บุญปลีก wrote:khundaan wrote:บุญปลีก wrote:noona wrote:เดาอายุไม่ถูกค่ะ...
.
.
ถ้าผมไม่ผิด...คงจะนำหน้าผมไปเยอะแล้วแหละ
.
โหเดี๋ยวนี้ ซองละ 58 แล้วเหรอครับ ดีน๊ะที่ผมเปลี่ยนใจมาหายาเส้น หุหุ เสียอย่างเดียวมันสูบต้อนขับรถไม่ได้
ผมว่าที่เด็กมันก้าวร้าวเพราะเราละเลยเรื่องการสอนกิริยา มารยาท ให้กับพวกเขานะครับ เรามุ่งเน้นกันแต่ให้เรียนสูงๆ มีงานทำดีๆ
และ คนไทยส่วนใหญ่ นิยม บูชาคนรวย จากแหล่งที่ผมอยู่เป็นแบบนี้ครับ (อุดร)
อยู่ในหมู่บ้านค่ะเลยเห็นตัวอย่างเยอะ...ยิ่งเด็กที่มาจากครอบครัวมีฐานะดี อาจจะเป็นเพราะรุ่นพ่อแม่ลำบาก วันนึงสร้างฐานะขึ้นมาได้ มีลูกก็อยากให้ลูกสบาย ประเคนหรือยัดเยียดก็ไม่แน่ใจ จะไปไหนกันทีรถมาจ่อหน้าประตู ขวางเพื่อนบ้านก็ไม่สนใจ ไม่อยากให้ลูกเดินไกล (ไปทะเลาะมาแล้ว แล้วโดนเขาตอกกลับมา เออ.ตรูผิดเอง ออกมาผิดเวลา
) เด็กโตขึ้นมาหน่อยเรียนมหา'ลัย บีเอ็มมากินข้าวในหมู่บ้าน เราเองมอเตอร์ไซค์เพราะเห็นว่าไม่ไกล ประหยัดน้ำมันช่วยโลกร้อน(คิดจริงๆนะ 
) เราต่างจากครอบครัวฝรั่งตรงนี้ อยากได้อะไรก็หาเงินเอง พ่อแม่เขาใจแข็ง(อาจจะยกเว้นลูกเซเลบ.. ) อายุ 13-14 เริ่มทำงานช่วงโรงเรียนปิด เด็กก็ภูมิใจถึงเขาจะไปฟุ่มเฟือยก็เงินเขา เดี๋ยวก็เรียนรู้เองอยากได้ของชิ้นใหญ่ก็ไปอดออมใหม่...แต่คนไทยมันกลับกันไปหมด ยิ่งบ้านไหนมีแม่บ้าน เด็กเป็นง่อยจนโตนั่นแหละ โทษใครล่ะ ก็พ่อแม่อีกนั่นแหละ แหม..พูดเรื่องนี้ล่ะยาววว
