..
ขึ้นจากเบ้าหลอมทันที มือถือคัมภีร์
ลายแทงอันเรืองฤทธา
เขม้นมุ่งเขาเขียวบมิคลา ดูดวงดารา
ทั้งห้าก็เต้าตามดาว
ห้าดาวส่องแสงสุกสกาว พร่างพร่างกลางหาว
ให้เห็นวิถีทางจร
เอาเบ้าใส่ไม้คานคอน เคียงเชษฐภราดร
ก็เดินในดงกันดาร
บุกป่าฝ่าห้วยเทวธาร เห็จขึ้นเขาทะยาน
แลลงยังท้องชลธี
ข้ามห้วงมหาวารี มุ่งหน้าบมิหนี
ตระหนักในภพอำไพ
..
("ความเปลี่ยนแปลง" ของอัสนี พลกุล คัดลอกจากหนังสือ "ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง" ของ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล )
ดาวห้าดวง จาร์ยว่าไว้ว่าหมายถึง ดาวห้าดวงในธงชาติจีน คัมภีร์น่าจะหมายถึงสรรนิพนธ์/ตำรา
เดินคนเดียว เดินไป ไม่เห็นเส้นทาง
มีขวากหนาม กั้นขวางเส้นทางเอาไว้
กลับหลังคืนมา คืนมาหาเส้นทางใหม่
หมุนคว้างไป แต่ หัวใจยังมั่น
สุดท้ายปลายทาง หวาดหวั่น สั่นเสียว
เดินคนเดียว จุดเทียนส่องทางไม่หวั่น
ดวงดาวดารา สาดแสงลา มานับพัน
มีแหล่งปัญญา แบ่งปัน มาตลอดทาง
ยังมีเสือ หมูสัง ขวาง เส้นทางไว้
ลำน้ำใหญ่ ตะเข้นอนฟาดหาง
ดวงเทียนดับไป มอง ไม่เห็นทาง
หิ่งห้อย กลุ่มน้อย บินมานำทาง.
ส่องทางเรื่อยไป ตั้งใจ อุทิศ
แม้จะน้อยนิด มากมี คุณค่า
ทางที่ แสนยาก ลำบาก นาๆ
หิ่งห้อยดับแสง หมดแรง นำพา
เหลือเพียงแสงธูป ดอกสุดท้าย
ส่องทางเดินไป ไม่ไหว หวั่น
("ธูปดอกสุดท้าย" เข้าใจว่าแต่งโดยภรรยาคุณอัสนี)
เทียน,ดาว ----> กลุ่มหิ่งห้อย ----> ธูป
เปรียบเทียบได้น่าสนใจครับ เริ่มต้นจุดเทียนนำทางอาศัยดาวที่มีส่อง พอเทียนดับก็ได้กลุ่มหิ่งห้อยประคองกันไป สุดท้ายกลุ่มหิ่งห้อยก็ตาย อาศัยแสงธูปดอกเดียวที่ตัวนำทางต่อไป
edit: เนื้อเพลงธูปดอกสุดท้าย อ่านแล้วยังแปลกๆ ไปก๊อปมา เดี๋ยวผมมีเวลาจะตรวจความถูกต้องครับ

เพราะผมว่าไม่น่าจะสะกดว่าหมูสังนะครับ