(ไม่นับพวกที่รู้อยู่แล้วว่าทำไรแต่ยังคิดจะทำ) เมื่อมาคิดถึงพระราชดำรัสดีๆๆแล้ว ผมกลับมองว่าเรากำลังเดินมาผิดทางและผิดมานานแล้วด้วยครับ
ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยหากผมไปกล่าวถึงบุลคลใดหรือคณะบุลคลใดที่หลายๆๆคนยกย่องผมเองก็ยกย่องแต่ต้องกลับมาคิดใหม่ครับในบางกรณี
เราผิดตรงไหนผมว่าเราผิดตั้งแต่ปี พ.ศ.2475 ตั้งแต่เริ่มปฎิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาสู่ระบอบที่เราเรียกว่าประชาธิปไตยหรือเปล่า เราเรียกมันว่าประชาธิปไตยหรือมันคือประชาธิปไตยจริงๆ คงต้องกลับมาคิดใหม่เสียแล้ว ก่อนอื่นผมต้องขอโทษท่าน ดร.ปรีดี พนมยงค์ก่อนเลยครับ เพราะ วันนั้นท่านประกาศเปลี่ยนแปลงการปกครองใหม่ ท่านประกาศว่า ณ.ที่นี้ท่านสร้างรัฐธรรมนูญ แต่ท่านไม่ได้สร้างประชาธิปไตยขึ้นมาหรือครับ ต้องขอโทษจริงๆที่ต้องกล่าวล่วงถึงท่าน เพราะมันแปลกครับ อนุสาวรีย์ที่เราเรียกว่าอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยมาตั้งนานก่อนผมเกิดนั้น มันเรียกถูกหรือเปล่าครับ มันควรเรียกว่าอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยหรือเรียกว่าอนุสารีย์รัฐธรรมนูญกันแน่ครับ เราควรเรียกอนุสาวรีย์รัฐธรรมนูญมากกว่าหรือเปล่าครับ เพื่อเปลี่ยนความคิดใหม่ว่า รัฐธรรมนูญคือรัฐธรรมนูญ ประชาธิปไตยคือประชาธิปไตย หรือเราต้องกลับมาคิดใหม่ เพราะการปฎิวัติรัฐประหารทุกครั้งก็กลับมาวนเวียนกับการเขียนรัฐธรรมนูญอยู่เสมอ แต่ไม่เคยเขียนประชาธิปไตยเลย
ขอโทษอีกทีแม้นแต่วีรกรรมผู้กล้าเดือนตุลา การเรียกร้องก็กลายเป็นการเรียกร้องรัฐธรรมนูญ มันพลาดตรงไหน มันผิดตรงไหน เราเข้าใจผิดจริงๆหรือเปล่า เรากำลังคิดว่ามีรัฐธรรมนูญแปลว่าเราเป็นประชาธิปไตยไปตั้งแต่เมื่อไหร่ วันนี้ เมื่อวาน หรือตั้งแต่เริ่ม ผมก็ไม่รู้ แต่เราต้องคิด
รูปแบบการปกครองต้องมีลัทธิเป็นตัวกำหนด จะปกครองแบบสังคมนิยมก็ต้องใช้ลัทธิมาร์กซ์นำหากจะเป็นประชาธิปตก็ต้องใช้ลัทธิเสรีนิยมนำ แต่70กว่าปีที่ผ่านมาเราเป็นลัทธิอะไรครับ เราใช้ลัทธิอะไรเป็นเครื่องมือนำเราไปสู่ระบอบการปกครองที่เราต้องการ คำตอบคือเราใช้ลัทธิรัฐธรรมนูญนิยม เอารัฐธรรมนูญมาตั้งแล้วก็มองไปที่รัฐธรรมนูญแล้วก็บอกว่าเป็นประชาธิปไตย มันไม่พอแล้วมั้งครับเราต้องการมากกว่านี้ครับ เราจะสร้างสังคมประชาธิปไตยเราต้องมากำหนดกันใหม่ว่าเราเดินบนลัทธิอะไรใช้แนวทางไหนเป็นทางเดินเราต้องสอนกันใหม่ว่า ประชาธิปไตยคืออะไร รัฐธรรมนูญคืออะไร แยกกันให้ออกตั้งแต่วันนี้ดีกว่าครับ ดีกว่าต้องกลับมาวกวนกันใหม่กับการสร้างรัฐธรรมนูญกับการสร้างประชาธิปไตย
วันนี้มีคนออกเรียกร้องประชาธิปไตย ผมก็ไม่รู้ว่าเค้าจะเรียกร้องสำเร็จหรือไม่ จะสร้างการเมืองใหม่ จะสร้างได้หรือเปล่า ต้องตามลุ้นกันรักจะเชียร์หรือไม่เชียร์ก็สุดแล้วแต่ หากสำเร็จผมอยากฝากให้ท่านคิดให้หนักว่า เราต้องสร้างสังคมประชาธิปไตยจริงๆแล้วนะครับ อย่าคิดสร้างรัฐธรรมนูญอีกนะครับ สร้างกี่ฉบับก็ไม่มีทางเป็นประชาธิปไตยหากเราไม่ได้สร้างสังคมที่พร้อมเป็นประชาธิปไตย
กระดุมเม็ดแรกที่ผิด ขอให้ย้อนไปแกะแล้วติดใหม่นะครับเพื่อจะได้ใส่เสื้อที่เรียกว่าประชาธิปไตยที่แท้จริงเสียที เสื้อประชาธิปไตยของผมสีเหลืองเด่นครับ